Po drugiej stronie siatki - schr. łódź VII

[Sis]

Na stronie schroniska są już: Szelti, Lion, Pucia, Malwa i - Makatka nr 141. Ta mała kicia siedzi cały czas pod kocykiem w szafie, nie wiem, czy coś je, miski były pełne. Jest czystym przerażeniem. Między tydzien temu a dziś - mam wrażenie, że się sypie, że pilnie potrzebny jej dom.

[Korciaczki]

Elzi zdrowiej !!!

[Cameo]

Makatka wygląda jak Banana od Jowitki kciuki!!!

[Etka]

no faktycznie Makatka wyglada ja Banana, Brejwi ten typ.
czy ona nadawala by sie do malych dzieci?
bo mam zapytanie o takiego kota a u nas w przytulisku to jedna wielka niewiadoma.

[TyMa]

Zaznaczę wątek jako wierny kibic.

[Sis]

Makatka jest przerażona, wciska się pod kocyk. Nawet nie wyjmowałam jej z koszyka. Na pewno jej zachowanie odbiega od tego, jakie było przed schroniskiem. Nie umiem powiedzieć, czy nadawałaby się do małych dzieci.

[gosiaa]

Doczytałam. Oby kolejne koty opuściły dzisiaj schronisko

[MaybeXX]

Doczytałam. Oby kolejne koty opuściły dzisiaj schronisko

[Joanna KA]

nr 93 czyli Malwa, śliczna młoda, domowa kotka, ma byc sterylizowana na dniach. Nieco wystraszona, ale to miziaczek. Ma jakieś półtora roku, dwa.

Malwa faktycznie śliczna - widziałam na własne oczy, bo byłam dzisiaj w schronisku i "potowarzyszyłam" Ani-Pisiokot przez parę chwil...
kicia - miziak straszliwy. jak przestałyśmy ją głaskać i odeszłyśmy od klatki, to płakała za nami
Jutro wrzucę ją na "ogłoszenia" u siebie w pracy. taka kicia to od razu jest do wzięcia "na kanapę" - piękna, miziasta, czyściutka - może ktoś się w niej zakocha... (tak jak ja... to już moja druga miłość w schronisku. pierwsza to Amber... )

serce boli jak się patrzy na te bidule wszystkie...

[bazylica]

Doczytałam. Oby kolejne koty opuściły dzisiaj schronisko

i oby takich było więcej

[Dama Ya]

nr 93 czyli Malwa, śliczna młoda, domowa kotka, ma byc sterylizowana na dniach. Nieco wystraszona, ale to miziaczek. Ma jakieś półtora roku, dwa.

Malwa faktycznie śliczna - widziałam na własne oczy, bo byłam dzisiaj w schronisku i "potowarzyszyłam" Ani-Pisiokot przez parę chwil...
kicia - miziak straszliwy. jak przestałyśmy ją głaskać i odeszłyśmy od klatki, to płakała za nami
Jutro wrzucę ją na "ogłoszenia" u siebie w pracy. taka kicia to od razu jest do wzięcia "na kanapę" - piękna, miziasta, czyściutka - może ktoś się w niej zakocha... (tak jak ja... to już moja druga miłość w schronisku. pierwsza to Amber... )

serce boli jak się patrzy na te bidule wszystkie...

Jest rzeczywiście śliczna. Ja mam słabość do krówek i pingwinków
I jakie ma śliczne oczka. Widać, że to domowy, czyściutki kot.

[Korciaczki]

Jest rzeczywiście śliczna. Ja mam słabość do krówek i pingwinków
I jakie ma śliczne oczka. Widać, że to domowy, czyściutki kot.

My też, zwłaszcza do pingwinków

[tillibulek]

Ja kocham wszystkie kocie, ale marzy mi się krówka/krówek

[Cameo]

Ja kocham wszystkie kocie, ale marzy mi się krówka/krówek

Korciaczki mają dwie krówki do adopcji więc może...

