i facet... kocurki są o niebo milsze od bab 
rozsądna osoba TYM BARDZIEJ szukałaby wobec tego dla niego najlepszego Domu, a rozważając dokocenie, wzięłaby pod uwagę wyłącznie jakąś nieatrakcyjną bidę... ale nie martw się genowefo, wcale nie pisze tego osoba rozsądna, o czym poniżej maczkiem 
cóż, przed wyprowadzką od rodziców marzyłam o AŻ DWÓCH kotach na swoim... pierwszy był Julek, druga Tadźka, trzecia anorektyczka Norysia... czwarty Ropcio, bo z tych pierwotnych dwóch jeden miał być koniecznie czarny... piąta przybyła do nas Gadzinka,a po jej przedwczesnej śmierci
cztery koty to było dla mnie już za mało, wobec czego niemal natychmiast nastała Bolka... szósta miała być przepiękna Plamka spod mojego śmietnika, też wydawało mi się, że nie potrafię się z nią rozstać, tyle że tym razem zdecydowały siły wyższe potem musiałam zatrzymać nienadającą się zupełnie do adopcji dziczyznę Dunię... Maciejka też zabrałam z SGGW jako tymczasa (przepiękny, przemiły - wprost idealny do oddania), ale już po kilku godzinach wiedziałam, że wpadłam na amen jako rozgrzeszenie i amen w pacierzu przygarnęłam na zawsze kolejną 'gościnną', kaleką Bidunię... problem z wakacjami rozwiązał się sam: po prostu nie wyjeżdżam na nie od czterech lat, głównie z tej przyczyny, iż nie mam za co 
, pomijając każdorazową konieczność szukania jakiegoś jelenia do opieki nad stadem (zawierającym w dodatku przynajmniej jedno zwierzę upośledzone psychicznie ). kontakty z rodzicami z wielu innych powodów ograniczam do minimum, zerwali ze mną wszyscy znajomi oprócz kociarzy... przysięgam sobie, że nie zostanie u mnie absolutnie żaden więcej zdrowy i nadający się do adopcji kot, już i tak jest ich tu za dużo i nie wszystkie żyją ze sobą w zgodzie ale gdybym tak jak Wy miała miała na stanie zaledwie dwa... oj, pewnie znów bym sobie poszalała
Wczoraj udało się go pogłaskać w dużym pokoju i przemaszerował dzielnie do jedzenia w czasie gdy siedziałam przy stole 
Lubię go 
On chyba na serio o tym zbieraniu mówił 
