Re: Moje kocistosci - wpadka

[Siean]

Należy cieszyć się małymi kroczkami i drobnymi radościami
Tak to jest z chorymi zwierzakami...

Zgadza się... A gdy się wie, że czas jaki spędzimy razem, pewnie liczy się już w dniach niż miesiącach, to trzeba cieszyć się z każdej chwili...

Aga, czytam o Marchewie - wiesz, jestem pełna dobrych myśli, jeśli o nią chodzi. Wyciągniecie ją z tego...


I tak mi jeszcze jedno przyszło na myśl - ktoś ma pomysł, jak podnieść kaloryczność posiłków z gerberka? Nie zawartość białka, bo to może zaszkodzić, ale ogólna wartość kaloryczną, by kot miał więcej energii?

[Siean]

Wczoraj wieczorem zaszły jeszcze pewne zmiany.
Po pierwsze, mama wróciła i przy karmieniu wieczornym przytrzymałą mi kota tak, że mogłam zajrzeć mu do pyszczka nieco uważniej, niż mógł to zrobić wet.
To co zobaczyłam... Bis ma z jednej strony dziurę - stary ślad po kle otworzył się w dziąśle odsłaniając kość. Zaraz obok jest druga dziura, wielkości paznokcia, przez śluzówkę aż do mięśni wargi. Jak to go musi boleć...
Ale są też dobre wieści. Mam lidokainę. Mam też żel przeznaczony dla ząbkujących niemowląt, z lidokainą i rumiankiem. Wystarczyło posmarować tym wczoraj rany, by kot w nocy wymusił na mojej mamie drobnokrojone mięsko (A co? ja musiałam spać, by być w robocie przytomna), a dziś zabrał się za konsumpcję normalnego jedzenia.
Na razie je za mało, wciąż go karmię strzykawką, by mieć pewność, że będzie miał coś konkretnego w brzuszku, ale...
Zaczynam nieśmiało myśleć, że może te dni zamienią się w tygodnie...

[anna57]

A może w miesiące
Trzymam

[casica]

Chyba jednak powinnaś skonsultować się z dobrym wetem w kwestii zrobienia porządku w pyszczku. Nie mam koncepcji jak to goić.
Ale wieści generalnie nie są złe Kciuki za Bisa, trzymaj się koteńku

[Aia]

trzymam kciuki za Bisa
po troszeczku ale by było lepiej

pozdrawiam ciepło
Aia

[Siean]

Chyba jednak powinnaś skonsultować się z dobrym wetem w kwestii zrobienia porządku w pyszczku. Nie mam koncepcji jak to goić.
Ale wieści generalnie nie są złe Kciuki za Bisa, trzymaj się koteńku

Obawiam się, że przy jego moczniku, jaki ma, nie da się ani usunąć pozostałych zębów ani skutecznie wygoić ran. Skoro otworzyło się miejsce po usuniętym zębie?
Ale maść działa. Nie ma już czerwonej falbanki. Kot próbuje jeść. To te dobre wieści.
Złe pewnie będą, jak znów zrobimy badanie krwi...

[casica]

Skoro maść działa, zaczerwienienie znika, to już jes super
I oby w tym kierunku szło

[Agn]

Kciuki ciagle.
Grunt, ze Lidokaina dziala.

Niech sobie kot podje nieco.

[Georg-inia]

Siean, ostatnio była podobna sytuacja z kotem mojego znajomego: otwarte rany w pysiu, kot nie jadł wcale. Wiemy, że to będzie wracać, ale tym razem się udało, Niuniol zaskoczył z jedzeniem, jak tylko choć troszkę ból odpuścił...
Myślę o Was cieplusio i mocno, mocno trzymam za każdy kolejny wspólnie spędzony dzień

[Siean]

Dzięki, Georginio
Niestety, raz jest dobrze, a raz źle.
Bis wymiotował od rana. najpierw nad ranem zwrócił to, co zjadł (zmusiłam go) wieczorem, potem wymiotował sokami żołądkowymi.
Trochę jestem zła na mamę, że nie próbowała go siłą nakarmić, tylko pozwalała mu skubać siekane mięsko. Niewiele zjadał, a żołądek podrażniał tak, że zaraz zwracał tę drobinę
I jeszcze rana na dziąśle się poszerzyła
Jutro włączam Solcoseryl, dostałam receptę...

