Tak to już się złożyło, że rodzina i okoliczni znajomi zwracają się do mnie w razie kocich problemów. Że niby to ja jestem "ta mądra"
A w każdym razie ta wiedząca co robić i jakby co mogąca coś za nich zrobić.
W każdym razie odezwał się znajomek, zakocony, a jakże, który nagle zaczął dostrzegać kocią biedę dookoła siebie.
Zabrał się za dokarmianie kotów i znalazł we wrześniu coś takiego:
Małe, czarne, chore... Kocurek. Początkowo nie był zbyt pewien, czy kociak przeżyje, ale zdecydował się walczyć. Teraz mały czarny wygląda tak:
Postęp jest - było 300 g, jest 600
A czemu piszę? Ano dlatego, że znajomek znalazł jeszcze jednego kociaka w podobnym stanie.
A podobno jest ich tam więcej...
Wrocław, tzw. Trójkąt Bermudzki. Stare kamienice, piwnice przypominające labirynt i katakumby, ludzie... cóż, różni. Ten teren nie ma najlepszej opinii choć podobno nie jest już tak, jak było kiedyś. Jest tez i karmicielka, starsza, dośc niekontaktowna pani...
W każdym razie jest też tam ktoś, kto chce pomóc kotom. Kto ma trochę czasu i, najważniejsze, ma miejsce, gdzie mógłby przetrzymywać kotki po sterylkach. Potrzebuje pomocy w postaci klatki-łapki i weta...
Ktoś wie, z kim mogłabym go skontaktować?
) jest przy tym wszystkim niesterylizowana. To taka nieduża, nadpobudliwa koteczka, która nie potrafi nawet wytrzymać w kuwetce do końca tego, co robi i zazwyczaj gubi resztę "urobku" w okolicy, pędząc jak szalona. Lubi pieszczoty, ale głaskanie jej polega na wyciągnięciu ręki i trzymaniu nieruchomo - kotka chodzi pod nią w kółko, ocierając się. Wzięcie na ręce, przytrzymanie - są niedozwolone, przynajmniej z jej punktu widzenia.