[pisiokot]

byłam dzisiaj w schronisku i "potowarzyszyłam" Ani-Pisiokot przez parę chwil...

Joanna ogromnie się cieszę, że byłaś, bo było mi z Tobą dużo raźniej na te dzisiejsze schroniskowe śmierci .

Dr Kamila z ciężkim sercem pożegnała dziś dwie kotunie - nie miały cienia szansy, nawet w warunkach domowych nie udało by im się pomóc ... te koteńki już umierały ... Jedna to ta czarnulka, o której wczoraj pisała Sis

w szpitaliku dwie bidy nowe: czarna kotka i tri, obie odwodnione na maxa, zasikane, zagilone

Druga, która odeszła to starsza kotunia, buro-biała, tydzień temu spędziłam z nią sporo czasu, czuła się jeszcze nie najgorzej, chętnie zjadła trochę serc i hillsa. Wygłaskałam ją, nazwałam ją Gunia, chciałam jej robić dziś opis... Mokka ją na pewno pamiętasz, to ta, o której pisałaś dwa tygodnie temu i wrzuciłaś jej fotkę. Ja nawet nie zdążyłam zrobić jej zdjęcia, tak szybko odeszła ... .

W szpitaliku nowa, nie młoda juz kotunia o pieknym ubarwieniu i przerazliwie smutnych oczkach, jak sie ja odchowa i wyleczy będzie śliczna panienka

.



Miała nie duży - ogromny - brzuch . W pierwszej chwili jej nie poznałam . Dwa z moich kotów umarły na FIP i wiem jak wygląda brzuch "fipowy", ale to było prawie dwa razy większe. Dr Kamila w narkozie otworzyła jej brzuszek. Znalazła to, czego się spodziewała - wielki guz nowotworowy i jakieś inne zmiany w jamie brzusznej, które nie dawały żadnych szans.

Koteńki już śpią, już je nic nie boli.
Strasznie przykro, bardzo

Jest szansa, że tej kolorowej się uda, dostaje kroplówki, widać, że jest słaba, ale jest nadzieja. Wyczyściłyśmy jej z Joanną nosek, był całkiem zaklejonym zaschniętymi gilami, odetkałyśmy, może jak poczuje jedzenie
to sama coś spróbuje zjeść ...

Inni ponsjonariusze szpitalika na szczęście lepiej.
Feluś się wyliże, kotunia nr 150 - też. Ma trochę podwyżone wyniki nerkowe, ale nie jakoś bardzo, karma nerkowa załatwiłąby sprawę. Gdyby była Ona i jej towarzysz - kiciuś nr 154 są do adopcji.

Amber ma się dużo lepiej, widać, że jak pecherz przestał ją boleć to od razu jej się samopoczucie poprawiło. Byłam naprawdę wzruszona patrząc jak wspaniale zareagowała na mizianki i pieszczoty Joanny. Wyszła z koszyka, zaczęła wystawiać główkę i grzbiecik do miziania, a w końcu wywalila się na plecki i z błogą minką wystawiłą brzusio do miziania. Ta kiciunia potrzebuje domu, pieszczot, miłości - będzie kochanym przytulakiem-pupilem.

Tak jak i Malwa
tu w czułościach z Joanną:

http://www.youtube.com/watch?v=VAzgzPshlvU

Jak przyszłam rano to bardzo delikatnie się za nia "zabrałam". Pamietałam jaka była przerażona tydzień temu w szpitaliku, więc zaczęłam od gadki-szmatki i delikatnych mizianek. Wystarczył kwadrans i Malwa była jak nie ten kot, zobaczcie:







Gwoli ścisłości dodam, że miziająca ręka, tą ręka od korpusu cioci JOANNY KA .

