Sheila i Emi - pojawiła się konkurencja...

[Dorota]

[Mimisia]

Nellie, fantastycznie piszesz...I masz piękne koty. Czekam na cd...

[czarna.wdowa]

Podziwiałam już Twoją Emi w innym wątku piękne kociska i wspaniałe opowieści
czekamy na obiecany c.d.

[Viverna]

Cudne te Twoje kociaki
Mi też marzy się więcej kotów-bardzo chciałabym burmę czekoladową albo orienta długowłosego, ale to tylko narazie marzenia...
U mnie też tata był przeciwko i Kota była przemycona do domu, trzymana pare dni w pokoju mojej siostry. Tata jednak w końcu si.ę do niej przekonał(może dlatego, że grzeje mu bolące kolana ) i teraz to jest jego Bella i też ją rozpieszcza...
Bardzo fajnie piszesz

[Nellie]

Bardzo dziękujemy za tyle komplementów i miłe słowa

O dokoceniu pisałam już w wątku powyżej, natomiast teraz, z perspektywy 4 miesięcy, muszę stwierdzić, że są postępy. Dzielna mała Sheila bohatersko broniła swego terytorium, ale ileż można, w końcu niechętnie zaakceptowała, że nie jest już na nim sama. Zwłaszcza, że Emi nie jest natrętna, owszem, podsiaduje Sheilę w jej koszyczku, o co ta nie ma o dziwo pretensji, ale czasem zdarza im się pospać razem. Tłuką się nadal, prowodyrem jest zawsze dzielny dachowiec, ale może tak po prostu muszą? Za to serce mi zamarło z radości, kiedy parę tygodni temu zobaczyłam, jak Sheila podchodzi do śpiącej Emi i metodycznie, centymetr po centymetrze, wylizuje ją po łebku. Z kolei jakieś 2 tygodnie temu, kiedy Sheila miała rujkę i cichutko popiskiwała, przemierzając podłogę ruchem posuwisto-zwrotnym z uniesioną pupką, spojrzałam nagle na podłogę i ujrzałam moja obie kotki leżące przy sobie, Emi ciasno obejmowała Sheilę za szyjkę, dosłownie ją przytrzymując i wylizując ją z kolei po łebku... tak, jakby chciała jej pomóc – zdążyłam nagrać filmik, bo może taka sytuacja się już nie powtórzy, a widok był przepiękny...

Najnowsze fotki poniżej...

Sheila jako Biały Kapturek:


Nie jest nam tak źle razem...


... właściwie to nawet całkiem przytulnie




O dalszych poczynaniach kotkufff będziemy informować Ich pocieszność bowiem nie zna granic i fajnie jest móc się nią dzielić

[Anka]

Cudowny wątek . Zgłaszam się na stałą czytelniczkę

[Viverna]

jejcia, jak one słodko razem wyglądają

[Nellie]

Anka, jak miło Witaj

Viverna, chciałabym, żeby tak słodko koegzystowały zawsze , niestety ta sielanka ze zdjęć jest sporadyczna (i przez to, że taka rzadka, prawie wszystkie takie chwile uwieczniam maniacko aparatem ). Tłuką się niestety o wiele częściej, zakładają sobie nelsony i drą papy (przy czym nigdy nie wiem, która to akurat wrzeszczy ), ale tak jak kiedyś Sheila była tą pierwszą do bójki, to teraz widzę, że Emi straciła przy niej dobre maniery i też czasem zaczyna. Np. dziś: leżałam na tapczanie, przyszła Emi, usadowiła się koło mnie do snu. Nadciągnęła spokojnie Sheila i zaczęła Emi lizać po łebku. Wylizawszy, zajęła miejsce koło Emi celem spokojnej drzemki, po czym Emi natychmiast wyciągnęła szyję i ją ugryzła, no i zaczęły się kotłować

[Nellie]

Jak tam po Świętach? Co Wasze koty dostały, żeby też poczuły, że są święta? My z naszymi podzieliliśmy się pasztetem , wciągały, aż miło!

Mam pytanie, czy Wasze koty też tak uwielbiają się tarzać w czystej, umytej kuwecie wypełnionej świeżym żwirkiem?? Tak robi Emi - jak tylko postawię wysprzątaną kuwetę na miejsce, kota natychmiast się w niej uwala na grzbiecie, wystawia 4 koła w górę i wierci się z rozkoszą... na nic tłumaczenia i przekonywania, że zasadniczo kuwetka służy jeno dwóm celom, a one z wylegiwaniem się i wierceniem nie mają wiele wspólnego... Ostatnio tak się wytarzała, że piasek miała nawet na głowie Sheila tak nie robi, najwyżej wejdzie i udepcze trochę, bo jej się za równa płaszczyzna chyba nie podoba

