Moje koty cz. II - prośba o zamknięcie

Nie czuj się jak potwór. Zwłaszcza, że po zrobieniu wspaniałego kojca i zagraceniu tym samym mieszkania, na pierwsze miauknięcie Księcia wypuścisz go na wolność i na dodatek będziesz miała potworne wyrzuty sumienia za samą próbę.
No, chyba że Ci sumienie stwardnieje - a i wtedy potworem nie będziesz. Zniosłać w związku z Drakulem więcej, niż większość ludzi wytrzymałaby w przypadku rodzonej babci z Altzheimerem. Babcia w takim przypadku przeważnie ląduje w jakimś domu opieki...
No i współczuję oczywiście

Kasiu wiem jak to jest i współczuję. Mój problem jest problemem na mniejszą skalę, bo Kuba ostatnio już praktycznie nie chodzi, ale wiem co to jest przyjść i od razu tona pościeli i kocy do wyprania a kąty do posprzątania.
Kiedy śp. jamnik mojej bratowej zaczął się nie kontrolować, w wynajętym mieszkaniu), też ograniczono mu przestrzeń.

I teraz się dopiero poczułam ohydnie z tym co napisałam

Zaraz jedziemy do lekarza. Dracul ma rozstrój żołądka, poza tym rzygnął sobie i albo jestem oanikarą, albo rzyg miał różowe zabarwienie.
I jakiś taki nagle słaby się zrobił, nadyma się jakby się chciał załatwić i nie mógł, poza tym lekko się zatacza

Pewnie ma zaparcie. Napisz, co wyszło po wizycie.

Kasiu, nie wiem co napisać. Na pewno nie jesteś żadnym potworem, nie ma chyba drugiej osoby, która by tak się poświęciła dla ukochanego kota.Jak jest mi źle i jak Kuba, po kilku próbach "wysadzenia" w kuwecie sika na posłanko (wyłożone podkładem i kocykiem, bo jak nie ma kocyka to podklad jest natychmiast porwany w strzepy) to zawsze myślę o Tobie. Mój problem jest niewielki, Kuba to kot napodłogowy (ma bezwlad tylnej części ciała), jedyne co zalewa to podkłady (maksymalnie 3 sztuki dziennie po 1,50 zl za sztukę) i kocyki (polarkowe, po wypraniu schna kilka godzin). Czasem, od wielkieko dzwonu podłogę lub kawalek dywanu.Kupy na szczęście robi normalne (tyż pod siebie, a jakże), więc i sprzątanie niewielkie. Trzymam kciuki za Dracula, żeby niedyspozycja okzała się niezbyt poważna.

casica pisze:I teraz się dopiero poczułam ohydnie z tym co napisałam

Casica, no co Ty opowiadasz :evil:

. Baaardzo odkrywczo: to ludzkie, każdy z nas chce żyć i jeść, niezależnie od uczuć do kota (czy człowieka - bo często wtedy też ma się dość

).
Przez trzy miesiące mój Kubcio miał huśtawkę lepiej-gorzej - nie radził sobie na śliskiej podłodze i co chwilę odpoczywał, więc po całym mieszkaniu były koce, narzuty, na które siusiał (tylko to) po drodze. Byłam u kresu wytrzymałości, na forum nie trafiłam wtedy, a może duży kojec-klatka i wypuszczanie z niego tylko zaraz po załatwieniu oszczędziłoby sporo nerwów wszystkim.

Trzymam kciuki za Dracula, oby to nie było nic poważnego! Za Ciebie też! :ok:

Jesteśmy z powrotem, przeczytał co napisałam i tak specjalnie zrobił, nastraszył?

To co zrobił w kuchni z trudem da się opisać, podłoga to podłoga, ale w jaki sposób obs...ł drzwi na wysokości klatki piersiowej Justyna, tego nie wiem. Na podłodze usianej w całości kupą był też pawik, pawik wydał mi się różowy. A Dracul z minuty na minutę robił się słabszy, zataczł się, łapeczki mu się plątały i boleśnie miauczał. Do weta! Do transporterka wkładałam normalnego kota, po wyjęciu z samochodu, w którym się nie awanturował zobaczyłam widok grozę - Dracul sztywny i cichutki leżał na boku i cichutko charczał, a przy pyszczku pianka brunatnawa. Wpadłam w histerię, pomyślałam - agonia. Zresztą tak to wyglądało. Ale po wyjęciu z transporterka jakby odżył.
W badaniu nie podobała się bardzo Ani trzustka i w ogóle coś tam wyczuwała nieciekawego - jutro więc USG. Serduszko ok.
Po wsadzeniu patyczka w dupkę zrobiłyśmy test na pierwotniaki, no wyszedł taki nie bardzo. Więc dostanie fenbenat, bo metronidazolu mu nie jestem w stanie podać.
Zjadł, ale bardzo jest biedny - otępiały, łapki się plączą, jednak po zastrzykach które dostał może tak być.
Na USG już się umówiłam, u dr Balceraka zrobię, mam nadzieję, że wyniki nie będą złe i nic mu nie znajdzie paskudnego.

