Sasza['], Georg i Klemcio - zapraszamy do części II :)

[Georg-inia]

Sasza przyrósł do kanapy w salonie tam odpoczywa, tam też przespał prawie całą noc, raz tylko zajrzał do nas do sypialni, wskoczył na łóżko, pokręcił się i poszedł z powrotem na kanapę.
Rano za to szybciutko zmaterializował się w kuchni, bo przecież jeść będą wydawać.
"Same chrupki, łeeee, trza iść posępić. Duży, grrr, grrr, co tam masz? mielonka? może być, mniam. A sera? sera też dasz? dobry serek"

Klemcio i Georg patrzą oczkami jak pięciozłotówki
"- jak myślisz, dadzą mu?
- Ty, jednak mu dali, biegiem, może nam też dadzą..."

Klemens ubzdurał sobie wczoraj wciągnąć Saszę do zabawy i zaczął skakać mu na głowę z tak zwanego nienacka. Sasza nawet nie zwiał za to przewrócił się na plecy, zrobił młynek łapkami i wydarł się na całe gardło. Klemcio zwątpił i klapnął obok krówka.
TŻ wszedł do pokoju, popatrzył...
"i co, chłopaki, siedzicie sobie? na kanapie? a ja, przepraszam, gdzie mam tyłek posadzić?"
spojrzenia, którymi został obrzucony - bezcenne

[magdaradek]

Nasz John Coffey.....wielki, o wielkim sercu, a tak kruchy.....Sasza......jedyny w swoim rodzaju...
i Wy.....Jego ludzie.......Jego dom....tak miało być. Znaleźliście siebie, by czegoś się nauczyć od siebie nawzajem.
Życzę, abyście chłonęli z tego wspólnego czasu Wam danego, jak najwięcej.


Ale Saszka będzie miał podawane jakieś leki, prawda? Takie, by mógł w miarę normalnie funkcjonować i nie czuć bólu? Taka opieka paliatywna, tak?

[Chat]

Jak dobrze, ze nie wydalas wtedy Saszki do adopcji tej kobiecie... Intuicja Cie nie zawiodla, bo nigdzie i u nikogo nie bedzie mu lepiej, krowkowi slodkiemu.

[mar9]

Sasza przyrósł do kanapy w salonie tam odpoczywa, tam też przespał prawie całą noc, raz tylko zajrzał do nas do sypialni, wskoczył na łóżko, pokręcił się i poszedł z powrotem na kanapę.
Rano za to szybciutko zmaterializował się w kuchni, bo przecież jeść będą wydawać.
"Same chrupki, łeeee, trza iść posępić. Duży, grrr, grrr, co tam masz? mielonka? może być, mniam. A sera? sera też dasz? dobry serek"

Klemcio i Georg patrzą oczkami jak pięciozłotówki
"- jak myślisz, dadzą mu?
- Ty, jednak mu dali, biegiem, może nam też dadzą..."

Klemens ubzdurał sobie wczoraj wciągnąć Saszę do zabawy i zaczął skakać mu na głowę z tak zwanego nienacka. Sasza nawet nie zwiał za to przewrócił się na plecy, zrobił młynek łapkami i wydarł się na całe gardło. Klemcio zwątpił i klapnął obok krówka.
TŻ wszedł do pokoju, popatrzył...
"i co, chłopaki, siedzicie sobie? na kanapie? a ja, przepraszam, gdzie mam tyłek posadzić?"
spojrzenia, którymi został obrzucony - bezcenne

Inga, i tak trzeba, tak długo, jak się da, te chwile zostaną z Wami na zawsze, ciepłe myśli ślę

[Malati]

Sasza jest bezcenny, Klemcio zresztą też A jak Georg się odnajduje w tej sytuacji? Swoją drogą to niezły gang tam wyhodowałaś, no na prawdę niezły. A mielonka jest niezbyt zdrowa i dobrze, że Saszka wie, że trzeba pozbawiać jej dużych.

[Georg-inia]

Ale Saszka będzie miał podawane jakieś leki, prawda? Takie, by mógł w miarę normalnie funkcjonować i nie czuć bólu? Taka opieka paliatywna, tak?

Saszka dostał wczoraj u CoolCaty steryd działający około miesiąc czasu. Pewnie będzie działał krócej, ale nic to, Ania zamówi dla nas inne leki, takie, co to można jeden zastrzyk robić co 4 dni. Nie chciałabym kłuć Saszki kilka razy dziennie, a tabletek podać mu sie nie da. Znaczy podać to i owszem, ale on po połknięciu tak długo będzie się zmuszał, aż w końcu zwymiotuje. Już to przerabialiśmy.
Oprócz tego mamy awaryjnie w strzykawce dawkę furosemidu, gdyby zdarzyło się nagłe przybranie płynu i Sasza miał atak duszności.

