Joanno dziękujemy za rady! Nie wpadłam na to, żeby podawać mu po prostu galaretę z mokrego. Spróbujemy i zobaczymy jak będzie. Napój też zakupię. Generalnie jest tak, że Qua je... ale potrzebuje do tego mojego duchowego wsparcia. Np. jak go wydobędę spod kocyka i wezmę na ręce, Qua się rozmrukuje i idzie jeść. Albo sam przychodzi do mnie, włazi mi na kolana, albo plecy, a po chwili idzie do miski
Walczymy dalej. Dzisiaj wargi (punkty pokazujące jak jest źle, tak je nazywam sobie dla siebie) jakby trochę bardziej jędrne. Za to po zrobieniu kroplówki (podskórnej) prawie nie było tego miejsca, gdzie Ona się zbiera. 5 minut po kroplówce nie było nawet śladu po niej
nie wiem co o tym myśleć. Wetka mnie straszyła, że jak się nie wchłonie w ciągu 12 godzn=in no może trochę wiecej ale z wrażenia nie pamiętam(czyli może) to mam przyjść natychmiast, żeby mu Furosemid podać. Dzisiaj Qua dostał całą petardę leków, obraził się na mnie. Poszedł pod fotel, za pierwszym razem wyciągnęłam go bo uciekł tam od razu po kroplówce, a jeszcze te nieszczęsne leki zostały. Za drugim wzięłam, żeby wyściskać i wycałować. Teraz śpi zwinięty w kłębuszek na moich kolanach.
A wczoraj stała się rzecz bardzo niepokojąca, wskazująca na to jak jest źle. Mój aniołek nie kot, który nawet wetów nie drapie zadrapał bardzo mocno moją mamę. W zasadzie to jest gigantyczna, rozpruta linia ;/ Najgorsze jest tzn. najdziwniejsze, że przyszedł do niej sam. Ułożył się, a jak Ona go gładziła to zachował się właśnie tak. Nie wiem co o tym myśleć. On był wczoraj po kroplówce, może dlatego. Mama mówiła też, że ogólnie był taki poddenerwowany, no ale On się tak nie zachowywał. Ja przecież robię mu zastrzyki, czasami bardzo bolesne, robię mu kroplówki, wstrzykuję do paszczy różne preparaty, podaję tabletki i nie było takiej sytuacji. No nic to, mam tylko nadzieję, że to były muchy w nochalku, a nie tylko i wyłącznie choroba.
Dziękujemy za kciuki! Bardzo ich potrzebujemy, a zastanawiam się czy w tygodniu nie zostać jakiś dzień w domu. Chora jestem więc jest pretekst.
no bo mam stan niepewności co się dzieje. W zasadzie to ta niepewność jest zaskakująco bliska panice. A jeszcze dzisiaj nie podałam mu rano Rubenalu, kurde no jestem strasznie wściekła na siebie. Jeszcze rozmyślałam rano o tym, że muszę mu podać ale Qua przyszedł do mnie rozmrukał się, wpakował mi się na kolana, kilka baranków strzelił... no to nie był dobry moment więc zaczęłam sie zastanawiać, kiedy lepiej podać. Tuż przed wyjściem, czy może odrobinę wcześniej, żeby go przebłagać. No i z tego rozmyślania wyszło kurde.
trzymam mocno kciuki, żeby powolutku, pomalutku było coraz lepiej 
Mam nadzieję, że cały czas wyniki będą się poprawiać, nawet po troszeczku, ale jednak. Przesyłam mocne kciuki i ciepłe myśli 
no coś Ty! Wykryłabyś idealnie okrągłą piłeczkę 
Nie ma tam próżni, tam musi być piłeczka! W końcu Qua trafia do kuwety i umie wywalić focha! To świadczy niezbicie o tym, że On ma ekhm jakieś procesy myślowe. No ten no! Upodabnia się do mnie! Fałdka z piłęczki na pewno już znikła 
tego to się po Tobie nie spodziewałam 
biedny Qua robi trochę za taką doświadczalną myszkę. Dajemy radę no ale wiecie same. Wczoraj testowałam podawanie dużej ilości kroplówek podskórnych. Qua jest aniołkiem, siedział bardzo grzecznie. Po chwili jak oboje odkryliśmy co i jak Qua się rozwalił bardziej i zaczął mruczeć. Za to ja w połowie kroplówki zaczęłam panikować, pod koniec bliska byłam uciekaniu z domu i zastanawianiu się nad wpływem ufo na moje działania. Qua nie robiła się gula kroplówkowa. No macam kota, macam i nie ma. Wizualnie nie ma, organoleptycznie też nie było. Wreszcie koniec. Qua wstaje a ja coraz mocniej przerażona przyglądam mu się i wreszcie wzdycham z ulgą. Gula była tylko jak Qua się położył to rozlała się z jego ciałkiem na boki, kiedy wstał była pięknie widoczna. Niestety po tym niecnym czynie uciekł ode mnie i pobiegł do mamy. Jaka ma była zachwycona, że ją kotełek odwiedził 
