Kotek Norweski Britta

[zołta]

Na zdjęciach w każdym razie Britta wygląda bardzo rezolutnie. A oto przykład:

http://shirleyka.republika.pl/Britta.jpg

piękna kociczka, zazdroszczę

[Monika]

Piekna kicia

[evi]

Ale sliczna panna
A kolor ma ognisty, plomyczki na buzi

Widze jednak, ze nie zrazilas sie moim opisami Jakby co, to przestrzegalam ))

Najgenialniej napisala mi o norwegach na priva el2k, mam nadzieje, ze sie nie obrazi, za cytowanie - ale dla mnie tekst jest swietny, bardzo wesoly ale i prawdziwy az do szpiku kosci - wiec wklejam:
"Co do norwegów, to Ami przed chwilą właśnie wpadła do sedesu. Już się wcześniej do tego przymierzała, tak ją tam coś ciekawiło, że wreszcie sprawdziła"
Ja tez cos wiem o kibelkach - mamy juz nawyk zammykania Cos takiego, Maotkowi by nigdy do glowy nie przyszlo ani zagladac, ani wlazic do srodka

[Shirley]

Widze jednak, ze nie zrazilas sie moim opisami Jakby co, to przestrzegalam ))

Evi, wiesz, choćbyś mi napisała że wszystkie Norwegi nic nie robią tylko całymi dniami demolują mieszkania, rzucają się z pazurami na właścicieli, huśtają na żyrandolach i po nocach mordują sąsiadów, to mi wystarczy jedno zerknięcie na ten nakrapiany pyszczek na zdjęciu, żeby się nie zrazić

Z kibelkami to rzeczywiście fascynująca sprawa Może to jakiś specyficzny norweski instynkt

Z pewnością przekażę koteczce Wasze komplementy, może dzięki temu łatwiej się pogodzi z przeprowadzką

Ehhh, już się tak strasznie nie mogę doczekać jutra [/quote]

[Oberhexe]

Witamy wraz z norweskimi chłopakami: Hackerem i Jankesem.
Ten, kto mówił o konieczności trzymania norwegów w klatkach łgał był potwornie. Nasze chłopaki i inne koty tej rasy, które zdarzyło mi się poznać, są łagodne i towarzyskie, trochę szalone (jak piekne, białe Omu), ciekawskie, ale bez tendencji do demolki. Nasze dwa norwegi razem wzięte czynią mniejsze szkody w mieszkaniu niż wielorasowiec moich rodziców (czego przykłady mam świeżo przed oczami, jako że spędzaliśmy z tym czarnym diabelcem swięta i sylwestra). Chłopaki nie tylko do ludzi podchodzą ze spokojną ciekawością - objęły nią również setera znajomych. Zero agresji, dużo mruczenia i miziania

A Britta jest prześliczna Gratuluję!

[Sigrid]

"Norwegi są z natury agresywne i często zdarza się, że trzeba je trzymać w KLATCE" .

Osoby, które opowiadają takie bzdury należałoby trzymać w klatce. Dźwiękoszczelnej oczywiście

Shirley - koteczka jest śliczna. Piękny trójkątny pycholek

[makaranka]

Witają kuzunki wiewiórowate,które są,jak to norwegi,tak bardzo norweskie,że często trzeba przed nimi zamykać pokój na noc,by się wyspać...Tak,tak to ta wrodzona agresja-wrogowie nienorwescy zacierają łapki? Otóż moje panny pakują się do łóżka i koniecznie muszą ułożyc się nie w nogach,czy obok,ale na ludzkiej klacie Mnie to,oczywiście nie przeszkadza,no,może trochę,ale moje dzieci nie mogą spać i juz mają nawyk zwalania kota z siebie bez ofiar i przerywania snu...na chwilę jest spokój...

Mam trzy kotki norweskie,jestem fanatyczką rasy i już liczę dni do końca miesiąca,kiedy to przyjedzie do mnie wyczekany rudy chłopczyk-oczywiście norweg!!!

