Moja gromadka. Chorutkie :(

[natur11]

na pewno niczego nie zaniedbasz
jestem tego pewna

to oczko to taka jej uroda, juz sam Garncarz w listopadzie mowil ze bedzie wrazliwe, ze moze w przyszlosci bedze trzeba powtorzyc operacje, to bylo jeszcze przed testami na bialaczke
moze wiec nie ma to zwiazku z ta choroba?
mam nadzieje....

a zdjecie z kociakami na kolanach widzialam, lecz zapomnialam skomentowac
zastanawiam sie jak one sie tam pomiescily

miziaki

[anita5]

to oczko to taka jej uroda, juz sam Garncarz w listopadzie mowil ze bedzie wrazliwe, ze moze w przyszlosci bedze trzeba powtorzyc operacje, to bylo jeszcze przed testami na bialaczke
moze wiec nie ma to zwiazku z ta choroba?
mam nadzieje....

Ja też. Myślę, że to tylko jakaś infekcja, ale jak do tego się dołoży działanie virbagenu, to ona może się czuć gorzej, albo więcej spać...
Ale apetyt jest!

Właśnie spędziłam sporo czasu z Bellą i Amisiem. Bawiliśmy się. Amiś jest słodki niemożliwie.

[amyszka]

Zdjęcie z kotulcami na kolankach superrr tylko kolanka za chude na taką zgraję Kciuki za oczko Migosi i zdrówko wszystkich koteczków

[anita5]

Dzięki za kciuki.
Jest kiepsko.
Rano wycieczka do lecznicy z Migotką, prawie w koszuli nocnej, tak się przestraszyłam. Wysunięta trzecia powieka w jednym oczku (tym zdrowym), brak apetytu i temperatura 41 stopni!!!
Po zastrzyku na gorączkę jest ok, temperatura teraz jak najbardziej prawidłowa, apetyt też wrócił.
Ale... Zbadaliśmy przy okazji hematokryt. Miesiąc temu było 45, teraz 30.
Ryczałam pół dnia, ale wiem, że to akurat nic nie pomoże.

Chciałam napisać coś wesołego, bo przecież starsze koty mają niesamowite pomysły, ale to może nie teraz...

[natur11]

smutno
Migosiu, mysle o Tobie ciagle, trzymaj sie kocinko, nie daj sie chorobie, tak jak wtedy w schronie gdy jako jedyna z rodzenstwa przezylas, bo mialas tak ogromna wole zycia, tak lapczywie chwytalas butelke, zgryzlas brzuszek schroniskowej mamce, wyglodzona chcialas jak najszybciej sie najesc
taka malenka.... w jednej dloni cie trzymalam.

prosze, walcz

[dorcia44]

to ja chociaz mocne kciuki potrzymam.....
tyle juz malentasku przeszłaś.....
walcz

[anita5]

smutno
Migosiu, mysle o Tobie ciagle, trzymaj sie kocinko, nie daj sie chorobie, tak jak wtedy w schronie gdy jako jedyna z rodzenstwa przezylas, bo mialas tak ogromna wole zycia, tak lapczywie chwytalas butelke, zgryzlas brzuszek schroniskowej mamce, wyglodzona chcialas jak najszybciej sie najesc
taka malenka.... w jednej dloni cie trzymalam.

prosze, walcz

Pobeczałam się znowu.

[anita5]

to ja chociaz mocne kciuki potrzymam.....
tyle juz malentasku przeszłaś.....
walcz

Dziękuję, Dorciu. Twoje kciuki na pewno pomogą.

[dorcia44]

bardzo bym chciała...bo tylko tyle moge....
ja tez sie wzruszyłam jak czytałam słowa Joli........

[amyszka]

[anita5]

Dziś apetyt ok, tylko odpoczywa cały czas.
Rano szał i przerażenie podczas mierzenia temperatury. Krzyki, drapanie, ja dostalam trzęsawki z nerwów, był moment kiedy pomyślałam: no mam dość, po prostu dość. Ja się jeszcze dodatkowo martwię tym, że ona się stresuje zabiegami wokół siebie, które przecież są konieczne.
Na szczęście temperatura ok, nosek czysty, oczko lepsze.

Poranek był okropny, ale niedziela jeszcze się nie skończyła, więc może będzie coraz lepiej...

[anita5]

Kilka fotek moich futerek ( w tym jednego dt):

Agacia pilnuje obejścia przez okno:



Gucio w pieleszach:



Yasminka na moich kolanach, tam gdzie jej ulubione miejsce odpoczynku:



Piękna Bella na sofie (niestety Amiś tak pleckował i się wił, że nie dało się go sfocić dzisiaj ):

[anita5]

Kolejne zakraplanie oczków Migosi. Rozpacz. Nosek zapchany. Nie mruczy. Ona mnie znienawidzi za to wszystko, ja osiwieję, i tyle z tego wszystkiego bedzie. Mam takie doły dziś jak nigdy.
Ale wiem, że dołów mieć nie mogę, a Migosi podawać specyfiki trzeba.
I tyle.

[berni]

gdyby tak znać jakąś dobrą wróżkę....
albo złotą rybkę...

Migosiu już nie choruj kocinko!!!!

[anita5]

gdyby tak znać jakąś dobrą wróżkę....
albo złotą rybkę...

Kurcze, no, przydałoby się... Mamy tu we wsi wielki staw rybny, zaczynam kombinować, skąd by tu wędkę wytrzasnąć... Siądę nad brzegiem, zarzucę patyka i może akurat? Albo może z pomostu będę wołać?
Hm.

Oczywiście moje kocinki dostarczają mi nie tylko smutnych przeżyć.
A jakoś kurcze o tych wesołych momentach nie piszę.

Dzisiaj Maciek wlazł do krytej kuwety i tam się wytarzał jak szynszyl w piachu. Wyglądał idiotycznie.

W pewnym momencie Eleli gdzieś zniknął. Szukałam, wołałam, nic. Wreszcie, gdy coś tam robiłam w sypialni, nagle spod kołdry wyłazi moje małe, białe szczęście! Spał sobie smacznie pod kołderką, mój Piesek Leszek (taką ma ksywkę domową).

Wczoraj natomiast Kituś raczył był się załatwić w korytarzu. Nie zdążyłam tego od razu posprzątać, bo było zamieszanie z chorą Migosią, i w międzyczasie Tomek wszedł w drogę Amorce, która obawia się nas straszliwie, jako że ją bijemy, głodzimy i prześladujemy codziennie, jak wszem i wobec wiadomo. No i spotkali się na schodach, Amorek nie wiedziała, gdzie uciekać przed tym potworem Tomkiem, i zeskoczyła ze schodów na łeb i szyję, i prosto do... Fuj.

Allegra, która przypomina mi jakieś dziwne zwierzątko, ale na pewno nie kota... No dobra, Allegra jest kotem, ale jeszcze ma jakąś domieszkę... No nic. W każdym razie ona jest bardzo zajęta. Ma masę obowiązków, m in towarzyszenie mi we wszystkim co robię i umizgiwanie się do psa. Poza tym patrolowanie domu, przebieżki kontrolne na piętro, przesiadywanie na oknie i obserwacja dzikusów w ogrodzie i ogólnie ONA MUSI WIEDZIEC DOKŁADNIE WSZYSTKO, CO SIĘ W DOMU DZIEJE. Wieczorem jest taka zmęczona, że zasypia ze mną jak mały miś.