[czarna.wdowa]

Wyjeżdżając na święta przynieśliśmy z piwnicy drugą czystą kuwetę
oczywiście od razu ułożył się w niej (jeszcze w pustej) Simbutek a później w leżeniu nie przeszkadzał mu żwirek
I przegonił Sarabi usiłującą załatwić to co w kuwecie załatwiać się powinno

[Viverna]

u mnie tak zaden z kuwetą nie robił
U mojej mam jedynie problem z nadmiarem energii przejawiającym się dzikimi slalomami po całym domu, który mały nie jest. Połączone jest to z tłuczeniem wazonów, zrywaniem firanek, atakowaniem psów, przeszkadzaniem pani w nauce poprzez gryzienie książek(albo kładzenie się na nich) itp.
A w święta nie mogłam jej wypędzić z kuchni-wszystkiego musiała dotknąć,spróbować, powąchać

[Nellie]

Witamy po długiej przerwie Czas trochę uaktualnić wątek... Tym bardziej, że mam do opowiedzenia historyjkę pt. "koci spryt nie zna granic"

Otóż ostatnio koty musiały zostać same na noc i pół następnego dnia. Wychodząc z domu zostawiłam im sprzątniętą kuwetę w łazience i jedzonko oraz sporo picia - standardowo. Poza tym w przedpokoju znajdowała się zamknięta torba ze świeżym żwirkiem, niedawno dostarczona z Mruczaczy, 10l. Następnego dnia wracamy z TŻ-em po południu i pierwsze co widzimy to połacie żwirku rozsypanego na płytkach w przedpokoju. Rzut oka na łazienkę - drzwi przymknięte, a ponieważ haczą o framugę, koty nie są w stanie ich otworzyć. Na podłodze rozszarpana torba żwirku, ale nie mocno - bliższa inspekcja wykazuje, że została rozszarpana tylko na tyle, na ile to było potrzebne kotkom do... załatwienia się w jej wnętrzu Autentycznie - najprawdopodobniej kociaste jakimś sposobem zatrzasnęły drzwi łazienkowe i odcięły sobie drogę do swej toalety, więc poradziły sobie inaczej. Jakie szczęście, że był ten żwirek w przedpokoju, bo inaczej by się pewnie męczyły bez dostępu do kuwety albo załatwiły gdzieś w mieszkaniu. Naprawdę nas ta akcja zaskoczyła... i nie ujmując nic Emi, stawiam na to, że pomysłodawczynią była Sheila, bo to pierwsza spryciara w tym domu

[Wojtek]

Sprytne koty

[Nellie]

Ale zaniedbałam nasz wątek... nic dziwnego, że nikt do niego nie zagląda Niniejszym uaktualniam!

Moje dłuuugie milczenie i nieobecność na forum ma jednak swoje uzasadnienie. We wrześniu 2007, będąc od jakiegoś czasu kocią mamą, zostałam mamą "prawdziwą", tzn. "ludzką" 3 września urodził się nam Piotruś i "od tej pory nic nie było już takie samo"... Kociaste odczuły jego pojawienie się o tyle, że nasz czas dla nich znacznie się skurczył... nie ma już na przykład długich sesji na brzuchach "państwa" (ale uspokajam: jedzenie w miskach i żwirek w kuwetach jeszcze mają ).

Byliśmy strasznie ciekawi, jak też koty będą się zachowywały w stosunku do nowego przybysza, ale właściwie od początku są dość obojętne. Zero instynktu macierzyńskiego normalnie Sporadycznie go obwąchują, czasem któraś usiłuje po nim przejść, natomiast notorycznie włażą do łóżeczka, wózka i leżaczka. Emi regularnie wychłeptuje wodę, którą trzymam w miseczce do podmywania pupy niemowlaka , a z tzw. maty edukacyjnej Sheila korzysta na równi z dziecięciem Ciekawe, kto się bardziej wyedukuje? Rączką lub łapką pacają w wiszące zabawki jednakowo chętnie

Poza tym w listopadzie Emisia została wysterylizowana... pojawiły jej się na brzuszku duże guzy o podłożu hormonalnym, więc już nie czekaliśmy ze sterylką, tym bardziej, że rosły w zastraszającym tempie! Jednego dnia miała dwa, a następnego już cztery. Na szczęście po sterylce zniknęły, tak, jak powinny - ufff... Żeby jednak nie było za pięknie, miała powikłania, wdało się zakażenie i ropa (mimo kubraczka) i musieli ją szyć ponownie , dostawała wiele zastrzyków - na szczęście teraz wszystko jest ok.

Niedługo wkleję zdjęcia miłej symbiozy dziecięco-kociej Pozdrawiamy wszystkich bardzo serdecznie!