Wet powiedział, że kot dalej "nadaje się" do odsikiwania, najlepiej dwa razy dziennie. Pęcherz był pełny i "luźny". Niewykluczone, że chodzi dalej o te nerwy, ale równie dobrze mógł popuścić w drodze do lecznicy (posadził dość wodniste qpsko, więc możliwe, że coś sobie w międzyczasie popuścił).
Sama nie wiem, co o tym myśleć. W kuwetce niby dużo siuśków.
Ale oprócz diagnozy, to tak prawdę mówiąc jestem już tym bardzo zmęczona. Sianie defetyzmu jest nie w moim stylu, ale w tej chwili, to mi już ręce opadają...
W domu mam sajgon, wszystkie kociaki chore mniej lub bardziej, Xena znowu się drapie (zgrozo...), Andaluzja wczoraj zlała mi ręcznik (świerzo wyprany
) a dzisiaj nasikała do miski (zwykle jest w niej jedzenie). I jeszcze biedny Filon. We wszystkich przypadkach byłam święcie przekonana, że idzie ku lepszemu. BU.
Z dobrych wiadomości: państwo od Oregona są coraz bliżej decyzji o daniu domku któremuś z kociaków (nie mogą się zdecydować któremu
), trzymajcie kciuki za jak najlepszą decyzję 
podobny troszkę do mojej Eklerki. Jeszcze trochę poczytam i pooglądam fotki na forum a trzeci kot jak nic zjawi się pod moim dachem 
W tym rozumieniu to ja już zupełna degeneracja jestem 
A może psychoterapia? 
, poza tym coś się porobiło z tłoczkami (zalepiły się??). Skończyło się na tym, że próbowałam dzisiaj podać mikroskopiją ilość antybiotyku strzykawką 2 ml. Za **** Wacława się nie dało. W związku z tym zmarnowałam dwie porcje antybiotyku i nie mam czego podać Andaluzji 
hm. Będziemy obserwować, jutro ta sama procedura.
wierzę mu w takim razie na słowo 