Walczymy z powikłaniami po PP.Prosimy o wsparcie finansowe!

Safii , nie musisz GOTOWAĆ po ziemi :ryk:

a Traszka mi pasuje - młody oglądał taką bajkę o traszce Neda i własnie taka kłopotliwa była nieco :mrgreen:

A bo Kabeczki to już mnie nic nie zdziwi :ryk:

Dla niewtajemniczonych- wydałyśmy kociaka do domku i dostał na imię KABECZKI :ryk:

trzymam kciuki za koteczki, daj znać co z nimi

takie słodkie maleństwa...czemu muszą tak cierpieć :cry:

?

na "moim terenie" kotka straciła maluchy viewtopic.php?f=13&t=100622
na wtorek sterylka

trzymajcie się dziewczyny :ok:

ale ładna ta twoja kicia, taka klasyczna czarna - ślicznotka z niej

skoro taka oswojona - czy bedziesz ją wydawać do adopcji ? czy wypuszczasz ją po zabiegu ? jakie masz plany ?

Ooo,a ja też przeczytałam,że TRaszka

ale znam wiele kotów o "dziwnych" imionach,więc jakoś nawet się nie zdziwiłam :lol:

Tak czy siak trzymam kciuki za cała kocią bandę żeby wyzdrowiała szybciutko do końca! :ok:

O Boże, przeraziłams się nieszczesciem tych maleństw

Pierwsza strona i fotki - takie urocze, wesole puchatki.. A potem dramat

Trzymam mocno kciuki - sama mam od kilku dni u siebie kocia mame z tygodniowymi maluchami.. Modle sie by bylo do konca ( wyadoptowania) wszystko ok.. :ok:

Pozdrawiam!

Teoretycznie, te wszystkie kociaki, poza Traszką,

mają już domki – trzeba jeszcze tylko wszystko sprawdzić,
czy faktycznie takie cudne, na jakie wyglądają – oby.

Mogłyby już jechać, ale kurcze…wlecze się to choróbsko.

Safi i Lexi mają się już Oki.
Znacznie urosły.
Są wyraźnie większe i potężniejsze od Brego i Ivi,
które choroba dopadła pierwsza.
Najmniejszy i najsłabszy jest Brego.
Naprawdę widać różnicę – jakby nie były bliźniakami
z tego samego miotu.
No i Brego znów się posypał.

Dwa dni jest dobrze i kryzys - i tak w koło.
Znów dostał kroplówkę i zastrzyki przeciwwymiotne.
Przysięgam – robię co mogę.
Dziś udało mi się w niego wmusić troszkę mleczka,
żeby chociaż rozgrzać ten jego brzuszek.
Daję mu też strzykawkę taką mieszankę energetyczną od weta,
ale i tak większość wypluwa.
Jest taki malutki, słabiutki

i przez to najcudowniejszy na świecie.

Widzę, że gdy Safi, Lexi i Taszka rozrabiają,
on chce się do nich przyłączyć i chwiejnie drepcze za nimi,
ale one są już dla niego za szybkie, za zwinne i za silne i…
chyba nie chcą się już z nim bawić…
wtedy siada w kąciku, podnosi łapkę, gdy przebiegają obok
w geście do chęci zabawy i….
zostaje sam.

Tak mi przykro na to patrzeć.

Biorę go wtedy i tulam, całuję i zachęcam do zabawy
ze sznureczkiem, ale szybciutko się męczy i zasypia.
I właśnie teraz śpi pod moją bluzką i chyba coś mi się śni,
bo ma tiki….

Dziś pytałam Łuksza, czy on z tego wyjdzie – bo jest taki słabiutki.
Powiedział, że oczywiście, bo Brego to jedyny kot na świecie,
który stopił lód na sercu Łuk. jeśli chodzi o koty
i jedyny, którego naprawdę lubi…
a gdy słyszę jak grzejąc go mówi: "no chodź do tatusia"
– serce mi mięknie…

Czy on z tego wyjdzie??
Tak się boję.............