a jego waleczność i szaleństwa dodają mu uroku diabolicznego macho 
Rude jest piękne, a szalejące rude może przyprawić o zawrót głowy z zachwytu 
Przygody Kitka&Alienika - kity jadą do stolicy :)
Moderatorzy: Estraven, Moderatorzy
Jako, poniekąd, matka chrzesta Kita (mogę przytoczyć stosowny cytat na potwierdzenie powyższego) stwierdzam, że jest cudny a jego waleczność i szaleństwa dodają mu uroku diabolicznego macho Rude jest piękne, a szalejące rude może przyprawić o zawrót głowy z zachwytu
a jego waleczność i szaleństwa dodają mu uroku diabolicznego macho Rude jest piękne, a szalejące rude może przyprawić o zawrót głowy z zachwytu Od-vetowy Snus
Za vetem veto - liberum veto
Za vetem veto - liberum veto
-
- Posty: 57884
- Od: Pt gru 13, 2002 16:16
- Lokalizacja: miasto wojewódzkie na prawach powiatu, a nawet gminy
NormalnieSigrid pisze:jak wstawiłaś takie fajne emotki?
[img]adres[/img]. W wątku o dziwactwach bedę musiała dopisać, że zbieram strony z emotkami 
Od-vetowy Snus
Za vetem veto - liberum veto
Za vetem veto - liberum veto
-
- Posty: 57884
- Od: Pt gru 13, 2002 16:16
- Lokalizacja: miasto wojewódzkie na prawach powiatu, a nawet gminy
Nieudana wizyta
Rudy pojechał z wizytą. Trzeba tu na marginesie przyznać, że niewątpliwie tkwi w nim dusza hazardzisty. Kiedy transporter wyciągany jest na środek przedpokoju nigdy nie wie, dokąd go zabierają - do mamy i brata (hurra! hurra!:dance: ), czy może do weta ( brrr...
). Bez namysłu jednak skacze czterema łapami do środka - sami wiecie: "Życie jest jak pudełko czekoladek..." i takie tam życiowe mądrości na poziomie
W samochodzie jest cichuteńki i skupiony - naprawdę, czasem z zapędu sama sobie zazdroszczę, że mam takiego bezproblemowego kota
Wie, że już za parę minut wreszcie kocie towarzystwo!!! Bo z bratem jest fajniej niż z dwunożną - nie męczy się po pięciu minutach ganiania i nie sapie jak lokomotywa ("Rudy, daj spokój, ja już nie mogę"), nie robi ceregieli, kiedy się go troszkę podgryzie ("Ała! Ała!") i w ogóle - no sami znacie 10 powodów dlaczego lepsze są cztery łapy niż dwie. Przynajmniej tak było do niedawna. Bo teraz nie wiadomo, czy przypadkiem dwie łapy nie zyskały nieoczekiwanej przewagi. Ostatni wyjazd nie był bowiem udany...
Ujmując rzecz najkrócej jak można, dało się zauważyć różnicę między kocurkiem wykastrowanym a pełnojajecznym. Z niezaprzeczalną przewagą tego pierwszego. Kserokotkowi bowiem baby teraz w głowie, a nie uganianie się po piętrach z dzieciuchowatym bratem... Ba, żeby tylko baby... W zasadzie to obojętne co, byleby na drzewo zbyt żwawo nie uciekało
.
Biedny Kiteczek doświadczył na własnym futrze sexual harrasment. Ni z tego ni z owego Kserokotek spróbował nieudolnie wspiąć się Kitkowi na plecy. Rudy zdziwił się strasznie, obdarzył napaleńca oburzonym spojrzeniem ("No co ty, z byka spadłeś?") i strząsnął natręta. Kserokotek nie dawał za wygraną. Ponownie spróbował wspiąć się na Kita. Rudy odskoczył. Kserokotek fuknął ze złości i przytrzymał Kitka łapkami, dodatkowo przygryzając mu kark. Tego już było za wiele!!! Rozsierdzony Kitek położył uszy po sobie, odwrócił się i wystrzelał natręta po pysku! 
