Kotków 7. Charliś[*] - POŻEGNANIE:(( s.102

To ja nieśmiało spytam, co u Gabrysi i reszty towarzystwa.

Z tego, co widziałam wczoraj to wszyscy żywi i (w miarę) zdrowi...

No to bardzo dobrze...

Witam w wątkeczku wszystkich odwiedzających

Co u nas?
No cóż - jak pisze Mrata, wszyscu żywi i w miarę zdrowi.
Gabryni rehabilitacja spektakularnie nie pomogła, ale jest spora możliwość, że zahamowała proces pogarszania się, teraz jest znowu tak jak było. Siusia jakoś czasem tak, jakby z pęcherzem były kłopoty, w przyszłym tygodniu robimy posiew moczu.
Charliś od powrotu Gabryni, jak mam wrażenie, mniej się tłucze z Radziem - czyżby to była tęsknota?
Z Szarotką byłam dzisiaj u weta z zamiarem pobrania krwi. Niestety na zamiarach się skończyło. Wprawdzie udało się wyjącą w niebogłosy i zwijającą się jak sprężyna Szaruię spacyfikować, ale z nerwów krew jej przestała lecieć i nic nie udało się pobrać. Prawdopodobnie trzeba jednak będzie zastosować lekkiego głupiego jasia, chociaż to na jej torbielowate nerki nie za dobre

. Jeszcze zastanawiam się, czy nie złagodzi jej trochę podawanie Kalm Aidu - jak myślicie?
A poza tym w centrum uwagi połamana Filunia Misiunia, która ma własny wąteczek.

to Szarotka miała wrażenia dzisiaj :kotek:

głaski dla wszystkich, dla Radzia szczególne!

Dla Radzisia głaski szczególne :1luvu:

Mizianki dla wszystkich :kotek:

Za mizianki serdecznie dziękujemy cioteczkom

. Mizianki są w cenie

.

O zaprzestaniu bójek napisałam ciut za wcześnie, wczoraj wczoraj moi panowie odstawili taką wzorcową :roll:

. No... ale to był, mam nadzieję, wypadek przy pracy :wink:

Podawałam kalm-aid...

Może przy podawaniu przez 2 tygodnie coś złagodzi.

Raczej dobre środki uspakajające,
takie dostawał Oskar na początku i bardzo mu pomogły
a nie szkodziły na nerki.
Znalazłam nazwę amitriptylinum.
To była chyba 1/3 tabletki,
po 2 godzinach spał słodko.
Nie zauważyłam skutków ubocznych,
koteczek zachowywał się normalnie.

Są niestety różne środki, nie wszystkie dobre.
Podaję Ci nazwę tych wyżej dobrych.
Moja sunia źle znosi jazdę
i wet dał jej jakieś weterynaryjne tabletki.
Niestety były tak silne i źle działające ,
że sunia chodziła przez cały dzień jak po narkozie.
Wyrzuciłam je... :evil:

Wczoraj w kolejce u mojego weta rozmawiałam z panem, który trzymał na kolanach małego, trochę większego od mojej Misiuni-Filuni kotka. Opowiedział jego historię. Kotek trafił do nich z jakichś ogrodów. Na początku wydawało się, że rusza się normalnie, chociaż teraz już nie są tacy pewni. W pewnym momencie wyjechali na parę dni i nagle telefon z domu - kotek nie rusza się i krzyczy. Oczywiście wet, akcja ratunkowa itd. Kociak przez miesiąc(!) był kotem leżącym, miał jakieś przykurcze, spastyczność, generalnie - bardzo poważne zaburzenia neurologiczne. Dostawał masę leków, w tym rozkurczowe, przeciwbólowe itd., no i... kociak chodzi, a nawet biega. Nie widziałam tego, bo oczywiście pan w lecznicy na podłogę go nie puszczał, ale mówił, że wprawdzie skacze trochę dziwnie, jak króliczek, ale przemieszcza się z szybkością torpedy. No i wygląda na najszczęśliwszego pod słońcem, rozmruczanego kotka

Opisuję tą historię bo w zalewie różnych tragicznych historii ta napawa optymizmem - są ludzie, którzyzrobią wszystko, żeby zwierzę ratować, (i to wcale nie forumowcy :wink:

). Teraz ten pan z żoną zamierzają się zabrać za sterylki matek tego i innych kociąt (sprowadzili się nie dawno).
A drugi optymistyczny motyw tej historii to kolejny potwierdzenie, że nie mylę się mając zaufanie do naszego doktora, skoro wyciąga z dobrym skutkiem tak trudne przypadki nie proponując po prostu eutanazji.

