Milka, Kropka, Frodo i Sznycek. Prośba na koniec tego wątku

alus1 pisze:o 2:26 dostałam sms : Mam go!

UFFF ...

Co za ulga! A swoja droga porzadne wciry mu sie naleza...

Też dostałam sms-ka

. Ale mój telefon go sobie schował i nie pokazał

.
No ale się cieszę :dance:

UFF !

Dopiero teraz doczytałam. Ufff, jak dobrze, że Frodo się znalazł

gdzie był ? sam przyszedł ? nie udusiliście drania ? :wink:

uściskaj go ode mnie mocno,mocno Obrazek

amyszka pisze:

gdzie był ? sam przyszedł ? nie udusiliście drania ?

uściskaj go ode mnie mocno,mocno

drugi sms od Joasi: Złota zasada szukać w nocy blisko domu

Ufff...

Potwierdzam FRODO JEST JUŻ W DOMU! :dance:

Postaram się napisać w miarę składnie jak to było, choć padam na pysk z niewyspania...

Ja sama w ciągu dnia nawoływałam kota (bez odzewu oczywiście :roll:

) i obkleiłam okolicę dużymi kolorowymi plakatami ze zdjęciem uciekiniera. Zapukałam do każdego domu na naszej ulicy - pokazywałam fotkę Frodo i podawałam swój telefon. Muszę przyznać, że generalnie ludzie bardzo życzliwie podeszli do sprawy (może to moje uryczane oczy tak na nich działały ;-)

). Za dnia przedzierałam się też przez zarośla, które są w okolicy - w nocy nie dałabym rady tak zgrabnie przesadzać płotów i skutecznie buszować w krzorach ;-)

.

Razem z Michałem szukaliśmy dziada intensywnie od zmroku, czyli tak jakoś od godz. 18. Mniej więcej co godzina - obchód okolicy. Nawoływałam ja, bo na działce Frodo zawsze przychodzi wyłącznie moje wołanie (w końcu to mój pieszczoszek :1luvu:

). Michał świecił latarką i wspierał słowem, bo miałam psychiczne góry i doły podczas tego szukania... Pogoda na takie działanie trafiła się paskudna - lało i wiało jak diabli :evil:

Koło północy poddaliśmy się... Postanowiliśmy ponowić poszukiwania nad ranem.

Michał zasnął kamiennym snem, ale ja oczywiście nie mogłam :roll:

. Koło 2. w nocy ubrałam się po cichutku, wzięłam w garść latarkę i chrupki w miseczce, po czym ruszyłam sama na poszukiwania. Znów obeszłam wolniutko teren wołając, nasłuchując i potrząsając miską z karmą. Deszcz już nie padał i było naprawdę cicho. Obchód zrobiłam dwa razy i nic... Pełna rezygnacji usiadłam na ławce przed domem. Nie umiem opisać jaką bezsilność czułam...

I nagle - cichutki miauk! Zaczęłam znów nawoływać. Znów kochany głosik! Pomalutku zlokalizowałam dziada w stercie rupieci na posesji sąsiada. Nie mogłam się na nią dostać, bo furtka była zamknięta. Ale on już do mnie szedł

. Miauczał i zbliżał się

. Wlazł na płot i nieporadnie lazł po nim do mnie. Wiedziałam, że bardzo chce się do mnie dostać i modliłam się, żeby nic go nie spłoszyło. Gdy był już blisko, złapałam go za kark i zamiast strzepać rudą dupę na kwaśne jabłko, prawie zadusiłam w objęciach :lol:

Tyle środowej opowieści :wink:

Dziękuję za kciuki, smsy, martwienie się razem ze mną. To bardzo, bardzo pomaga w takich sytuacjach! Jesteście kochane dziewczyny i ty jeden podczytujący chłopaku też :wink:

Oczywiście Michała obudziłaś krzycząc ze szczęścia :wink:

a pozostałe kociszcza zauważyły brak Frodziaszka w domu?

JoasiaS pisze:Gdy był już blisko, złapałam go za kark i zamiast strzepać rudą dupę na kwaśne jabłko, prawie zadusiłam w objęciach

No dobra, niech będzie bez lania :evil:

Ale się cieszę, że jest :dance:

Rozumiem Cię doskonale :wink:

I jak już powiedziano powyżej - jeżeli nic sie kotu nie stało to na noc wraca bo najczęściej jest zadekowany w pobliżu :ok:

alus1 pisze:Oczywiście Michała obudziłaś krzycząc ze szczęścia

Tak, Aluś! W ogóle zachowywałam się jak wariatka :lol:

alus1 pisze:a pozostałe kociszcza zauważyły brak Frodziaszka w domu?

Otóż, mam wrażenie, że miały to głęboko w poważaniu czym mnie naprawdę rozczarowały...

Milka, Kropka, Frodo i Sznycek. Prośba na koniec tego wątku

Kto przegląda forum