MAGIA - zostaje.

[Anka]

Magia powolutku, ale idzie do przodu. siedzi głównie na tapczanie lub czasem trochę w klatce, ale i spaceruje ostrożnie. Nadal nie pozwala się dotykać, ale mogę już podchodzić do około pół metra odległości, a rękę z odwróconą do góry dłonią zbliżać nawet na kilkanaście centymetrów. Dzisiaj po raz pierwszy, gdy siedziałam przy telewizorze, ostrożnie przeszła zupełnie blisko koło mnie. Przyjęłam za zasadę, że niczego nie robię na siłę, nie zmniejszam na siłę dystansu, nie usiłuję dotknąć. Czuję, że lepiej, żeby Magia czuła, że ma kontrolę nad sytuacją, że nic nie stanie się wbrew jej woli. Magia czasem sprawia wrażenie, że nawet chce być w pobliżu mnie i reszty zwierzyńca, tylko na swoich warunkach. Przedwczoraj miałam wizytę księdza po kolędzie. Magia schowała się za szafką po telewizorem i nie wyszła zanim nie poszłam spać, ale od rana znowu siedziała na tapczanie..

[Amika6]

Aniu gratuluję, to wspaniały prezent pod choinkę
Ani się obejrzysz jak na kolanach Ci się wymości

[Anka]

Magunia bardzo przestraszyła się strzałów w Sylwestra, chowała się w miejscach mi nie znanych. Mam wrażenie, że to znowu nieco zatrzymało jej postępy. Jak jestem w domu, to najchętniej siedzi w kociej budce na nie używanym tapczanie. Daję jej jedzonko na pobliskim parapecie, chyba podjada. Chodzi też do kuwety, nie wiem, czy do klatki, czy do jakiejś innej.

[Anka]

Wydaje mi się, że trauma sylwestrowa już Maguni minęła. Siedzi sobie na tapcznie, czasem pod krzesełkiem obok. Do klatki nie widziałam, żeby wracała. Mogę chodzić w pobliżu, gdy delikatnie wysunę w jej kierunku dłoń, wyciąga szyjkę i wącha moje palce. Niestety - dotknąć się nie pozwala nadal . Próbowałam delikatnie dotknąć palcem jej bródki lub sierści na pleckach, ale odskakuje jakby ją prąd poraził. Widać, że to jest po prostu wielki strach. Nawet gdy wąchając moje palce niechcący muśnie je noskiem, odskakuje jak oparzona. Biedna, tak bardzo zraniona przez człowieka koteczka .
Natomiast nie wygląda, żeby źle się czuła w mieszkaniu jako takim. Wygląda na spokojną i raczej w miarę odprężoną.
Nadal proszę o kciuki za Magusię.

[Amika6]

Cały czas za Magusię

[Anka]

Dziękuję Amiko, wiem, że sercem nam towarzyszysz.
Smutno mi, że Magia tak boi się zaufać, ale się pocieszam, że i tak w porównaniu z początkiem jej bytności u mnie postępy są widoczne, chociaż bardzo powolne. Nadal wierzę, że przyjdzie taka chwila, że zacznę Magunię miziać. Tylko nie wiem, czy uda się ją wyadoptować, to będzie zależało od tego, na ile zaufa ludziom. Liczę się i z tym, że jednak zostanie u mnie. Tylko że wtedy będę już miała miejsce tylko na jednego tymczasa (jak Jerzyk znajdzie dom).

[alysia]

Trudno sobie wprost wyobrazic, co ta kotenka przezyla. Nawet nie probuje tego robic, bo wlos sie jezy na glowie. Do czego zdolni sa ludzie-bestie.
Aniu, cierpliwosci. Masz wielkie serce, Magia to wie. Inaczej nie wypelzlaby na tapczan.
Calym moim sercem jestem z Wami. Male serduszko Buzki tez sie dolacza.

[YBenni]

Będzie dobrze, trzeba tylko czasu i cierpliwości.
Banał, ale prawdziwy.

[Anka]

Siedzę sobie przy komputerze i nagle słyszę, że na tapczanie w drugim kącie pokoju jakieś harce się odprawiają, oglądam się i cóż widzę - Jerzyk z Magią skaczą sobie po tapczanie i półeczce nad tapczanem, przeskakując też a parapet, po prostu bawią się
Pierwszy raz mogłam zobaczyć Magię bawiącą się

[popi]

Cudowna wiadomosc

[ewung]

super wieści!

[Amika6]

No cóż, mogę sobie tylko wyobrazić jak Ciebie ten widok ucieszył

[Iburg]

A ja sobie tak podczytuje takie wspaniale wiadomości. łogo tto jednak trwało, ale mysle ż z każdym dnie będzie lepiej. Aż tryudno sobie wyobrazcic co ta koteczka musiala przezyc. Gdybys jej nie zabrala to nie wiadomo co mogło nia byc. Mało jest osób które mialyby tyle cierpliwości do tak trudnego kota, tak okaleczonego psychicznie kota.
Nadal trzymam kciuki za Magie. Może kiedyć będziesz mogła przekazać jej mizianki.

[bettysolo]

Aniu jak dobrze się czyta takie wieści

wiem ze dla Ciebie to musiała być ogromna radość móc patrzeć jak wystraszona kocinka tak się odprężyła że brykała wesoło po domu

wydaje mi się że najgorsze macie już za sobą

[alysia]

No to juz teraz naprawde z gorki. Wielki, maly krok!!! CUDOWNIE!!
Gratuluje