Nie to nie... Tak stanowczo wyrażona odmowa zabawy w doktora uraziła macho do żywego. Usunął się w kątek, ale w Kitka już diabeł wstąpił. Wyraźnie szukał dymu...
Okazja nadarzyła się kiedy do domu weszły psy. Kit odpowiednio zwiększył gabaryty. Od jakiegoś czasu zwykł był w takiej sytuacji wycofywać się na z góry upatrzone pozycje, teraz jednak był zbyt wkurzony, żeby rejterada wchodziła w grę. Przechadzał się dumnie, lekko najeżony i od czasu do czasu odgrażał się w psim języku: wrrrrrrr....
Coś było tego dnia nie tak... Nikt nie brał na poważnie zdecydowanej niechęci rudego do spoufalania. Więc kiedy większa psina, lekceważąc wszelkie sygnały ostrzegawcze zbliżyła się zanadto, Kit postanowił zagrać va bank. Wygiął grzbiet w imponujący łuk, zdolny wywołać zawiść nawet u dromadera, maksymalnie najeżył sierść, postawił do góry szczotę i ustawił się bokiem wykonując serię zabawnych kroczków.
Vera wykazała się rozsądkiem. W końcu Kitkowa mamusia parę razy udzieliła jej lekcji dobrych manier. Nie ryzykując zbytnio wycofała się tyłem.
Kit rozejrzał się wokoło. Jego apetyt na rozróbę nie został zaspokojony, oceniał jednak swoje szanse realnie. Vera jest wilczurem. Należało uszanować jej ustępliwość i nie pakować się w ryzykowną awanturę. Na placu boju pozostała jednak Perełka - drobne, piszczotliwe stworzenie, żyjące tylko dla chwil, w których ktoś z dwunożnych głaszcze ją po nakrapianym łepku
. To właśnie wcielenie niewinności obrał sobie rudzielec na ofiarę złego nastroju.
Podejrzenie, ze Kiteczek jest… jakby tu powiedzieć… wredny, pojawiało się już od jakiegoś czasu w różnych wypowiedziach. Psychologia w małym pazurku, w połączeniu z całkowiym brakiem skrupułów tworzą dość niepokojącą kombinację .
Można oczywiście próbować otulić świadomość tego faktu gustownym eufemizmem w rodzaju: "Radzi sobie chłopak w życiu", ale właściwie czemu nie spojrzeć prawdzie w oczy? No czemu? Czy ta domniemana wredność odbiera mu coś z szelmowskiego uroku? NIE. Po stokroć nie. Bez kompleksów zatem wypada zrelacjonować, co dalej się działo.
Kit przystąpił do ofensywy. Najeżył się tak karykaturalnie, ze trudno było uwierzyć iż to rude monstrum to zwykły kotek domowy. A potem zaczął na Perłę polować. Boczkiem, boczkiem naskakiwał na biedną psicę, która omal zawału nie dostała. Próbowała się schować, zwiać do kuchni, niestety... syczący i parskający potwór szedł za nią wszędzie, wyraźnie znajdując upodobanie w tych prześladowaniach
. Pies skomlił, kot bawił się setnie, a ludzka publika siedziała tak , niezdolna do jakiejkolwiek interwencji.
Ostatecznie trzeba było biedaczkę wypuścić na podwórze, zanim jej psychika trwale ucierpiała
. Kit uspokoił się troszkę, ale chyba cała wizyta nie usatysfakcjonowała go zbytnio. Wbrew zwyczajowej procedurze nie daje do zrozumienia, że czas na wyjazd - nie wyje pod drzwiami i nie próbuje wejść do transporterka. Jakaś epoka w jego życiu skończyła się bezpowrotnie 
Czyżby koniec beztroskich braterskich zabaw? Na pociechę została mu mamusia, która od czasu sterylki zdziecinniała całkiem, bawi się i dokazuje jak mały kociak. Ale to już chyba nie to... Kitek jest niepocieszony 
Rudy pojechał z wizytą. Trzeba tu na marginesie przyznać, że niewątpliwie tkwi w nim dusza hazardzisty. Kiedy transporter wyciągany jest na środek przedpokoju nigdy nie wie, dokąd go zabierają - do mamy i brata (hurra! hurra!:dance: ), czy może do weta ( brrr...