Tak więc oczywiście Saszeńka jest pod stałą opieką weterynaryjną. To, że zdecydowaliśmy o odpuszczeniu dalszych badań nie znaczy przecież, że zostawimy jego organizm samemu sobie.

[magdaradek]

Inga, o zostawieniu Saszy samemu sobie, to nawet nie pomyślałam. Zapytałam tylko o sposób jego leczenia na dalsze dni

przytulam Was ciepło

[Myszeńk@]

Czytam i uwierzyć nie mogę.
Czytam i wiem, że Sasza w nieszczęściu ma szczęście, bo ma WAS i Waszą miłość.
Jego powrót z Tamtego Domu, długa terapia, Wasza walka o Niego, to właśnie dlatego i po to, żeby dostać WAS od Losu, pokrętnego i niezrozumiałego
Nic nie dzieje się przez przypadek.

Łzy same mi lecą. Kciuki mocne trzymam i wierzę wbrew nadziei.

[Etka]

kochany Saszenka.
On Was kocha Inga i lepszego domu naprawde nie mogl znalezc.
Bo Wy go mocno kochacie.

[gosiaa]

Przeczytałam cały wątek. Od pierwszej do ostatniej strony. Początki były wesołe a potem choro i smutno się zrobiło Oj nawalczyliście się Inga Naprawdę Was podziwiam, za siłę i determinację.
Sasza nie trafił do Was przypadkowo. Zabranie ze schroniska, nieudany wyjazd do Gdańska i powrót do Was, to wszystko miało swój cel.
Trzymam za Was kciuki, za jak nawięcej szczęśliwych dni, dni które uda Wam się ukraść.

[Sis]

Ircia była szczęśliwa do przedostatniego dnia. Nie żałuję żadnej kroplówki ani badań ani leków, dopoki nie było diagnozy a ona paradoksalnie czula się dobrze, jak zdrowa - walczyłyśmy. Dostałyśmy póltora miesiąca. Warto było.
Saszeńka jest, cieszcie się sobą, po prostu.

[JoasiaS]

Tak więc oczywiście Saszeńka jest pod stałą opieką weterynaryjną. To, że zdecydowaliśmy o odpuszczeniu dalszych badań nie znaczy przecież, że zostawimy jego organizm samemu sobie.

Jesteście mądrzy, rozsądni, kochani

[Siean]

jesteście kochani... Głaski dla Saszy

[ruru]

Saszka, chłopie ty się niczym
nie przejmuj tylko żyj żyj i żyj
i ciesz się życiem pełną parą
bo domek masz najlepszy na świecie,
a nic nie wiadomo
i nikt nie wie ile mu jest oddechów dane

[Georg-inia]

Sasza się rozbestwił leci do Georgowej miski i wyjada na oczach zdziwionej Czarnej Małpy, ładuje się na kanapę, Klemcio może koło niego usiąść, Georg nie, bo zaraz jest awantura. My niby też możemy, ale jak na stole stoi cokolwiek jadalnego, to już łatwo nie jest krówka odsunąć. Beczy jak koza, zapiera się łapami i guzik. Możemy sobie przysiąść na brzeżku


A to hit tego sezonu:
Georg jest bardzo zwinny i szybki, Klemens niby kluskowaty, ale też nie grzeszy powolnością. Mamy taki własnej roboty drapaczek z budką. W tej budce leży poduszka elektryczna. Całą zimę jest włączona, bo ciągnie niewiele prądu, więc domyślacie się, że jest to miejsce oblegane
Leży Georg w budce. Klemens do niego zagląda, wpatruje się wręcz uporczywie w Czarną Małpę. Potem włazi na budkę i zagląda od góry. W końcu wkłada do budki łapkę. Tego to już Georg nie zdzierży przecież. Więc wściekły wychodzi, żeby natłuc buremu. Na to Klemcio robi myk! zeskakuje z dachu budki i natychmiast wpełza do jej środka. Zaspany Georg czasem zdąży najwyżej dać klapsa w znikający w budce bury kuper.
A ze środka budki już świeci uśmiech niczym u Kota z Cheshire

najlepsze jest to, że Klemens potrafi zrobić taki numer kilkakrotnie w ciągu dnia, a Georg - idiota nie potrafi wyciągnąć z tego ani pół wniosku chyba ma IQ hamburgera