Moje koty cz. II - prośba o zamknięcie

[AgaPap]

Pogłaskałam
Szkoda, że oba samce, może dałoby się wyhodować jakąś rasę ekstremalną dla zapalonych survivalowców

To chyba całe szczęście Nie wolno ludziom tak źle życzyć

A stadko ogromnie sympatyczne masz, a najsympatyczniejszy wiadomo kto oczywiście

[Siean]

Pogłaskałam
Głaski dla Hipolita oraz szczególnie serdecznie dla niego pozdrowienia od Dracula Szkoda, że oba samce, może dałoby się wyhodować jakąś rasę ekstremalną dla zapalonych survivalowców

Hipolit dziękuje za głaski. Lubi je, oj lubi...
A ja mam nadzieję, że jego problemy z trafianiem wiążą się z tym, że to działkowy dziczek i zazwyczaj nie miał swojego legowiska...
I że mu przejdzie.


O rasie dla suvivalowców nawet nie myślę...
Choć mogłabym - Łupinę przyłapałam dziś na zalewaniu fotela...
Bo o olany stół (i to dwukrotnie!!) podejrzewam Puśka.

[casica]

Pogłaskałam
Szkoda, że oba samce, może dałoby się wyhodować jakąś rasę ekstremalną dla zapalonych survivalowców

To chyba całe szczęście Nie wolno ludziom tak źle życzyć

A stadko ogromnie sympatyczne masz, a najsympatyczniejszy wiadomo kto oczywiście

Jakie źle życzyć? Sztuka przeżycia w tej sytuacji to Sztuka

A ja mam nadzieję, że jego problemy z trafianiem wiążą się z tym, że to działkowy dziczek i zazwyczaj nie miał swojego legowiska...
I że mu przejdzie.

Szczerze i z całego serca Ci tego życzę. Może faktycznie tak jest i oby mu przeszło


A tak w ogóle to od tygodnia podaję Draculowi 0,25 jednostki insuliny, tzn staram sie podawać 0,25 jednostki. Te osławione strzykawki bardziej się do tego nadają niż te osiągalne w Polsce ale idealem wcale nie są W każdym razie poranny cukier oscyluje u Dracula wokół poziomu 350. Zważywszy poprzednie wyniki nalezy to uznać za sukces

I sprawdziła się tez Xobaline, objawy neuropatii minęły jak sen złoty i to cieszy.

[Siean]

I sprawdziła się tez Xobaline, objawy neuropatii minęły jak sen złoty i to cieszy.

O, to dobrze

[Monostra]

O, dobrze że objawy neuropatii zniknęły, ale zmatowienie futerka niepokoi .
A czy po dawkach 0,25 potem się zwiększa powoli dawkę insuliny, czy zostaje jak jest?

[casica]

O, dobrze że objawy neuropatii zniknęły, ale zmatowienie futerka niepokoi .
A czy po dawkach 0,25 potem się zwiększa powoli dawkę insuliny, czy zostaje jak jest?

Będziemy myśleć, tzn CC bedzie mysleć co z tą dawką.
Tak, zmatowienie futerka mnie martwi i zastanawiam się czy z nerkami się coś nie dzieje. Bo mocz na pasku nie ma co prawda ketonów, ale ma zły ciężar, złe ph, pasek pokazuje krew, leukocyty i białko.
Ostatnie wyniki "nerkowe" były dobre, ale trzeba zrobić znowu.

[casica]

A dzisiaj Dracul ma fazę na spanie w kuwecie Wyszedł, upomniał się o dodatkową porcję jedzenia, nasiusial na podłogę i znowu wszedł do kuwety gdzie pewnie siusia pod siebie. Ale trudno, nie będę mu zabraniać skoro tak chce.

[casica]

Śpimy w kuwecie nadal, tam sikamy i tam śpimy Nie podoba mi się to. On się chyba gorzej czuje. Umówiłam się z CC na oględziny stanu futerka i ogólnej formy. Mam nadzieję, że nic złego się nie dzieje

[CoToMa]

Casica, zbadajcie koniecznie nerki!
U Myszkina zaczęło się od zmatowienia futerka...

[casica]

No wiem, właśnie to mnie niepokoi. Przecież Dracul ma zdiagnozowane pnn, cukrzyca to nowość.
W ostatnich badaniach parametry nerkowe były ok, no ale przecież mogło sie coś zmienić

[casica]

Dracul słaby i chyba słabnie, w ciagu kilku ostatnich dni wyraźnie się pogorszyło. A wczoraj wieczorem zaczęłam się bać. Dracul leży w kuwecie, załatwia się pod siebie. Mięsko wypadało mu z pyszczka, tak jakby miał ochotę ale nie mógł zjeść. Dzisiaj rano nie obudził mnie domagając się jedzenia, leżał zwinięty w kłębuszek w kuwecie. Ale na zaproszenie wyszedł, zjadł swoje i dziewczyn. W ciagu dnia wychodził jeszcze trzy razy, żądał jedzenia, najedzony wraca do swojego azylu, czyli kuwety.
Była dzisiaj CC, za co Ci bardzo Aniu dziękuję, że mimo choroby znalazłaś czas dla draculka.
Oględziny nie wykazały nic szczególnego. Nereczki dotykowo są ok. Z pyszczka zapach lekko brzydki, no ale kamień, nadżerek w pysiu nie ma. Nic go nie boli. W przyszłym tygodniu zbadamy mu krew pod katem nerek.
Niestety obawiam sie, że Dracul zaczyna powoli wchodzić na drogę, z której nie będę go mogła zawrócić, chociaz bardzo bym chciała.

[magicmada]

Nie wiem za bardzo co pisać. Mam nadzieję, że będzie jeszcze wygrzewał stare kości w letnim słońcu na balkonie.

[casica]

Ja też, mam nadzieję, że zaskoczy

[CoToMa]

Mam nadzieję, że jednak jego czas jeszcze nie nadszedł.
Trzymam kciuki za poprawę zdrowia i ślę ciepłe myśli.
Wymiziaj go ode mnie za uchem...

[casica]

Tak Lucynko, ciepłe myśli są potrzebne, może jakies dobre fluidy podziałają na niego jakoś ożywczo.
Za chwilkę go pomiziam, może raczy wyjść na kolację