A jakby złych wieści było mało, to zaprzyjaźniona sąsiadka, ta od której kiedyś dostałam Rudzika i która opiekuje się naszymi ulicznymi piwniczakami, powiedziała mi rano, że w nocy z soboty na niedzielę zginął Filip. Ojciec i brat mojego Rudzia.
Mogłam go uratować. Ale nie chciałam zostawiać mamy i Teresy samych z dzikim, niekastrowanym kocurem. Nie chciałam stresować Bisa dodatkowym zamieszaniem w domu, walkami kocurów (bo moje z pewnością nie pogodziłyby się tak łatwo z nowym, a on z nimi...).
Więc myślałam, że go złapię jak wrócę... jak Bis odejdzie...
Już nie złapię
Paskudnie się czuję...
Biedny Filip... Syn i partner Rudej, zawsze dziki. Nawet gdy mieszkał jeszcze ze swoją Panią nie dawał się dotknąć. A gdy pani umarła i Filip wraz z Rudą wracając ze spaceru zastały zamknięte okna, Filip zdziczał całkowicie... Ruda dała się złapać, on nie...
Raz tylko tego lata podszedł do mnie z drugiej strony siatki, zagadać i powąchać. Ale jedzenia już nie ruszył...
Żegnaj, piękny, rudy Filipie...

[casica]

Kotku [']
Wiesz to bardzo smutne, ale z tego co piszesz Filip sam zdecydował, że chce tak żyć. Może to i głupio pisać o wyborach w kontekście kota, ale ja naprawdę myślę, że tak jest. Koty niekiedy wybierają same, a ich wybór jest wówczas ostateczny. Wybierają sosób życia, czasem wybierają Dużego i nie są w stanie zaakceptować nikogo innego. Nie chcę zaśmiecać wątku Bisa przykładami, ale mam ich całkiem sporo. Nie obwiniaj się, jakkolwiek wiem, że to nieuniknione. Widać Filipowi było dobrze, skoro mimo posiadanego kiedyś domu nie chciał się zmienić. Może złapany i oswajany siłą byłby kotem nieszczęśliwym, może życie skróciłby mu stres. Nie wiadomo. Oczywiście my myślimy inaczej i dlatego mamy do siebie żal w takich momentach. Jednak pomyśl, że teraz dzielny, niezależny Filip jest już zupełnie wolnym i dzikim kotem. Niech sobie biega we śnie po tęczowych łąkach

[Fredziolina]

Serce mi sie kraje w plasterki

Biedactwo

[Siean]

Niech biega we śnie...

Dziś wieści trochę lepsze - nie było wymiotów Bis nawet zdołał zjeść odrobinę siekanego mięska. Oczywiście zła pańcia jeszcze go zaraz dopchnęła strzykawkową zupką, ale sam gest się liczy
W dodatku spał dziś u mamy - wystawiłam go z pokoju, jak tylko zaczął mnie po twarzy łapką skrobać.
Trzymamy się zatem

[anna57]

I trzymajcie się nadal

[Siean]

Staramy się
Staje się normą, że Bis sam próbuje jeść, a potem ja go "dopycham", ku jego wielkiemu niezadowoleniu i protestom, gerberkową zupką. Ale dzięki temu waga u wet pokazała dziś śliczne, okrągłe 2,40 kg.
CZYLI TRZYMAMY WAGĘ
Mam wrażenie, ze osiągnęliśmy pewien punkt constans - są kroplówki, jest karmienie na siłę, ale stan kota się już nie pogarsza. Oczka ma wesołe, chodzi raźno po mieszkaniu, nawet się myć próbuje...

Teraz boję się tylko jednego - ja w sobotę wyjeżdżam. Do Francji, do pracy. Na miesiąc. Czy mama da sobie radę? Cały czas narzeka, że ona sobie nie wyobraża, że będzie musiała sama kota karmić.
Bo prawda jest taka, że ja potrafię sama podać mu zupkę strzykawką. Mama, mimo moich nalegań, nawet nie spróbowała... Co między innymi oznacza, że kot siedzi głodny od 8.00 do 17.00, albo wymiotuje, bo mu soki drażnią żołądek. A mama czeka, aż ja wrócę
Trochę jestem na nią za to zła... Skoro tak kocha Bisa, tyle o tym mówi, powinna się zmobilizować do jego karmienia bardziej wydajnie niż tylko podsuwanie pod nos posiekanego mięska czy szyneczki. A tak tylko niepotrzebnie męczy kota
Już nawet nie martwi mnie to, że rodzice też wyjadą na tydzień. Dziewczyna, która ma się Bisem opiekować, będzie u nas mieszkać i już jej powiedziałam, że mają być co najmniej cztery solidne posiłki dziennie. To wetka, da sobie radę z karmieniem.
Ale mama... ech...