Dzięki dziewczyny za miłe słowa, kocham tego potwora, jakkolwiek faktycznie życie z nim bywa niełatwe i jakoś tak w niefortunnym momencie przyszło mi się akurat wyżalić:(

Casica, nie obwiniaj sie, nie jestes potworem! Przeciez na razie chcialas tylko sprobowac, jak zareaguje na ograniczenie przestrzeni...
a Ty tez masz prawo do przestrzeni przeciez

Trzymam kciuki za zdrowie Ksieciunia, zeby to nie bylo nic powaznego :!:

EDIT: doczytalam, biedny

Moze to przez te chorobe tak ostatnio robil?
Za wyzdrowienie i dobry wynik :ok:

Birfanko, Dracul niestety brak upodobania do czystości wziął po mamusi swojej Klarze :wink:

Zawsze, przez całe swoje życie uprawiał z nami doalog - nie podobało się coś to za karę kałużka. A nawet jak się podobało to też kałużka, żebyśmy sobie nie myśleli. Będąc zupełnie zdrowym (przebadanym) kotem, tak robił i już.
Punktem zwrotnym była jesień zeszłego roku - miał poważne problemy i już przestał się w ogóle kontrolować. Zaczął się załatwiać pod siebie, myślałam, że to koniec - no bo który normalny kot sypia w kuwecie, w której jednocześnie się załatwia?
I od tego momentu przestał w ogóle korzystać z kuwety. Tak dokładnie jakby chciał nam powiedzieć - jestem stary, macie się mną opiekować, a ja teraz już nie muszę się starać i mogę robić co tylko zechcę. Może ma też demencję? Jakieś mikro udary, albo mikro wylewy? Przy cukrzycy nie byłoby to dziwne.

To wyglada rzeczywiscie na demencje, bo az w tym stopniu

Bardzo wspolczuje :cry:

U mnie tylko Fifinka czasem podsikuje, jak jest czyms zestresowana czy z czegos niezadowolona, ale to nie ma w ogole porownania...
Naprawde Cie podziwiam, jak tak sie zastanawilam, to ja chyba tylko z Puszkiem bym az tyle zniosla :oops:

Ufff! Też się bałam najgorszego.
Może Draculek mieć demencję. Toż gdyby był człowiekiem miałby pewnie ponad 90-tkę :wink:

Mój Kuba z pewnością ją ma - wczoraj zasikał 3 podkłady, dziś sam z własnej i nieprzymuszonej woli już dwukrotnie skorzystał z kuwety :roll:

Kasiu, trzymaj się :ok:

Amica pisze:Może Draculek mieć demencję. Toż gdyby był człowiekiem miałby pewnie ponad 90-tkę Mój Kuba z pewnością ją ma - wczoraj zasikał 3 podkłady, dziś sam z własnej i nieprzymuszonej woli już dwukrotnie skorzystał z kuwety

Nie wiem, jak jest z demencją u kotów - z tego, co doczytałam, badania są raczej mało miarodajne

. Z ludzką też bywa różnie, a objawy u kotów wskazujące teoretycznie na demencję były różne. U Kubcia inne (było to raczej "zwalane" na chorobę kota), u Lotni inne. Zostaje nam obserwacja i dostosowywanie się do sytuacji

.

Dziewczyny, ja powiem tylko, że chwilami opadają mi ręce i ogarnia rozpacz. A najgorsza jest totalna bezsilność. Bo to czasem brzmi śmiesznie ale tylko w opisach
W sobotę np nie przyjdą znajomi, odwołałam, nie widzę możliwości przygotowania kolacji.

A słodki drań zapragnął dokładki, dostał więc, nie będę mu żałować. Mam nadzieję, że apetyt jest dobrym objawem :wink:

Monostra pisze:Nie wiem, jak jest z demencją u kotów - z tego, co doczytałam, badania są raczej mało miarodajne . Z ludzką też bywa różnie, a objawy u kotów wskazujące teoretycznie na demencję były różne. U Kubcia inne (było to raczej "zwalane" na chorobę kota), u Lotni inne. Zostaje nam obserwacja i dostosowywanie się do sytuacji .

No właśnie, badania. Nowoczesna diagnostyka w rodzaju tomografu czy rezonansu. W Łodzi nie ma. Rozmawiałam nawet na ten temat w Asie. Sprzęt to jedno, jeszcze przecież potrzebny dobry i doświadczony interpretator. Czyli tylko ośrodki akademickie kształcące weterynarzy. Poza tym nie jestem pewna czy w ogóle taka specjalizacja w weterynarii ma u nas jakiś sensowny poziom?

casica pisze:No właśnie, badania. Nowoczesna diagnostyka w rodzaju tomografu czy rezonansu. W Łodzi nie ma. Rozmawiałam nawet na ten temat w Asie. Sprzęt to jedno, jeszcze przecież potrzebny dobry i doświadczony interpretator. Czyli tylko ośrodki akademickie kształcące weterynarzy. Poza tym nie jestem pewna czy w ogóle taka specjalizacja w weterynarii ma u nas jakiś sensowny poziom?

Akurat pisząc badaniach miałam na myśli badania opublikowane.
"Kombinując" z Kubciem chwytałam się wszystkiego. Tomograf w Polsce jest jeden - w Warszawie. Kubcio by nie wytrzymał podróży do Warszawy - realnie patrząc, z chorym kotem to pięć godzin

. Jak doczytałam potem, byłby to stracony czas. Tomograf w Warszawie i jego interpretcja to... Lepiej jechać Brna czy do Niemiec.
Jeździłam za to do Wrocławia z Moherem na USG nerek i reszty podrobów 3 lata temu - cóż, odległość ta sama, czas dojazdu o połowę krótszy, a lekarz lepszy :wink:

. Rok temu echo serca robiłam już w Kraku u specjalisty. Nie wiem, chyba trzeba dobrze rozpatrzyć możliwości na dany czas i podjąć decyzję - zawsze trudną

.

Moje koty cz. II - prośba o zamknięcie

Kto przegląda forum