). Bez namysłu jednak skacze czterema łapami do środka - sami wiecie: "Życie jest jak pudełko czekoladek..." i takie tam życiowe mądrości na poziomie
W samochodzie jest cichuteńki i skupiony - naprawdę, czasem z zapędu sama sobie zazdroszczę, że mam takiego bezproblemowego kota
Wie, że już za parę minut wreszcie kocie towarzystwo!!! Bo z bratem jest fajniej niż z dwunożną - nie męczy się po pięciu minutach ganiania i nie sapie jak lokomotywa ("Rudy, daj spokój, ja już nie mogę"), nie robi ceregieli, kiedy się go troszkę podgryzie ("Ała! Ała!") i w ogóle - no sami znacie 10 powodów dlaczego lepsze są cztery łapy niż dwie. Przynajmniej tak było do niedawna. Bo teraz nie wiadomo, czy przypadkiem dwie łapy nie zyskały nieoczekiwanej przewagi. Ostatni wyjazd nie był bowiem udany...
Ujmując rzecz najkrócej jak można, dało się zauważyć różnicę między kocurkiem wykastrowanym a pełnojajecznym. Z niezaprzeczalną przewagą tego pierwszego. Kserokotkowi bowiem baby teraz w głowie, a nie uganianie się po piętrach z dzieciuchowatym bratem... Ba, żeby tylko baby... W zasadzie to obojętne co, byleby na drzewo zbyt żwawo nie uciekało
.
Biedny Kiteczek doświadczył na własnym futrze sexual harrasment. Ni z tego ni z owego Kserokotek spróbował nieudolnie wspiąć się Kitkowi na plecy. Rudy zdziwił się strasznie, obdarzył napaleńca oburzonym spojrzeniem ("No co ty, z byka spadłeś?") i strząsnął natręta. Kserokotek nie dawał za wygraną. Ponownie spróbował wspiąć się na Kita. Rudy odskoczył. Kserokotek fuknął ze złości i przytrzymał Kitka łapkami, dodatkowo przygryzając mu kark. Tego już było za wiele!!!
Rozsierdzony Kitek położył uszy po sobie, odwrócił się i wystrzelał natręta po pysku!
Nie to nie... Tak stanowczo wyrażona odmowa zabawy w doktora uraziła macho do żywego. Usunął się w kątek, ale w Kitka już diabeł wstąpił. Wyraźnie szukał dymu...
Okazja nadarzyła się kiedy do domu weszły psy. Kit odpowiednio zwiększył gabaryty. Od jakiegoś czasu zwykł był w takiej sytuacji wycofywać się na z góry upatrzone pozycje, teraz jednak był zbyt wkurzony, żeby rejterada wchodziła w grę. Przechadzał się dumnie, lekko najeżony i od czasu do czasu odgrażał się w psim języku: wrrrrrrr....
Coś było tego dnia nie tak... Nikt nie brał na poważnie zdecydowanej niechęci rudego do spoufalania. Więc kiedy większa psina, lekceważąc wszelkie sygnały ostrzegawcze zbliżyła się zanadto, Kit postanowił zagrać va bank. Wygiął grzbiet w imponujący łuk, zdolny wywołać zawiść nawet u dromadera, maksymalnie najeżył sierść, postawił do góry szczotę i ustawił się bokiem wykonując serię zabawnych kroczków.
