Łódź - szpitalne kotki szukają domków

[ruru]

To niech wszystkie kotki nazywają się Kubuś

[kristinbb]

To niech wszystkie kotki nazywają się Kubuś

Przychylam się do propozycji...

[jolabuk5]

To niech wszystkie kotki nazywają się Kubuś

Kto wie - może to dobry sposób? U nas się sprawdził!

[kristinbb]

To będzie coś o Kubusiach???

[kristinbb]

No nie - spisałam historię Kubusia, a że to długo trwało, forum mnie dyskretnie wylogowało. Jak kliknęłam "wyślij", kazali mi się ponownie zalogować, po czym ukazała się czysta kartka...
Trudno, widac tak miało byc - historia Kubusia będzie innym razem.

Też tak mialam parę razy...
Nauczyłam sie przy długich historiach
na zakończenie kopiuj wklej i do Worda.
I bywało ,że w ten sposób uratowałam niejeden post.
I moją ciężką pracę...

[jolabuk5]

Historię z happy-endem o Kubusiu pierwszym spróbuję wklepacdziś po południu. Może mi się uda?

[kristinbb]

Uda , uda....

[jolabuk5]

No to teraz napiszę- wczoraj już nie zdążyłam.
Kubusia pierwszego zauważyła oczywiście Dorcia. Na początku wydawał nam się raczej dziki, ale szybko się okazało, ze domowy, lubi głaskanie, daje się brać na ręce. Naszych kotów raczej się bał, nie podchodził do głównego miejsca karmienia, a co najgorsze, nie chował się do piwnicy. Był ciągle zmarznięty, na rękach trząsł się jak galareta. Zbliżała się zima, więc pilnie szukałyśmy dla niego jakiegoś schronienia (domek ze styropianu raczej go nie zainteresował). Na szczęście Jola, nasza główna specjalistka od wyadoptowywania kotów, przekonała swoją znajomą, że jeden kot w domu to stanowczo za mało i powinna się dokocić. Kubuś został na cito wykastrowany i prosto od weta pojechał do nowego domu. Pani była Kubą zachwycona, Kuba okazał się natychmiast miziastym kanapowcem, niestety rasowy rezydent nie podzielał entuzjazmu swoich Dużych. Zaszył się w kąt i trząsł się ze strachu, podczas gdy Kubuś zawładnął domem. Duża była w rozterce - Kubusia już pokochała, ale nie chciała unieszczęśliwić rezydenta. Nie wiem, czy dałaby się namówić na przechodzenie trudnego okresu dokocenia. Tymczasem Koci Anioł Stróż czuwał i sprowadził do domu Kubusia znajome małżeństwo z niezapowiedzianą wizytą. Kuba zaczął wobec nowych gości demonstrować przyjaźń, chęć do miziania i w ogóle zachowywał się tak, jakby całe życie spędził na kanapie. Skradł serce gościom, którzy już nie chcieli się z nim rozstawać - i wyszli jako nowozakoceni. Kubuś zamieszkał w willi z ogródkiem, w której w dodatku nie było innych kotów, i żyje w niej "długo i szczęśliwie" do dziś (Jola ma kontakt z jego Dużymi).
Dodam jeszcze, że Kubuś był absolutnie typowym buraskiem, niczym sie nie wyróżniał i musiał być po prostu w czepku urodzony. Więc niech buraski nie tracą nadziei!
Nie mam zdjęcia Kubusia (nie miałam jeszcze wtedy aparatu), ale wyglądał miej więcej tak:

[Femka]

bo buraski to najśliczniejsze koteczki na świecie uwielbiam je
śliczna historia Kubusia
niech mu się wiedzie jak najlepiej

[kristinbb]

Jaka piękna historia Kubusia...
miał szczęście koteczek...

[jolabuk5]

Niedługo postaram się opowiedzieć historię Kubusia 2 (też z ulubionym przez nas happy-endem ). A potem Saga Rodu Krzywego Łebka - jak to w sadze rodzinnej, jedne losy sa szczęsliwe, inne nie...

[Femka]

będę czekać

[jolabuk5]

Historia Kubusia 3 jest bardzo zbliżona do losów Kuby nr 1 - zjawił się nagle w ubiegłym roku, a my w pierwszej chwili pomyslałyśmy, że to Kubuś Pierwszy, taki był podobny Ale okazało się, że to kolejny domowy, niekastrowany kocurek, który nie bał się ludzi, za to bał się innych kotów. Też nie chował się do piwnicy i nie chciał korzystać z domku, mimo że zamówiłam śliczny drewniany (3 komory + korytarz, dach podnoszony, a do komór wsadzone styropianowe pudła, z otworem zasłoniętym wiatrołapem). Jak Kubuś Pierwszy, Kuba Trzeci chętnie dawał się brać na ręce, a tulony w ramionach trząsł się cały. Jakoś znalazłyśmy chętną rodzinę, tym razem przez nasz domek tymczasowy (byli to znajomi DT) i Kubuś - znów po sterylce na cito - zamieszkał w nowym domu. Obyło się bez komplikacji, rodzina jest bardzo zadowolona z kota, kot z rodziny, a my - z tego, że Kubuś już nie jest bezdomny. To Kubuś, jeszcze w ramionach Dorci:

Kubuś nad miseczką:

A to domek, którym Kubuś podardził (koty czasem w nim śpią, ale zainteresowane były tylko wtedy, gdy polałyśmy go trochę walerianą )

[Femka]

cudna historia
domek z opisów to prawdziwy apartament
tylko czemu koty czasami wolą stare, rozwalające się pudła od takiego lokum?

[jolabuk5]

Nie mam pojęcia - ale masz rację! To tak samo jak w domu - wykosztowałam się na wielki, piękny drapak, a koty wolą bawić się w pudle z kartonu, a do drapania, najlepiej slużą im moje biedne fotele (chociaż muszę przyznać, że Sabinka ten drapak drapie).