Zuzka - najpierw zatruta, później uderzona - odeszła

» Sob wrz 27, 2008 14:41

Zu jest chwilowo u mnie w łazience. Płacze, ale nie mam pojęcia, czy z bólu, czy ze stresu. Mam nadzieję, że jeszcze trochę i tolfedyna zacznie działać. Uspokaja się jak kładę jej rękę na plecki i tak siedzę. Ale nie mogę takcały czas. Np. zaraz wychodzę z psami.
Trucia-mama napewno napisze, ale tak na szybkiego - wszyscy weci potwierdzają, że są to objawy urazu glówki. Spróbujemy o nią walczyć parę dni, one będą decydujące, albo objawy zmniejszą się, albo nie będzie sensu jej dłużej męczyć. Już w poniedziałek może coś będzie wiadomo. Przed południem idę do moejgo weta z nią.

» Sob wrz 27, 2008 14:46

Tomograf najblizej nas jest w Koszalinie albo w W-ie.
Dzis idziemy odwiedzic Zuzkę, no nie mam pomyslu co robić.

» Sob wrz 27, 2008 14:56

Niestety zostaje leczenie objawowe

» Sob wrz 27, 2008 18:13

Anka pisze:Trucia-mama napewno napisze

Co ja mam napisać Aniu...
Nie mogłam rano patrzeć jak Zu cierpi, nie dałabym rady bez Twojej pomocy trzymać jej dłużej w takim stanie...
Teraz wiem, że Zu jest pod najlepszą opieką jaką można sobie w tym województwie wymarzyć.
Hipotezy na dziś są dwie:
1) krwiak mózgu + być może uszkodzenia innych organów (nerek/nerki)
i mniej prawdopodobna
2) nowotwór.
Sprawdzić to można tylko tomografem.
Lekarze stwierdzili dzisiaj, że niezależnie od przyczyny, leczenie jest takie samo. Uśmierzenie bólu, nawadnianie, wit., steryd.

Mru czuje się dużo lepiej, ale musi dzisiaj dostać antybiotyk + nawadnianie podskórne.
Umawiałam się z naszym wetem na dzisiaj - a on od pół godziny nie odbiera telefonu?!
Chyba muszę szukać innego...

Jak Zu? Przestała płakać?

» Sob wrz 27, 2008 21:51

Widzę, że ani Anka, ani Kasia1 nie napiszą tego za mnie...

Zuzce ten świat niezupełnie odpowiadał, odeszła więc cieszyć się wolnością absolutną...

Tak mi przykro Zuzku, że nie zobaczymy już Twoich cudnych, wyjątkowych oczu...

:placz:

» Sob wrz 27, 2008 22:04

Podczytywałam, przykro mi bardzo.
Zuzka, [']

» Sob wrz 27, 2008 22:06

Odeszła

Można powiedzieć, że prawie na naszych z Kasią rękach :cry:

Śliczna, dymna koteczka. Widziałam ją zaledwie kilka godzin,ale zdążyła wkraść się do mojego serca.
Trucia-mamo, tak mi przykro, miałam taką nadzieję, że zwrócę Ci radosną, zdrowiejącą Zu. Przepraszam, że mi się nie udało.
Wczoraj Maniusia, dzisiaj Zu

» Sob wrz 27, 2008 22:09

[']

I znów ten ból....

» Sob wrz 27, 2008 23:22

O matko! Trucia Mamo powinnam była się domyślić jak pisałaś na moim wątku. Przepraszam, że taka niekumata jestem. Bardzo mocno Cię przytulam! Zu jest teraz szczęśliwa. Pewnie czytałaś takie stwierdzenia na forum już nieraz, ale powtórzę- jej już nic nie boli, nie męczy się biedactwo, a odeszła z utrwalonym w pamięci zapachem i obrazem domu jaki jej dałaś. Szczęśliwego domu. Doświadczenie nauczyło mnie, że koty są bardzo pamiętliwe więc więc byłaś z nią w chwili śmierci nawet jeśli fizycznie byłaś gdzie indziej i ona zostanie z Tobą też już na zawsze. Tak, jak Trucia. Trzymaj się kobieto!