Klub Kotów Kundelkowych. Okruszek dla Ani C :) (s 19)

[ania c]

A ja właśnie odebrałam śliczną kartkę świąteczną zgadnijcie, kto ją ozdabia?
Dziękuję bardzo i również życzę pogodnych Świąt i żeby świateczny zajączek przyniósł dużo nowych, wspaniałych domków.

[agnes_czy]

[agnes_czy]

Makary został znaleziony chyba w ostatniej chwili: zaawansowany kk, zaropiałe oczy, pyszczek, silne zapalenie dziąseł i resztki ząbków w koszmarnym stanie, a na dodatek potworny świerzb i sierść pełna pcheł i kleszczy. Przy tym wszystkim niezwykle pogodny, miziasty i bardzo spragniony kontaktu z człowiekiem. Na szczęście chce jeść. więc jest nadzieja, że szybko wyjdzie z tego.
Kiedy na niego patrzę, z przerażeniem myślę o tysiącach tych innych domowych zagubionych lub wyrzuconych, które nie miały tyle szczęścia, żeby ktoś się nimi zainteresował

[Lisabeth]

Biedny koteczek... Bardzo przypomina naszego osiedlowego Nusia. Strach pomyśleć, jak musiał cierpieć. Dobrze, że już jest bezpieczny. Wielkie kciuki za szybki powrót do zdrowia

[Fredziolina]

Rety!!! Mój Filemon

[msb259]

W GÓRĘ!

[agnes_czy]

zapraszam na Wiosenny spacer po Kundelku

[wania71]

Troszkę smutny spacer, chociaż naprawdę macie tam wzorowo.
A to bure śliczności w czerwonej obróżce, to może Mufeczka?

[agnes_czy]

[quote="wania71"]Troszkę smutny spacer, chociaż naprawdę macie tam wzorowo.
A to bure śliczności w czerwonej obróżce, to może Mufeczka?[/quote]


Onaż ci to, ona

[ania c]

A na samej górze na półeczce to Okrusio?

[agnes_czy]

No Matki chrzestne, zaskakujecie mnie Bezbłędnie rozpoznajecie swoje pociechy

[Lisabeth]

Ja też byłam i miałam zaszczyt poprowadzić na smyczce Weterana, na spacerze w promieniach słońca! I widziałam Villa Gatta - rzeczywiście robi wrażenie, będzie pięknie!
Kociaste miziać się dały, łebki podtykały, a jeden wypuścić mnie nie chciał. Położył się na mojej marynarce i już. Dopiero jak mu obiecałam, że jeszcze go odwiedzę i przyniosę mu kocyk, ładniejszy od tej starej marynary, to pozwolił mi odejść

[GuniaP]

Dziaiaj mieliśmy gosci, wolontariusze fundacji "SOS bokserom" przyjechali po naszego niewidomego Amperka. Na zdjęciu Wecio z naszym miłym gościem, poznajecie ?

[agnes_czy]

Jeśli w ogóle może być w schronisku radośnie, to dzisiaj tak właśnie było- radośnie, wiosennie, kwitnąco, pachnąco i gwarno: wspaniali ludzie przyjechali po niewidomego boksia, żeby go zawieźć do wspaniałego domu, który zapewni mu miłość, opiekę i najlepsze leczenie, Asia, Ania, Bartek, Lisabeth, Gunia no i ja dostarczaliśmy kolan i rąk spragnionym kotom:



Nasza najmłodsza wolontariuszka (przyjeżdza pod opieką Babci i Dziadzia, a czasem całej reszty rodziny)



Wecio poszedł na kolejna inspekcję do Willa Gatta Był bardzo zadowolony, bo praca wre, Villa coraz piękniejsza, a brygada pod wodzą Majstra Budowlanego H Derwisz wierci, stuka, układa kafelki i płyty chodnikowe. Malutki w saloniku już sie chyba przyzwyczaiły do tych stuków, bo nic sobie z nich nie robiąc, wygrzewaja sie przy okienku.



A tu Wecio jak z japońskiego malowidła:



Do Makarego przyjechała w odwiedziny znajoma z osiedla, która go dokarmiała i kilka razy woziła do lecznicy. Okazało się, że jest również znajomą Bruna, który przyjechał z tego samego osiedla, tylko spod innego sktepu. Oba kotuchy były w siódmym niebie i z radościa pokazywały, że czują się już lepiej.



Tu Makary prezentuje straszny stan swojego pysia: owrzodzenia, rany, dziury po usuniętych ząbkach, na pozostałych resztki kamienia... Ale mimo to kocurek jest pogodny, przyjazny i ma wspaniały apetyt.



Bruno:



Przy okazji Pani wygłaskała chorego na wątrobę Czardasza, który też musi siedzieć w klateczce i dostawać kroplówki:



Ewcia, Mati, Marysia niańczyły pieski, chociaż podział na Psich i Kocich Ludzi już wyraźnie u nas zanika: my "schodzimy na psy", Ewcia z Mati "na koty"
A to moja wielka miłość od pierwszego wejrzenia i marzenie "od kołyski". Ma na imię Tajga, kilka dni temu trafiła do schronu z ulicy. Jest zabiedzona, brudna, sfilcowana, trochę wystraszona, ale słodka, kochająca ludzi i zdyscyplinowana- reaguje na podstawowe komendy, podaje łapki jedna prze druga, tańczy wokół człowieka i rwie sie do całowania. Bardzo Was proszę: jeśli oszaleję i zechcę adoptować psa, postarajcie się o kajdanki i knebel




chociaż jak zwykle błąkało się na horyzoncie kilka ciemnych chmur, jak powrót słodkiej Marylki z niesprawną łapką z nieudanej adopcji, kilka chorych zwierzaczków

[Theodora]

Cudnie "pomalowane" maleństwo