W szafie poza tym kicia nr 141 (prawie nie je... ) i Makatka - zjadło kociątko pół miseczki serc ku mojej radości, zostawiłam jej też trochę Bozitki, może skubie później. O Puci (nr 170) znalazłam info w zeszycie przyjęć, że to kot po zmarłej i że w domu miała na imię Misia ...
W tymże samym zeszycie przeczytałam, że 20 kwietnia przyjęto dwa koty po zmarłej, no i dawaj poszłam szukać. Znalazłyśmy je w jedynce:

Doris nr 137:



Mela nr 109:



Wystraszone, ale spokojnie, grzeczne. Dają się głaskać, ale bidulki niepewne takie ... Ale to dobry boks, powinny troszkę nabrać odwagi z czasem. Mam nadzieję.

Do jedynki Krzysio na moją prośbę "przeprowadził" spod szpitalikowej wanny mojego ulubieńca Sammiego "łysa dupka" nr 16. Kocina była przerażona, ale to dla jego dobra, zresztą szybko się uspokoił. To kochany, fajny kot, wystraszony i nieśmiały, ale nie agresywny. Nie dam mu zdziczeć pod tą wanną !
Sammi trafił do schroniska kilka ładnych tygodni temu jako obraz totalnie zaświerzbionej nędzy i rozpaczy. Mogłam go drapać tylko pod bródką, bo reszta to był jakiś kleisty strup Nawet na powiekach miał świerzb, nie mógł otwierać oczu, bidok. Ktoś przyjmujący go miał nawet pomysła, żeby go uśpić, na szczęście dano mu szansę. Po dwóch advocatach i nacieraniu go jakimś preparatem chłopak wygląda naprawdę super.

W marcu:



i dzisiaj:


dobry convalescensik nie jest zły, mniam



Acha, Bławatka to ta dzicz, którą wczoraj widziałaś Asiu w dwójce, niestety . Specjalnie obejrzałam sobie dzisiaj rano jej fotki, żeby ją rozpoznać. To na 200% ona, zresztą dr Kamila potwierdziła, że sama ją tam przenosiła.
Tydzień temu w szpitaliku jeszcze ją głaskałam przy misce pysznego hillsa, dzisiaj wiała ode mnie jak reszta dziczków czyli doopa. Kolejny kot, który będzie czekał na dom w nieskończoność, o ile się doczeka . Niech to.

Z dobrych wieści, to wyżera była dzisiaj, że ho, ho. Kociaste wcinały serca, przekąszały Bozitką, a w szpitaliku był Hills od Joanny. Przejęłam od Krzysia paczkę z jedzeniem, które Joanna zafundowała tydzień temu schroniskowcom i w domu dołożyłam to żarełko do tego, co mi pozostało z paczki od pani Moniki z Warszawy. Joanna wydała na moje ok. ze dwie stówy na to żarcie . Naprawdę jestem pod wrażeniem, razem z tym, co kamufluję pod łóżkiem od pani Moniki to będzie na parę ładnych weekendów do szpitala. Dzięki Asiu Jest w sumie 12 dużych Hillsów, 14 recovery, 7 convalescensów i 4 convalescensy do rozrabiania, te w proszku.
Następnym razem dostaniesz specjalną kawę od Krzysia za to (wiesz, tę z kocim mleczkiem ).

Do domu pojechał Kesjan i Rudy Tatko. Rudy Tatko zamieszka razem z Wanilką, dla towarzystwa. Wanilka ma się bardzo dobrze, chodzi za swoimi nowymi opiekunami jak piesek, wzięta na działkę pilnuje się, nie opuszcza ich na krok. Śpi w łóżeczku .
Kesjanka wzięła bardzo sympatyczna para koło 30-tki. Zrobili na nas dobre wrażenie, zwłaszcza dziewczyna, bardzo ciepła i miła. Ponieważ w trakcie rozmowy "wstępnej" przyznali, że marzy im się też rudzielec to dałam im namiar do p. Magdy, siostry Myszeńki, która opiekuje się na swoim podwórku wyrzuconym z domu rudaskiem. Pani zadzwoniła przy mnie, okazało się, że rudy znalazł już dom, więc Państwo bez większego żalu pocieszyli się Kasjankiem, którego im z największą radością zarekomendowałam.

Wszystkiego najlepszego chłopaki