Pozdrawiam piękną kicię

[Shirley]

No i kotek przybył. Obecnie rezyduje pod regałem od dziesięciu godzin (co jakiś czas na zmianę pomiaukując i poprychując) i nic nie wskazuje, żeby miało się to wkrótce zmienić.
Biedactwo nie powąchało nawet twarożku ze śmietanką.

Ale to i tak postęp po tym, jak cztery godziny siedziała w transporterze.

Koty jednak nie mają łatwego życia, o nie.

[Oberhexe]

Będzie dobrze. Hacker po przywiezieniu spędził noc pod łóżkiem, robiąc tylko kontrolne wypady, a potem zaszył się w kącie za odkurzaczem, skąd go wyłowiłam. Taki nieśmiałek i już. Zobaczysz, sytuacja szybko sie zmieni Jeszcze raz gratuluje pięknej kici

[Nelly]

Piękna koteczka
Gratuluję zakocenia. Taaak norwegi są piękne.

[TŻ Oberhexe]

http://shirleyka.republika.pl/Britta.jpg

Ha! Uderzające podobieństwo do Koni (mieszkającej u Damroki)
http://miau.pl/upload/18_12_PICT0004.jpg

No sami powiedzcie

[Shirley]

Po trzydziestu godzinach, które kot spędził pod kanapą, stało się jasne, iż nie ma co liczyć, że wyjdzie sama (Narzeczony zaczął nawet podejrzewać, że to jakiś rodzaj manifestacji religijnej - był już Szymon Słupnik, to może jest też Britta Podszafnik). Zaczęłam się powoli martwić, więc doszłam do wniosku, że - trzymając się terminologii religijnej - jeśli Britta nie chce przyjść do góry, to góra przyjdzie do Britty, i zgodnie z tą filozofią wsunęliśmy miseczkę z twarożkiem jak najgłębiej pod kanapę. Ku naszej nieprawdopodobnej radości zaraz dało się słyszeć mlaskanie. Można było podejrzewać, że najedzony kot - choć wciąż pod kanapą - jest bardziej zrelaksowany i skłonny do współpracy niż kot głodny i postanowiliśmy wkroczyć do akcji po kryptonimem "wyciąganie kota".

Po naradzie z Hodowczynią ułożyłam się więc wygodnie (sic!) na podłodze - na co kotek zareagował niepewnym "hhhhh" - i wyciągnęłam podstawową broń - piórka na patyczku. Przez pierwszy kwadrans jedynym znakiem, że kot je widzi, były poruszające się oczy kocie. Po drugim kwadransie kot zaczął już się tarzać i polować, ale wciąż pod kanapą. W końcu, po cztedziestu minutach od rozpoczęcia akcji, kot znalazł się pod choinką, którą zaczął intensywnie obgryzać. Dwie rzeczy stały się jasne - po pierwsze: kot z pewnością nie był już taki zestresowany, a po drugie: dopiero kiedy obejrzeliśmy go w pełnym świetle okazało się, że kotek nasz zdecydowanie bardziej przypomina małą sówkę niż kotka Ma prześmieszne kosmate uszka i okrągłe sowie oczka, przy czym futro, po dokładnym wytarzaniu go w kurzu podkanapowym, również bardziej przypomina pierze niż kocią sierść.

Obecnie kot dowodzi, że sową nie jest, miaucząc przeraźliwie i nieustannie. Zaczyna już zwiedzać mieszkanie i bez problemu opycha się kurczakiem. Rano dało się nawet zauważyć ślady nocnej kociej aktywności, acz na razie niewielkie. Czasem jeszcze włazi pod kanapę, ale wychodzi za piórkiem bez problemu..

Nie ma jednak nic lepszego od puchatego sowo-kocięcia, mruczącego na kolanach tak głośno, że aż strach czy nie obudzi sąsiadów.

Jednym słowem - jestem zachwycona

A podobieństwo do Koni rzeczywiście uderzające, chociaż Britta jest chyba znacznie bardziej puchata

[Mysza]

To dobrze, że pierwsze lody przełamane

[vivien]

no... przeczytałam, jestem zachwycona Brittą, witaj

[M.]

Britta jest sliczna Pozdrowienia od norweskiej kociej rodzinki