Jeszcze i jeszcze. Zamykamy.

» Sob sie 02, 2008 17:03

Zet [']

» Sob sie 02, 2008 18:13

Agn...

» Sob sie 02, 2008 20:29

['] Zet

» Sob sie 02, 2008 20:38

[']

» Sob sie 02, 2008 21:01

Kotusie!!!! :placz:

» Sob sie 02, 2008 21:11

Rety!

Biedne Kotusie :cry:

Aga tak mi przykro :cry:

» Sob sie 02, 2008 21:52

Lekarstwem na śmierć jest życie...
Odchodzą, bo jest ich ciągle zbyt dużo... Bo nie nadąża się ze wszystkim...

A życie rozsiadło mi się na kolanach w postaci Czajniczek-Imbryczek - dziwnego kociaka, który powinien już sam jeść, a nie je, powinien trafiać do kuwety, a nie trafia.

Nie ma się co rozczulać nad sobą.
W takich chwilach staram sie myśleć o tych, którym się udało.

Życie na moich kolanach zmieniło postać - szeleści pieluchą Płomyczka.

Dziękuję Wam. Przede wszystkim za to, że jesteście wtedy, gdy ważą się losy, gdy nic nie jest przesądzone, a trwa na krawędzi. To wtedy jest najtrudniej...

» Sob sie 02, 2008 21:59

Nadzieja... To ona daje siły do walki. Oby nam nigdy nie zabrakło nadziei!

» Sob sie 02, 2008 22:28

Agn, tak mi przykro
miałam nadzieję, że to przełom w dobrym kierunku :cry:

» Sob sie 02, 2008 23:43

Bylam akurat u Agn... z kolejnym kocim nieszczesciem.
Ani w fundacji ani w tymczasach nie ma juz miejsc wiec biedak wyladowal w piwnicy w klatce...

dzis bylo mi wyjatkowow ciezko... to byl dzien totalnego spadku sil psychicznych

do tego to malutkie, biedne kociatko... tak cichutko odchodzilo za teczowy most, a my moglysmy tylko patrzec...

Niby byl, oddychal, a jednak juz go nie bylo...

I gdy lekarz juz skonczyl, malutki na troskliwych dloniach agn wygladal jakby sobie tylko lezal, taki spokojniutki i grzeczny... :cry:

ja zwykle w takich chiwlach rycze....

Dzis bylam tak zdolowana uz tym wszsytkim, ze do teraz wszysto telepie mi w srodku, a na zewnatrz nie mam juz na nic sil.

Agn- daj mi troszke swojej sily....