Najpierw o Draniach.
Piopynio nic nie zmądrzał
Kilka dni temu bardzo starannie wetknął sobie jedną z łapeczek pomiędzy framugę okienną a otwarte okno. Na tyle starannie i szczelnie, że gdyby nie było mnie wtedy w domu i nie mogłabym idiocie pomóc się uwolnić, jak nic połamałby sobie kostki 
Jeszcze wczoraj w dzień miał tę durną łapkę spuchniętą, dziś już na szczęście nie.
Cholera nie żre
Dostaje ten nowy steryd, ale efekty niestety nie są spektakularne ... Czasami przegryzie jednego chrupka, czasami dwa (kupiłam jej tego kittena sanabelle) i tyle Definitywnie odmawia spożywania swojego ulubionego niegdyś Gourmeta Perle (akurat kupiłam bardzo duży zapas 
), pogardziła też saszetkami RC na ładną sierść (sierść to sierść, też by się przydało, ale to żarcie ma przede wszystkim większą wartość energetyczną, to dlatego je zanabyłam). Kropelki witaminowe łyka bez protestu, ale małe to chyba pocieszenie Tuli się do mnie jak szalona, wściubia mi wąsy do ust, układa pyszczek na dłoni... Niestety, to by chyba było na tyle spokoju, i tak trwał nadspodziewanie długo... Trzeba Cholerę pokazać wetce Tylko kiedy ja znajdę na to siłę po pracy ...? Ten kot doprowadza mnie do rozpaczy
Kilka dni temu wróciłam do domu z owocowo-warzywnymi zakupami. Wróciłam jak zwykle ledwo żywa, toteż zaraz po obrobieniu kuwet oraz usunięciu pozostałych powszednich zniszczeń
położyłam się 'na chwilkę' do łóżka. Przed 'nachwilką' zdążyłam jeszcze pochować do lodówki zakupione dobra, jak również umyć i umieścić w głębokim talerzu prawie kilogram dojrzałych węgierek. Nie schowałam tegoż talerza do lodówki, bo po co: przecież po krótkiej 'nachwilce' miałam zamiar zaraz te śliwki jeść. 'Nachwilka' potrwała oczywiście do rana... Zgadnijcie, co stało się do tego czasu ze śliwkami...
I co, pewnie myślicie, że gady je porozkradały i rozturlały po całym mieszkaniu...? Albo że porozkradały i pogryzły, upaćkując przy tym całą podłogę i dywan śliwkowym sokiem...?
Otóż nie, nie tym razem.
Tym razem KTOŚ był pierwszy.
Obszczał je
Wszyściutkie
Rano, zaraz po pierwszym wejściu do kuchni, pociągnięciu nosem i kilkakrotnym wyartykułowaniu jedynego znanego wszystkim moim kotom (inne zna tylko mój Najpiękniejszy, Najmądrzejszy - student paryskiej Sorbony
) łacińskiego słowa, zaczęłam pospiesznie lokalizować źródło wiadomego fetoru Znalazłam. Na dnie talerza, pod śliwkami. &$!#(^&_ Źle - pomyślałam sobie. Źle, skoro obszczywa mi już nawet żywność Ubiję go kiedyś, słowo Wam daję
Obinka bardzo zaprzyjaźniła się z Półgłówkiem. Razem biegają jak para koni stepowych, razem grają w myszki
(no tak jak w piłkę, tylko myszkami zamiast piłki), razem jedzą i razem śpią... Cieszę się, że maleńka ma tu u mnie jakieś towarzystwo skore do zabawy (starszyzna rzecz jasna ignoruje gnojkę ), ale z drugiej strony... Czy głupota nie bywa przypadkiem zaraźliwa 
???
Tyle o kotach.
I wiecie, one wszystkie mówią mi, że w tej pracy, u tej pani naczelnik, to się zostaje na lata... Normalne przyzwoite biuro, normalna umowa o pracę, normalne zasady zgodne z Kodeksem Pracy... Kiedy w zeszłym tygodniu odebrałam legitymację i skierowanie na szkolenie przygotowawcze (dla nowych i zielonych 
, to wiem, czemu ciągle podnosi którąś stópkę do góry 
)
