Czesio, Jożik, Mirmiś, Pola. - Prosimy o zamknięcie.

[FluszakPluszak]

Biedne maleństwo
Trzymam kciuki za akcję ratunkową
To,że TŻ się zakocha to pewne

Wrzuć też tutaj linki do bazarków, jak już je zrobisz.

Mizianki

[Aniada]

Koteczek nie żyje... Miał pęknięte podniebienie. Bardzo głęboko. Nie mógłby jeść, pić, u takiego maluszka, stale rosnącego, nie sposób wstawiać szyn. Kotek bardzo cierpiał. Wet zadzwonił, powiedział, że zrobili wszystko, ale eutanazja jest konieczna...
Płakaliśmy z mężem obydwoje. Mąż prosił, bym zadzwoniła jeszcze raz, ale weterynarze powiedzieli, że zwierzątko za bardzo cierpi. Umrze tak czy owak, dotąd umierało z głodu...
Najgorsze jest to, że jego cierpienie było efektem działań człowieka. Jeden z wetów próbował nas pocieszyć, mówiąc to, co napisałam wcześniej - że kotek spadł. Ale widziałam po jego minie i spojrzeniach rzucanych koledze, że to nieprawda. Drugi weterynarz powiedział wprost: oszczędzę pani szczegółów, ale to zrobił człowiek.
Tak niewyobrażalnie nam przykro. Był taki maleńki i spragniony świata. Tak spokojnie spał w aucie na moich kolanach, patrzył nam głęboko w oczy, gdy dawaliśmy mu chyba jedyne w życiu głaski. Pocieszam się, że tuż przed śmiercią daliśmy mu imię, nieco miłości i... daliśmy mu dom, bo Piotrek zgodził się, by z nami był... Płakały po nim dwie osoby, w tym silny facet, który tak nie lubił kotów. Mam nadzieję, że on o tym wie. Tylko dlaczego tak się stało? Dlaczego to życie też nie okazało się darem?? Dlaczego nie mógł się bawić, przychodzić do łóżka, mieć włąsnej miseczki? Czy zajmując tak mało miejsca na świecie, musiał utracić nawet tę nową szansę na lepsze życie???
Widzę tylko dwa promyki światła w tej historii. Przekonałam się, że mam cudownego męża z wielkim sercem i wiem, że nie chcę nigdy kota z rodowodem. W moim domu będzie czekało miejsce na kolejnego Ecia...

Dziękuję wszystkim za dobre słowo...

[Agalenora]

Aniada, współczuję...


ETEK [']

[Aniada]

To pierwsza moja historia tego typu. Nie mogę się pozbierać. Mąż powiedział, że zrobimy wszystko, by go ratować, ale to nie miało sensu. Mam nadzieję, że on wie, iż miałby dom...

[MaybeXX]

Tak mi przykro

[MAGDZIOL]

Szkoda

[Hańka]

Smutne...

[aamms]

To pierwsza moja historia tego typu. Nie mogę się pozbierać. Mąż powiedział, że zrobimy wszystko, by go ratować, ale to nie miało sensu. Mam nadzieję, że on wie, iż miałby dom...

Nieprawda! miało sens..
Odszedł czyjś, już pokochany..
To bardzo dużo..

Aniada, przytulam..
Moja Gacia się nim zaopiekuje..

[Satoru]

i mój Filemon... [*]... Nie będzie samotny, będzie miał dużo wspaniałych przyjaciół. I będzie Twoim promyczkiem, każdego ranka oglądając wschód słońca będziesz wiedziała, że jego duszyczka dryfuje gdzieś na górze, szczęśliwa, już na zawsze.

[Aniada]

Dziękuję Wam, Dziewczyny, bardzo dziękuję. Aamms, nie wiedziałam o Gaci... Tak mi przykro...
W związku z Etusiem żałuję jednego - że tak krótko nasza przyjaźń trwała. Że tylko dwie godziny... A był taki ciekawy świata. I lubił jechać autkiem. Budził się i patrzył wyczekująco, gdy auto stawało... Lubił głaski, patrzył na nas z taką ufnością. I spał sobie głęboko, spokojnie. Gdy go znaleźliśmy, siedział pod parowozem i płakał. W plecaku uspokoił się natychmiast. Oddychał równo, pochrapywał. Był taki słodki...
Żałuję, że nasze dobre chęci przegrały z okrucieństwem.
Mój mąż tak bardzo chciał go ratować. Płakał. Mam nadzieję, że to maleństwo o tym wie. Wie, że płakały po nim dwie osoby, i że chciały dać mu domek.

To bardziej boli niż niegdysiejsza eutanazja króliczki. Bo ona miała życie krótkie, ale bardzo szczęśliwe.
To maleństwo nie zaznało szczypty szczęścia i dlatego tak trudno nam się pozbierać.

[Aia]

Aniada


tak mi przykro
przytulam z całych sił...


koteczek gdziekolwiek teraz jest wie że płaczą za nim nie tylko 2 osoby ale też Ci którzy spojrzeli Mu w oczy... tych oczu nie mozna zapomnieć

Aniado
zawsze uważałam ze najważniejsze jest to w jaki sposób sie odchodzi... że w tym strasznym cierpieniu które doznał tak malutki kotek zabłyslo nagle światełko, gdy pojawiliście sie na jego drodze, gdy sie zatrzymaliście, zapłakaliście nad Nim i Mu pomogliście... że opowiedzieliście o Nim - i dzięki temu wiele osób będzie Go nosiło w sercu... nie umarł jako nieznany zapomniany i niechciany kociak

miał dom (choć by na 2 godziny, ale miał!)
dostał imie...

daliście Mu wszystko co tylko mogliście Mu dać

trzymaj sie

głaski dla niebieściuchów
pozdrawiam
Aia

[miszelina]

Aniada, zrobiliscie wszystko, co było mozliwe. Etek z pewnoscia czuł sie u Was na rekach bezpiecznie, po raz pierwszy w zyciu. I odszedł w spokoju, bez zbednego cierpienia. Dobrze, ze chociaz raz poczuł, ze komus na nim zalezy. Teraz jest juz szczesliwy i nic go nie boli.
Przytulam Was bardzo mocno. Trzymajcie sie.

[CoToMa]

(')

[Avian]

[']

Eciu ...

[marta79]

Tak przykro...