Vera wykazała się rozsądkiem. W końcu Kitkowa mamusia parę razy udzieliła jej lekcji dobrych manier. Nie ryzykując zbytnio wycofała się tyłem.
Kit rozejrzał się wokoło. Jego apetyt na rozróbę nie został zaspokojony, oceniał jednak swoje szanse realnie. Vera jest wilczurem. Należało uszanować jej ustępliwość i nie pakować się w ryzykowną awanturę. Na placu boju pozostała jednak Perełka - drobne, piszczotliwe stworzenie, żyjące tylko dla chwil, w których ktoś z dwunożnych głaszcze ją po nakrapianym łepku
. To właśnie wcielenie niewinności obrał sobie rudzielec na ofiarę złego nastroju.
Podejrzenie, ze Kiteczek jest… jakby tu powiedzieć… wredny, pojawiało się już od jakiegoś czasu w różnych wypowiedziach. Psychologia w małym pazurku, w połączeniu z całkowiym brakiem skrupułów tworzą dość niepokojącą kombinację .
Można oczywiście próbować otulić świadomość tego faktu gustownym eufemizmem w rodzaju: "Radzi sobie chłopak w życiu", ale właściwie czemu nie spojrzeć prawdzie w oczy? No czemu? Czy ta domniemana wredność odbiera mu coś z szelmowskiego uroku? NIE. Po stokroć nie. Bez kompleksów zatem wypada zrelacjonować, co dalej się działo.
Kit przystąpił do ofensywy. Najeżył się tak karykaturalnie, ze trudno było uwierzyć iż to rude monstrum to zwykły kotek domowy. A potem zaczął na Perłę polować. Boczkiem, boczkiem naskakiwał na biedną psicę, która omal zawału nie dostała. Próbowała się schować, zwiać do kuchni, niestety... syczący i parskający potwór szedł za nią wszędzie, wyraźnie znajdując upodobanie w tych prześladowaniach
. Pies skomlił, kot bawił się setnie, a ludzka publika siedziała tak , niezdolna do jakiejkolwiek interwencji.
Ostatecznie trzeba było biedaczkę wypuścić na podwórze, zanim jej psychika trwale ucierpiała
. Kit uspokoił się troszkę, ale chyba cała wizyta nie usatysfakcjonowała go zbytnio. Wbrew zwyczajowej procedurze nie daje do zrozumienia, że czas na wyjazd - nie wyje pod drzwiami i nie próbuje wejść do transporterka. Jakaś epoka w jego życiu skończyła się bezpowrotnie Czyżby koniec beztroskich braterskich zabaw? Na pociechę została mu mamusia, która od czasu sterylki zdziecinniała całkiem, bawi się i dokazuje jak mały kociak. Ale to już chyba nie to... Kitek jest niepocieszony - Posty: 6940
- Od: Śro lip 30, 2003 16:54
- Lokalizacja: Praga (Południe, nie czeska niestety)
Sigrid 
Cudo, przeczytałam z zapartym tchem. Kit jest boski, wredny, niewredny - nieważne. Norweskie damy będą sie zabijać o jego towarzystwo i walczyć o wzgledy cynicznego przystojniaka
Cudo, przeczytałam z zapartym tchem. Kit jest boski, wredny, niewredny - nieważne. Norweskie damy będą sie zabijać o jego towarzystwo i walczyć o wzgledy cynicznego przystojniaka
- Posty: 23476
- Od: Nie sie 18, 2002 21:34
- Lokalizacja: Kraków
Kitek zrobil sie konkretny. Woz albo przewoz, a jak nie chcesz to musisz. A gdzie sa fotki?!
Bosh, a my tez oczekujemy niebawem wizyty 2 kocich elegancji z wysp
- Posty: 22707
- Od: Pon lut 10, 2003 2:29
Oberhexe pisze: Norweskie damy będą sie zabijać o jego towarzystwo i walczyć o wzgledy cynicznego przystojniaka
No, mowa! Jakaż arystokratyczna piękność przeszłaby obojętnie nad urokiem rozbójnika z taką fantazją
Zaraz, zaraz... Norweskie DAMY powiadasz... liczba mnoga... sugerujesz, że na jednej się nie skończy?
