Milka, Kropka, Frodo i Sznycek. Prośba na koniec tego wątku

Super, że podszedł

. Mądry rudalon!
Też mnie ciekawi, jak przywitały go pozostałe koty.
Winowajca zachowuje się, jakby nic się nie stało, czy biedak jest wystraszony?

Monostra pisze:Też mnie ciekawi, jak przywitały go pozostałe koty.

Zwykłe obwąchiwanie. Żadnych powitalnych uścisków i całusów :roll:

Monostra pisze:Winowajca zachowuje się, jakby nic się nie stało, czy biedak jest wystraszony?

Na początku zachowywał się bardzo nerwowo. Sprawdzał wszystkie kąty, sam nie wiedział czy chce iść do kuwety czy coś zjeść, czy może wyjść na balkon... Taki stan trwał około pół godziny. Gdy zgasło światło w domu, uspokoił się i przyszedł do nas do łóżka. Dłuuuugo go głaskałam. Mruczał, mruczał, mruczał (a Frodo mruczy najpiękniej z wszystkich moich kotów :1luvu:

) i tak się wzajemnie uśpiliśmy

Teraz ja siedzę w pracy, padając na nos, a uciekinier śpi sobie tak:

JoasiaS pisze:Teraz ja siedzę w pracy, padając na nos, a uciekinier śpi sobie tak:

Niuniuś kochany :1luvu:

przyszedł do Ciebie - mówiłam że przyjedzie ach pięknie się skończyło
tylko jak ten skubaniec wylazł :roll:

Podczas szukania przytrafiła mi się jedna fajna rzecz. Było to koło północy. Szliśmy boczną uliczką. Ja nawoływałam Frodziaszka i nagle usłyszałam głośny miauk. Obejrzałam się i ujrzałam burą kotkę, która z radośnie podniesionym ogonem, dziarsko zmierzała w naszą stronę

. W pierwszej chwili osłupiałam, ale błyskawicznie uświadomiłam sobie, że to jest Zapałka z Dąbrów, którą wyadoptowałam w 2007 roku do domu z tej właśnie ulicy!!! Wyobrażacie sobie? Kotka nie miała ze mną kontaktu od tego czasu, a mimo to poznała mój głos! Wymiziałaliśmy ją oczywiście serdecznie :lol:

. Pokręciła się chwilę przy naszych nogach i wróciła do siebie

. Dała mi w tym momencie nadzieję. Pomyślałam, że skoro ona po tak długim czasie przyszła na moje wołanie, to Frodo MUSI zrobić to samo! :ok:

alus1 pisze:tylko jak ten skubaniec wylazł

Nie uwierzyłabyś! :roll:

Sfocę to okienko w najbliższym czasie i wam pokażę.
Dziś nie mam do tego głowy.

Wyobrażam sobie co czułaś ... też to niestety czasem przerabiam z Gagatem :evil:

Wprawdzie nie tak długo, ale zawsze mam kluchę w gardle i serducho zmrożone ...
Rok temu mojego Rudego Mru nie było 3 dni, po prostu serce pękało

A Frodzio śnił mi się całą noc ... rano się obudziłam z myślą, ze jest, a potem wróciła świadomość, że to był sen :oops:

Avian pisze:A Frodzio śnił mi się całą noc ... rano się obudziłam z myślą, ze jest, a potem wróciła świadomość, że to był sen

Ziścił się :lol:

Podziwiam wszystkich, którzy przeżyli poszukiwania dłuższe niż jeden dzień i noc. To jest psychicznie wykańczające

. Nie chcę myśleć w jakim stanie ducha byłabym dziś, gdyby on się tej nocy nie znalazł...

JoasiaS pisze:
Avian pisze:A Frodzio śnił mi się całą noc ... rano się obudziłam z myślą, ze jest, a potem wróciła świadomość, że to był sen

Ziścił się

Podziwiam wszystkich, którzy przeżyli poszukiwania dłuższe niż jeden dzień i noc. To jest psychicznie wykańczające . Nie chcę myśleć w jakim stanie ducha byłabym dziś, gdyby on się tej nocy nie znalazł...

to nawet o tym nie myśl tylko upajaj się sukcesem Joasiu :ok:

alus1 pisze:
JoasiaS pisze:
Avian pisze:A Frodzio śnił mi się całą noc ... rano się obudziłam z myślą, ze jest, a potem wróciła świadomość, że to był sen

Ziścił się

Podziwiam wszystkich, którzy przeżyli poszukiwania dłuższe niż jeden dzień i noc. To jest psychicznie wykańczające . Nie chcę myśleć w jakim stanie ducha byłabym dziś, gdyby on się tej nocy nie znalazł...

to nawet o tym nie myśl tylko upajaj się sukcesem Joasiu

Idę się teraz upajać robotą, bo od wczoraj leży odłogiem

Zajrzę tu jeszcze po południu

Jeszcze raz serdecznie Wam dziękuję za psychiczne wsparcie! :1luvu:

Dopiero dziś doczytałam - ale miałaś jazdę :roll:

I teraz już się domyślasz, co przeżywałam, gdy moj Bungus ukochany znikał na 4 doby :evil:

A co do Zapałki - koty mają niesamowitą pamięć. Sto lat temy, będąc na wsi, uratowałam zycie małej koteńki - zwichnęła nóżkę i już ją mieli zlikwidować, ale zabrałam ją do domu i tam, leżąc spokojnie, sama nóżkę naprawiła. Przyjeżdżałam tam potem co roku i Łapka - bo tak ją nazwałam - zawsze witała nas radośnie. Moja córka i ja byłyśmy jedynymi ludziami, którym pozwalała brać na ręce kociaki.

Uściski dla wrednego Frodo :1luvu:

Kiedyś złapałam wiejską kotkę sąsiada rodziców, z potwornym stanem zapalnym
Zawiozłam do weterynarza (za swoje bo na wsi jak na wsi panie a po co a na co samo się wyleczy...jaaasne)
Jak teraz przyjezdzam do rodziców to kota przybiega przywitac

Poznaje moj samochod

Buziak w nos dla Froda