Gabrynia siusia w nocy pod siebie

. Jeszcze raz przedyskutowałam dzisiaj jej problem z naszym doktorem telefonicznie. Posiew miałby o tyle sens, gdyby nie można było znaleźć skutecznego antybiotyku. Betamox zadziałał dobrze, pogorszyło się po odstawieniu. Być może dostawała za krótko. Dlatego na razie wrócimy do betamoxu, tylko trochę dłużej podawanego.
Poza tym kicia po swojemu, ale biega (na moje oko jednak lepiej i szybciej, niż w ostatnim okresie przed rehabilitacją), ma apetyt, qpale ładne. Natomiast i qpale zdarzają się (czasem) przez sen, jakby czuła, ale nie do końca. To by wskazywało bardziej jednak na kręgosłup niż na pęcherz. Mogą się pojawiać stany zapalne w obrębie uszkodzonego kręgosłupa powodujące zmniejszenie czucia.

Amitryptylina jest lekiem antydepresyjnym "starej generacji". Wyjczyk pobierał ją na problemy z pęcherzem, bo na koty właśnie tak działa, a Wyjec miał krwiwienia przy sikaniu. Na krwawienia pomogła- już ich nigdy więcej nie było. Natomiast zachowanie Wyjczyka, który był bardzo agresywnym kotem nie zmieniło się ani trochę...

Mój pies dostawał to jako środek przeciwlękowy. Działało, nawet ładnie. Był odprężony, bawił się...

Anka pisze:Wczoraj w kolejce u mojego weta rozmawiałam z panem, który trzymał na kolanach małego, trochę większego od mojej Misiuni-Filuni kotka. Opowiedział jego historię. Kotek trafił do nich z jakichś ogrodów. Na początku wydawało się, że rusza się normalnie, chociaż teraz już nie są tacy pewni. W pewnym momencie wyjechali na parę dni i nagle telefon z domu - kotek nie rusza się i krzyczy. Oczywiście wet, akcja ratunkowa itd. Kociak przez miesiąc(!) był kotem leżącym, miał jakieś przykurcze, spastyczność, generalnie - bardzo poważne zaburzenia neurologiczne. Dostawał masę leków, w tym rozkurczowe, przeciwbólowe itd., no i... kociak chodzi, a nawet biega. Nie widziałam tego, bo oczywiście pan w lecznicy na podłogę go nie puszczał, ale mówił, że wprawdzie skacze trochę dziwnie, jak króliczek, ale przemieszcza się z szybkością torpedy. No i wygląda na najszczęśliwszego pod słońcem, rozmruczanego kotka

Opisuję tą historię bo w zalewie różnych tragicznych historii ta napawa optymizmem - są ludzie, którzyzrobią wszystko, żeby zwierzę ratować, (i to wcale nie forumowcy ). Teraz ten pan z żoną zamierzają się zabrać za sterylki matek tego i innych kociąt (sprowadzili się nie dawno).
A drugi optymistyczny motyw tej historii to kolejny potwierdzenie, że nie mylę się mając zaufanie do naszego doktora, skoro wyciąga z dobrym skutkiem tak trudne przypadki nie proponując po prostu eutanazji.

Bardzo optymistyczna historia. Aniu sciskam Cie.
Jestes dzielna.

Jak to dobrze ,że masz takiego dobrego swojego weta...

Kotków 7. Charliś[*] - POŻEGNANIE:(( s.102

Kto przegląda forum