Koty"Hotelowe"/Sytuacja opanowana/14 w domach:)

[agatka84]

Od niedzieli dajemy Manuelci podskórnie glukozę. Nie ma gdzie się wkuwać, same kości wszędzie. Ona waży już mniej niż 2 kg. Serce mi pęka gdy ją widzę.

[reddie]

Agatko, przytulam mocno. Dbaj o kicię i nie martw się, że ona się boi, bo na pewno rozumie, że robisz to dla jej dobra. Koty są bardzo mądrymi zwierzętami przecież... Trzymam kciuki za Manuelę.

I bardzo się cieszę, że hotelaki już się mnożyć nie będą. To nie jest mały sukces, jak piszesz. To duży sukces. Twój sukces przede wszystkim. Bo to Ty je odkryłaś i walczyłaś o ich lepszy los.

[agatka84]

Dzisiaj idziemy z Manuelą do weta dowiedzieć się co dalej robić i czy ma Manuela ma jakieś szanse
Wczoraj skończylismy podawanie antybiotyku i witaminy B12. Nadal nic nie je. Żal mi jej bardzo. Patrzę na nią i nie mogę jej pomóc. Ta bezsilność jest najgorsza.

Aga, a jak Naleśnik się sprawuje?

[agatka84]

Pomogliśmy Manueli odejść. Jestem załamana jej śmiercią. Byliśmy wczoraj u weta. Manuelcia mimo tego, że piła i miała podawaną podskórnie glukozę była bardzo odwodniona, masa mięśniowa zanikła całkowicie, oczy miała w kolorze białej porcelany

Już jej nie ma.

A ja męczyłam kota przez miesiąc.Po co ją łapałam w ogóle. Chciałam dobrze dla niej a czuję sie jak potwór. Była u nas od 13 lutego. Najpierw leczyliśmy herpesa, tydzień zastrzyki, potem szczepienie-znowu kłucie. Potem sterylka-znowu kłucie, a po sterylce antybiotyki. Następnie pobieranie krwi do badania, kroplówki, antybiotyki, piekąca w skórę witamina B12.
Gdyby nie ja, to umarłaby w miejscu, w którym się urodziła, wśród innych kotów. A tak miesiąc była u mnie i pewnie czuła się jak w więzieniu, codziennie sprawiałam jej ból.

Mam dość wszystkiego. Dobrze, że już tam nie ma kotów do łapania, bo ja odpadam. Nie mam siły na to.

[reddie]

Agatka, przytulam mocno.

Tak się zdarza. Nie obwiniaj się o nic. Nie zrobiłaś nic, co mogłoby być powodem do obwiniania się. Manuela umarła godnie. Tam możliwe, że umarłaby w zimnie, głodzie. A u Ciebie miała jedzenie, ciepło, kogoś, kto kocha i dba. Dostała swoje miejsce w ludzkim sercu. Nie każdy kot otrzymał takie miejsce, a przecież One potrzebują... Teraz Maniusię już nic nie boli. Zobaczysz, przywita Cię kiedyś, kiedyś za TM i powie Ci, że to, czego doświadczyła od Ciebie było dobre, mimo zastrzyków, mimo zamknięcia. Koty przecież potrafią docenić miłość. Ja w to wierzę...

Brykaj Manieczko ['] Dołącz do Pozostałych. I czekajcie tam cierpliwie na nas...

[agatka84]

Jak na złość wczoraj przyszła paczka z krakvetu z nerkowym jedzeniem specjalnie dla Manuelci. Nie zdążył zjeść mój skarb kochany

[CoToMa]

(')

[agatka84]

To jest jej ostatnie zdjęcie. Tak spędzała cała dobę, pod moim łóżkiem. Futerko ma napuszone, nie widać jej wyniszczenia i przeraźliwej chudości.
Była taką piękną koteczką. Już z TŻ oswoiliśmy myśl, że będzie naszym czwartym kotem

[reddie]

Śliczna puchatka, podobna do Muffinki, prawda? Tak trochę. Agatka, ja wiem, że to bardzo boli. Ale wiem też, że ten ból łagodnieje. Zobaczysz, jeszcze pewnie kiedyś weźmiesz tymczasa. Ja też po śmierci Kairy myślałam, że nie mam siły i odpadam. Po każdym kolejnym za TM tak samo. Ale czas goi rany. To takie zwykłe powiedzenie, ale prawdziwe.

[agatka84]

Podobna do Muffinki nawet bardzo. I do Benia, który mieszka u mojej babci. One wszystkie są ze sobą spokrewnione. To mogła być nawet mama Muffinki.

Dziękuję Madziu za ciepłe słowa. Są mi teraz bardzo potrzebne. Wczoraj chyba pierwszy raz widziałam jak TŻ płakał. On zawiózł Manuelę do lecznicy, w której pomogli jej odejść. Nasz wet eutanazji nie dokonuje.

Malutkiego tymczasa pewnie wezmę, ale nie chciałabym już urządzać takich łapanek jak na hotelaki.

[agatka84]

Ciągle mam wrażenie, że ona jest u mnie. Że siedzi pod łóżkiem, albo w łazience, że zaraz wyjdzie spod łóżka na swoich chudziutkich, kruchych łapkach, że zwinie się w kłębuszek, że wskoczy na fotel, na którym spała ostatnią noc....

Czuję się jakbym dostała kijem w łeb.

[kalair]

Agatko, bardzo współczuję..

[Igulec]

Agatko, przytulam mocno, mocno. Nie obwiniaj się. Manuela dostała imię, czyli zaistniała, nie odeszła bezimienna gdzieś w kąciku. Miała już SWOJE imię, SWOJEGO człowieka. Daliście jej to, co na te ostatnie dni było dla takiego kota najważniejsze. To bardzo dużo dla kota, który nie wiadomo nawet jak długo bezimiennie był przeganiany przez ludzi.
Teraz nic juz ją nie boli, jest szczęśliwa. Biega z braćmi G&G, z Kaira, z Nomą, z Madhatterem, z Saya, Bigosem i pewnie wszyscy ganiają Jaśka, bo ten dumnie odszedl w swojej obroży i zapewne chcą ją zobaczyć.

Wiem, ze to wszystko boli, ale jak napisała Magda, z czasem wszystko się stłumi i na pewno inaczej będziesz za nią tęsknić. Ona nie zniknie z naszych serduszek, będzie zawsze, ale w świecie bez bólu.

A odwaliliście z TŻ kawał dobrej roboty. Przypomnij sobie, jak żalośnie wyglądały te wszystkie koty rok temu, a teraz sa tam juz tylko dwa kocury i Balbina z naszej łazienki. Gratuluje Wam, pomimo tego bólu, który teraz jest.

[agatka84]

Dziękuje Wam dziewczyny jeszcze raz za ciepłe słowa.

[Agn]

Agato, prawda jest taka, że nawet jeśli Manuela była zestresowana pobytem u Was, to ostatnie, co dla niej zrobiliście to bardzo wiele. Naprawdę. Nawet jeśli ten miesiąc był dla niej stresem, to taka śmierć była wybawieniem. Właśnie taka, a nie tam, pod hotelem, pozornie wśród kotów, które znała. Uwierz, umiera się zawsze samotnie i ogromnie ważne jest jak się umiera.
Chciałabym, aby ktoś dla mnie mógł zrobić kiedyś to, co my z takim trudem robimy dla naszych podopiecznych.

Wiem, jak to ciężko przeżywasz. To nigdy nie jest łatwe, nawet jeśli wiemy, że tak trzeba.

Przytulam mocno.