Gdańsk- piękny rudzielec z Mariackiej ma już swój domek

[biamila]

Z całych sił trzymamy kciukolce

[po_prostu_kaska]

A Marian dziś zwiedzał mieszkanie na moich rękach Chciałam się pochwalić Wcześniej brany na ręce wytrzymywał krótką chwilę i zeskakiwał. A dziś obeszliśmy mieszkanie, a Marysiowi tylko główka chodziła wkoło i traktorzył na całego Co się namruczał. Mruczy jak czeka na jedzenie, mruczy jak wracam do domu i teraz brany na ręce. Marian jest kochany. Spokojny, nie niszczy nic (no poza zasikanymi zasłonkami, ale musiał zaznaczyć swoją obecność więc niech mu będzie wybaczone ), ociera się o nogi, mruczy. Tak łakomie wsuwa jedzonko. Zawsze mi się nasuwa, ze jak mieszkał na ulicy to biedny jak dostał ostatnią miseczkę przed 17 to później musiał czekać do 9 rano. I najadał się na zapas. Musi się przyzwyczaić, że teraz jedzonka już mu nigdy nie zabraknie.
Śliczny rudzielec.

[po_prostu_kaska]

I jeszcze jedno. Reaguje na dźwięk grzechotania suchej karmy w pudełku Jak kotecek się schowa to trzeba tylko zagrzechotać jedzonkiem, wtedy mimo, że na co dzień przemieszcza się powolnym dostojnym krokiem, nagle biegnie Taki stary numer na koty, on też sie daje na to złapać

[solaris]

I jeszcze jedno. Reaguje na dźwięk grzechotania suchej karmy w pudełku Jak kotecek się schowa to trzeba tylko zagrzechotać jedzonkiem, wtedy mimo, że na co dzień przemieszcza się powolnym dostojnym krokiem, nagle biegnie Taki stary numer na koty, on też sie daje na to złapać

na moje koty to nie działa one reagują na dźwięk otwieranej lodówki

[po_prostu_kaska]

na moje koty to nie działa one reagują na dźwięk otwieranej lodówki

U mnie cała ekipa tylko na suchej karmie bo Buranio od małego miał problemy z brzuszkiem. Wiec tak miło im się kojarzy

[po_prostu_kaska]

Kotek się myje Na łapce widać wygolone futerko do pobrania krwi. Nawet się nie wyrywał, stał, a pani weterynarz goliła futerko



I kotek odpoczywa. No w końcu ma prawo być zmęczony, cały dzień ciężko pracował

[dzidzia]

Kotek jest śliczny

[po_prostu_kaska]

Z życia Mariana:

Chłopak odkrył dziś właściwości drapaka. Przez przypadek..Wpadł na niego jak gonił piłeczkę...i okazało się, że drapak też może być fajny

Poza tym poopalał się przez szybę i pilnował swojego miejsca na kanapie. ten to ma życie

[po_prostu_kaska]

Chciałam poinformować, że Marian - moje rude szczęście, które zaczęło mruczeć jak wchodziłam do domu, które tak pociesznie biegło za piłeczką i tak rozbrajająco patrzyło tymi swoimi oczkami - jest właśnie w drodze do swojego własnego domku stałego

I chociaż bardzo się cieszę bo o takim domu dla niego marzyłam to i tak płakać mi się chce, no tęsknie

Obfotografowałam Mariana jeszcze sobie na zapas, nawet filmik nakręciłam jak biega za piłeczką To mój pierwszy kotek, który trafił do mnie na DT. Już wiem co się czuje jak idzie na swoje. Nie był ze mną długo, a jednak...

Domek nasz forumowy, najlepszy z możliwych, taki, w którym kocha się koty.
Bardzo się cieszę, że Marian okazał się dla Was "tym" kotem. I dziękuję, że daliście mu dom. Mocno trzymam kciuki za szybką aklimatyzację i nawiązanie dobrych relacji Marian został mieszkańcem Wrocławia. Ale ja już milczę, a więcej mam nadzieję napiszą nowi Duzi
I piszcie, piszcie mi jak najwięcej, no i zdjęcia.

Mam nadzieję, że uda mi się odwiedzić Mariana i znów zobaczyć go rozłożonego na kanapie Proszę przekażcie Marysiowi głaski ode mnie i szepnijcie do ucha, że zawsze będę "obok niego"

Dziękuję wszystkim, którzy z nami byli.
Prosimy o zmianę tytułu wątku

Pozdrawiam serdecznie

[Agnieszka Marczak]

[dzidzia]

cieszymy się ogromnie

[kotika]

Super, że kot ma dom i jeszcze taki.
Teraz jeszcze gnębi mnie ciekawośc, kto to taki?

[Campanella]

No to chyba już pora na nas...

Nie chcieliśmy z TZ zapeszać, dlatego też dotychczas działaliśmy we współpracy z Kaśką z ukrycia . Misja się powiodła, Marian chwycił nas za serca i już nie było odwrotu.

Podróż, choć odległą, zniósł wspaniale. Zmieniał tylko boczki w transporterze, nic a nic nie narzekał. Po przekroczeniu progów domu zagospodarowaliśmy mu na dobry początek łazienkę, gdzie Marian rozmruczał się po jakichś 5 minutach(!). Nasza Rezydentka to wyjątkowy strachulec i nie wiedzieliśmy, że z kotem w ogóle da sie pogadać po tak krótkim czasie w nowym miejscu. Póki co Rudy siedzi grzecznie, domaga się głasków i obserwuje przez łazienkowe okienko resztę domowników, a rezydentka walczy z własnym przerażeniem i chowa się po kątach; ciekawe kiedy ciekawość zwycięży . Oba koty są bardzo pokojowo nastawione, więc mam nadzieję, że szybko się dotrą. Emocji w nas wszystkich co nie miara.

Dziękujemy serdecznie Kasi za to, że zabrała z Mariackiej takie cudo.
I dzięki Znachor, za wypatrzenie go. I wszystkim kibicom Mariana również. Będziemy mu służyć jak najlepiej.

[Agnieszka Marczak]

Wow to rzeczywiście daleka podróż,ale z tego co piszesz warto było
Gdańsk dziękuje Wrocławowi i życzy Wam wszystkim wielu lat szczęśliwości

[biamila]

szczęścia życzymy