Mario w super-domu :)) foty s 19

[Modjeska]

Będę Ci bardzo wdzięczna, nie mówiąc już o Mario.

[Modjeska]

Dziś Mario spał na poduszce, którą dostał w wyprawce. Szkoda, że nie miałam aparatu pod ręką.

[Poddasze]

Czytam i aż oczom nie wierzę, że tyle fantastycznych wieści...

ja się nie odzywałam, bo ostatnio korespondowałam telefonicznie i osobiście w sprawie Aniołka vel. Andżeliki... We wtorek miała badania krwi (tylko morfologia i biochemia) i wyniki fantastyczne... dziewczyna dodaje mi nadziei że u Mario też będzie dobrze... No i maleńka dziś najprawdopodobniej będzie miałą swój wielki dzień, ale nic więcej nie mówię...

Strasznie się cieszę że Mario przekonał się do chrapania na podusi... to musi być niezwykły widok Ciekawe co się dzieje w kociej główce kiedy tak po tylu dniach stresu, przerażenia, zimna i głodu nagle łapki napotykają kawałeczek czegoś mięciutkiego, na czym jest i mięciutko i ciepło, kiedy do pysia trafia jedzonko, które nawet ładnie zaczyna pachnąć i całkiem nieźle smakuje... i jak się widzi, że w kuwetce czysto i że picia wciąż dostatek...

a co do picia mleczka - to samo z Aniołkiem. Nie wie co to jest... Patrzy się tylko, wącha i przenosi pysia do miseczki z Klarą

ściskam Was mocno!

[Modjeska]

Przejrzałam dziś galerię Aniołka na kocichadopcjach. Jest śliczna i ma dużo pewniejsze spojrzenie niż Mario. Kić zawsze patrzy na mnie tak jakby się wstydził albo bał, nawet wtedy, gdy podstawia się do miziania.

[Poddasze]

ona ma pewniejsze spojrzenie niż większość naszych tymczasików (przynajmniej w stosunku do mnie, bo do mamy już są spokojne - znają ją już dobrze

Ale Pysio - synek Andżeliki jest strasznie wypłoszony... takie przerażone maleństwo... ale robi postępy przestał drzeć pyszczycho siedzi tylko skulony na parapecie za zasłonką, ale jak siedziałam dłużej to zaczął wyglądać co ja robię

Mario na pewno wycierpiał się więcej, więcej widział i więcej bólu go spotkało. potrzeba czasu i miłości by zagoić rany...

A Aniołeczek pojechał już do nowego domku... Tak więc moja uwaga teraz skupia się powolutku na Pysiu i wciąż koncentruje się w okół Mario...

ściskam mocno!

[Modjeska]

Wieczorne mizianki odbyły się po raz pierwszy na kolanach. Były przytulanie i przewracanie się na plecki, i ocieranie i mruczenie i siedzieliśmy tak i siedzieliśmy aż szkoda było wychodzić.

[Poddasze]

Słodziak się z niego zrobił taki sam jak Aniołeczek!!!

[Modjeska]

Mam mierzalny probierz kiciusiowego poziomu pewności siebie. Klatkę ma otwartą i może sobie mieszkać gdzie chce ale i tak często zastaję go śpiącego w pudełku w klatce albo przynajmniej stojącego pełnego oczekiwania w drzwiczkach klatki. To jego azyl. Nie przeszkadza mu to jednak od czasu do czasu popiskiwać pod drzwiami. Jeszcze nie wiem, czy chciałby wyjść, czy tylko woła żebym do niego przyszła. Biedny. samotny kić.

[Poddasze]

wytul maluszka ode mnie bardzo mocno...

[Modjeska]

Wytulę, wygłaszczę, wymiziam i będę mu szeptać na uszko, że to od Poddasza.

[olga nik]

poproszę też od Olgi

[Modjeska]

poproszę też od Olgi

Z przyjemnością

[Modjeska]

Kocio wymiziany i wycałowany od ciotek.
W przyszłym tygodniu minie miesiąc od jego przyjazdu do Zalesia. Pora by powtórzyć test. Chociaż właściwie to po co, i tak NA PEWNO wyjdzie ujemny.

[olga nik]

Może trzeba powtórzyć dla świętego spokoju

[Modjeska]

Oczywiście test powtórzymy. Tak tylko sobie zażartowałam