Sasza['], Georg i Klemcio - zapraszamy do części II :)

[Chat]

Dopoki sie walczy, dopoki sie ma nadzieje, nie dopuszcza sie do siebie smutku. Najgorzej jest jak juz jest po wszystkim, po nadziei, po walce, po pogrzebie...Francuzi mowie, ze trzeba faire son deuil (czyli zrobic swoja zalobe). I koty, i ludzie. A potem czas wyleczy rany i zostana piekne wspomnienia o Misiowym Krowku.
Ingus...

[puss]

dopiero teraz zobaczyłam znicz przy imieniu Saszy... taki ogromny żal... przypomina mi to śmierć Łatka...
[*]

[jerzykowka]

Przytulam Klemensia i Georga!!! I mam nadzieje, ze wyniki badan beda bardzo dobre, "ksiazkowe"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Tak jak napisala Chat, teraz Wasz swiat na moment sie zatrzymal i trzeba przezyc to po swojemu, trzeba przezyc (tylko i aż). Ale tez, Drogie Chlopaki, trzeba jesc Dbajcie wszyscy o siebie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[ruru]

Żeby już było
Żegnaj smutku...

A koty przeżywają bardzo
ja tak widzę po moich
po śmierci naszego Juraska..

[goska_bs]

Chlopaki co u Was??

Namowcie Duza na druga część wątku

[jerzykowka]

Chlopaki co u Was??

Namowcie Duza na druga część wątku

Tesknimy...

[Georg-inia]

Moi panowie dobrze Za kilka dni Klemcik będzie miał znów pobieraną krew, musimy sprawdzić parametry nerkowe. Georg wrócił do normy i znów jest Czarną Małpą

A wątek będzie. Jest już nawet pierwszy post, ale tu jeszcze seteczki nie ma stwierdziłam, że muszę robić więcej zdjęć chłopakom, takie postanowienie noworoczne

[Kicorek]

stwierdziłam, że muszę robić więcej zdjęć chłopakom, takie postanowienie noworoczne

Bardzo mi się to postanowienie podoba

[magdaradek]

o tak! postanowienie - rewelacja czekamy zatem na pierwsze foty w tym roku

[jerzykowka]

Sciskam Klemensia i Czarna Malpe - mojego zięciulka
Baaardzo czekam na fotki!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Magija]

bardzo dobre postanowienie

[Chat]

No to czekamy

[gosiaa]

To trzeba szybko do setki dobić

[Malati]

Jak mus to mus. A jak chłopcy? Jak wy?

[Georg-inia]

o! nabijają nam wątek

tez bym chciała się wywiązać z postanowienia, ale u nas naprawdę ciężko foty zrobić, mieszkamy w kamienicy, na przeciwko mamy "piękny", ciemno szary plombowiec z lat chyba 60-tych, wielkie (30 i 25 m.kw) i wysokie (3,60 m) pomieszczenia, więc nawet w dzień pali się u nas światło Do tego Georg zamyka oczy jak tylko widzi aparat, a Klemens się krzywi albo wsadza nos w obiektyw. Takie mam mało medialne kociszcza...

Kotowe śpią z nami w łóżku. Tzn. tak to się nazywa, że z nami, ale tak naprawdę to ze mną, bo to ja śpię na kocyku elektrycznym Ciepło idące od kocyka tak ich rozleniwia, że nawet budzik nie skłania futer do wstania i przebieżki w stronę kuchni. Jak tak dalej pójdzie, będę im musiała serwować śniadanko do łóżka, no i chyba scewnikować, bo skoro do żarcia nie wstają, to do kuwety pewnie też im się nie chce iść Ogólnie są niedobre i nic nie dorośleją, wariacje w czasie naszego obiadu i o północy odbywają sie w dalszym ciągu, a przeciez Georg ma już ponad 6 lat, a Klemcio nie powinien biegać
TŻ mówi, że wykorzystamy klatkę po Saszy: będziemy w niej siedzieć, jedząc obiad. Wtedy jest szansa, że nikt nie wyżre nam nic z talerza, nie przeleci po kolanach podczas, gdy mamy łyżkę z zupą właśnie zbliżyć do ust, ani nie walnie baranka w szklankę z gorącą herbatą, wylewając tęże na siebie i na nas.