Liwia pisze:Jana - z ciekawosci - czym ci ludzie karmili kociaka? I po jakim czasie wyszly tak straszne niedobory? Widoczne w krwi czy "golym okiem" Bardzo bylabym wdzieczna za odpowiedz, lepiej uczyc sie na cudzych juz popelnionych bledach niz na popelnianych przez siebie.
Szczegółów nie znam. Zachorowała jedna z syrenek wannowych, jako trzytygodniowy kociak znaleziona z rodzeństwem na śmietniku i wykarmiona butlą (mlekiem dla kotów). Oddałam ją kiedy miała ok. 5 tygodni, mimo moich tłumaczeń nowy dom wiedział lepiej i karmił Serenkę domowymi gerberkami (kurczak + ryż + marchewka), wołowinką i jogurtami. Zabrakło tauryny i Bóg wie czego jeszcze. Serena w stanie niemal agonalnym w końcu trafiła do wetki, która ją zdiagnozowała (ale jak też nie wiem dokładnie, niestety domek trafił się z tych niezbyt współpracujących). Potem miałam info od domku, że Serena wyzdrowiała po kuracji karmą dla kotów i jakichś zastrzykach witaminowych.
Tyle wiem. Oczywiście fakt, że nieprawidłowo żywiony był mały, rosnący kociak, ma podstawowe znaczenie.
)
) ale choc zaimitujmy ta "naturalnosc" najlepiej jak sie da. A blizej temu ma kawalek miesa i watrobki niz wyslodkom buraczanym (ktore nota bene w cukrowni tak smierdza, ze zapach gnoju to przy ich aromacie jest doprawdy pieszczota dla nosa).
, bo nic innego nie bylo w promieniu 60 km. Jednak wet mówił mi, że trudno może być whiskas ale musi być mięsko surowe też. Bo warunkiem prawidłowego rozwoju kociaka jest dostarczanie mu surowego mięska. I tutaj zadnymi puszkami ani suchym się organizmu nie oszuka. A ewentualne niedobory wapnia zwalczałam dopajaniem go kocim mlekiem oraz twarozkiem i białym serkiem. Można tez kotu podawać jajko w celu uzupełnienia diety. Mały Tygrynio wyrósł na ogromnego Tygrysa.
.