Podoba mi się ten pomysł, nie powiem...
Inko, postaram się w najbliższym czasie zaktualizować temu szaławile stronkę, albo wrzucić parę zdjątek do uploadu. Tylko ostatnio jestem zakręcona jak słoik i z czasem mi coś nie ten tego...
- Posty: 6940
- Od: Śro lip 30, 2003 16:54
- Lokalizacja: Praga (Południe, nie czeska niestety)
Sigrid pisze:Oberhexe pisze: Norweskie damy będą sie zabijać o jego towarzystwo i walczyć o wzgledy cynicznego przystojniaka
No, mowa! Jakaż arystokratyczna piękność przeszłaby obojętnie nad urokiem rozbójnika z taką fantazją
Zaraz, zaraz... Norweskie DAMY powiadasz... liczba mnoga... sugerujesz, że na jednej się nie skończy?
Podoba mi się ten pomysł, nie powiem...
Kochana, ja myślę perspektywicznie
Poza tym jedna nie bedzie w stanie odpowiednio adorowac Kita.
- Posty: 23476
- Od: Nie sie 18, 2002 21:34
- Lokalizacja: Kraków
-
- Posty: 57884
- Od: Pt gru 13, 2002 16:16
- Lokalizacja: miasto wojewódzkie na prawach powiatu, a nawet gminy
Sigrid ze sie tu powtorze - Ty powinnas ksiazki pisac!
(a tak w ogole to mi sie wczoraj snilas)
ze sie tu powtorze - Ty powinnas ksiazki pisac!
(a tak w ogole to mi sie wczoraj snilas
) 
- Posty: 3763
- Od: Pon sie 25, 2003 15:45
- Lokalizacja: Warszawa/Białołęka
Anusia pisze:(a tak w ogole to mi sie wczoraj snilas
Łomatko! Jak wyglądałam?
Książkę powiadasz? A potem Anja będzie mnie ściagać za plagiat?
Ale tak w ogóle to pomysł jest fajny. Podobnie jak np. koci blog...- Posty: 6940
- Od: Śro lip 30, 2003 16:54
- Lokalizacja: Praga (Południe, nie czeska niestety)
Sigrid pisze:Anusia pisze:(a tak w ogole to mi sie wczoraj snilas
Łomatko! Jak wyglądałam?
Książkę powiadasz? A potem Anja będzie mnie ściagać za plagiat?
blond trwala baranek i okulary w plastikowych oprawkach -
Ja mowie o pisaniu tak w ogole - masz talent komediowy (cos jak Chmielewska za dobrych starych czasow)
- Posty: 3763
- Od: Pon sie 25, 2003 15:45
- Lokalizacja: Warszawa/Białołęka
Anusia pisze:blond trwala baranek i okulary w plastikowych oprawkach -
JA! JA! Cała ja, jak żywaJa mowie o pisaniu tak w ogole - masz talent komediowy (cos jak Chmielewska za dobrych starych czasow)
Fiu, fiu, pochlebiła mi...
Lecę szukać wydawcy 
- Posty: 6940
- Od: Śro lip 30, 2003 16:54
- Lokalizacja: Praga (Południe, nie czeska niestety)
Sigrid pisze:Anusia pisze:blond trwala baranek i okulary w plastikowych oprawkach -
JA! JA! Cała ja, jak żywaJa mowie o pisaniu tak w ogole - masz talent komediowy (cos jak Chmielewska za dobrych starych czasow)
Fiu, fiu, pochlebiła mi...
Ale ja powaznie mowie!
- Posty: 3763
- Od: Pon sie 25, 2003 15:45
- Lokalizacja: Warszawa/Białołęka
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Murfel, zuza i 59 gości