Re: Moje kocistosci - wpadka

[Agn]

Kciuki trzymam.

[Siean]

Dziękuję w imieniu Bisa...
Kociasty znalazł sobie kryjówkę za telewizorem i spi teraz... pewnie niedługo trzeba będzie go nakarmić strzykawką, by przed nocą zjadł jeszcze coś konkretniejszego...

[Fredziolina]

Smacznego Bisiaczku.

[ariel]

[Siean]

Kciuki chyba skutkują - Bis wczoraj i dzisiaj zjadł nieco więcej. To dobrze, bo z karmieniem strzykawką zaczyna się wycwaniać - zaciska zęby, nie chce łykać, zupka zaczyna wyciekać gdzieś bokami...
Ale jest tak chudzieńki...

[Aia]

to trzymamy z całych sił za Bisa
więcej kciuków



pozdrwiam
Aia

[Siean]

Dzięki, Aia

[ariel]

My także trzymamy

[Siean]

Bis dziś wyglądał strasznie mizerniutko... Sierść zmierzwiona, oczki wpadnięte... Biedny taki... Wczoraj wieczorem żal mi się go zrobiło, że na szafę spać idzie i zabrałam do łóżka... Okazało się to jednak pomysłem chybionym. Mój pokój to domena Mruni, dziewczyna ma zapędy dyktatorskie, i jak toleruje co poniektóre koty (jak Mecenasa, co mogłaby sobie darować, bo już miałam znów kałuże tam, gdzie nie powinny być), tak inne goni, z mniejszym czy większym zapałem. Bis jest na liście tych, którym wolno wejść, ale się w oczy nie rzucać, więc siedziała mi w nocy przy łóżku i strasznym wzrokiem zaklinała kota, by opuścił schronienie pod kołdrą... Skutecznie, bo Bis zawsze woli ustąpić pola niż walczyć. Nawet jak inny kot się nim nie interesuje, ale po prostu jest za blisko, to Bis się wynosi... Względnie obraża.
Tak więc Bis resztę nocy spędził w swoim ulubionym koszu. Też dobrze.
Dziś za to wróciła mama i Bisa czeka noc pełna przytulanek Ale na razie śpi znów w koszu, odsypia wieczorną wizytę w lecznicy i kroplówkę.

A ja zastanawiam się nad jedną rzeczą - czy Bis, przy swojej wrażliwości i delikatności nie zachorował dlatego że w naszym domu pojawiły się inne koty... I mam wyrzuty sumienia...

[Agn]

A ja zastanawiam się nad jedną rzeczą - czy Bis, przy swojej wrażliwości i delikatności nie zachorował dlatego że w naszym domu pojawiły się inne koty... I mam wyrzuty sumienia...

Nie myśl tak... Tego nigdy się nie da stwierdzić jednoznacznie, a robienie sobie poczucia winy do niczego nie prowadzi.

Myślę cieplutko i trzymam kciuki.

[Siean]

Wiesz, gdybym nie wzięła, tych kotów mogłoby już nie być...
Dzięki za kciuki, zaraz będę budzić Bisa, co by nakarmić go jeszcze przed nocą...

[Agn]

Wiesz, gdybym nie wzięła, tych kotów mogłoby już nie być...
Dzięki za kciuki, zaraz będę budzić Bisa, co by nakarmić go jeszcze przed nocą...

No właśnie. Dlatego nie można myśleć, co by było gdybyś ich nie wzięła. Bis mógłby się pochorować i bez tego.

Smacznego życzę.

[Siean]

Niestety, Bis nie dał się dziś przekonać do samodzielnej konsumpcji, więc wieczór skończył się dla niego wlewaniem zupki strzykawką. Jak na takie chude chuchro, to walczy zadziwiająco silnie.
Ale niech walczy. Sam fakt, że ma tyle siły, zachęca mnie, by dać mu jeszcze trochę do zjedzenia

[Siean]

Kolejny dzień, kolejna kroplówka, kolejne przymusowe karmienie.
Przez moment był przypływ apetytu - Bis zjadł podrobiony kawałek z pieczonego kurczaka. Na nic innego nie miał ochoty, tylko na to.
No, ale przynajmniej coś zjadł, coś ma w żołądku.
Gdy wróciła mama, nie dał jej spać przez całą noc, zaczepiając łapką i domagając się mizianek. Mruczał podobno równie głośno co mały Bonus, a przecież Bis zazwyczaj jest bardzo cichym kotem, mruczącym tak na dotyk, nie na głos... Musiał bardzo się stęsknić
Mama znów wyjechała. Wystawiam teraz Mrunię do kuchni i Bis śpi ze mną, przytulony pod kołdrą.

[Siean]

Bis dziś czuje się gorzej... Rano zwymiotował śniadanie, w obiad głośno protestował, że chce go nakarmić. Bardzo marudził przy kroplówce, dwa razy udało mu się wyrwać sobie igłę...
Zafundował mi tez bezsenną noc, co rusz domagając się mizianek. No, ale tego mogę mu dawać ile tylko pragnie... Oby jak najdłużej...

Aha, zważyłam go. Waży 2,60 kg...