Pomóżcie! Szukam szaro-beżowego NIEBIESKOOKIEGO ASCHE'a Wwa

[wibryska]

pomóżcie go odnaleźć

[Aia]

[Aia]

[Aia]

[Aia]

[Aia]

ostatnie chwile



to już rok

[Aia]

.
.
.
.
.
.
http://www.youtube.com/watch?v=4WJ0nWaipU0
.
.
.
.
.
.

[Slonko_Łódź]

Piękny wyjątkowo jest Aschek Ja nawet trochę mogę zrozumieć tego kto Go ma i się boi stracić.... Ale niechby chociaż napisał, że jest cały, zdrowy, szczęśliwy.....

[wibryska]

Aia ... trzymaj się dziewczyno ...

[varulv]

Aiu, nieustannie podziwiam!
...probuje sobie nie wyobrazac co czujesz, bo gdy robie to zbyt sugestywnie, jestem bliska histerii...


najblizszych nie da sie zastapic... mozna przelac uczucia ktore do nich mielismy na kogos innego, ale zastapic sie nie da...


tez mi sie wydaje, ze ktos moze nie chciec go oddac


Ale nie trac nadziei! Trzymam kciuki! Cieplutkie mysli przesylam!
Mam ogromna nadzieje, ze jeszcze bedziesz przytulajac Asche'a opowiadala mu o tym co sie dzialo, gdy sie nie widzieliscie...

[Slonko_Łódź]

Do nas wprowadziła się sama Świrunia. Ewidentnie kot domowy, w obroży... Miesiąc szukaliśmy Jej opiekuna- ogłoszenia na osiedlu i w prasie... Potem stopniowo przestawaliśmy.... Aż doszło do tego, że nie chciałam, żeby ktoś Jej szukał.... Na dźwięk telefonu podskakiwałam- bo może ktoś będzie chciał mi Ją odebrać..... Nie wyobrażam sobie, że miałabym Ją teraz oddać.... A Ona też miała DOM... Ktoś Ją kochał i przytulał- widać to po Niej.... Nie wiem co się stało, że wylądowała w 30.10.2005r. przed naszym blokiem.... Ale powiem Ci jedno- kochamy Ją nad życie. Też głaszczemy, przytulamy, rozpieszczamy.... Mimo, że Jej Domek o tym nie wie.....

To mogłaby być też historia Asche, prawda?

[wibryska]

http://www.youtube.com/watch?v=4WJ0nWaipU0

Aia zarejestruj się na forum www.dogomania.pl i załóż wątek Asche
w dziale Inne zwierzęta w potrzebie

prześlij mi proszę Twoje dane na pw - ogłoszę go na ale.gratka
- tam ogłoszenie jest widoczne ponad miesiąc a dużo ludzi zagląda na gratkę

poproszę dziewczyny z wątku bannerkowego o małe bannerki z Asche
jak tylko będę miała miejsce wkleję sobie taki bannerek do podpisu

Asche może być wszędzie - może jest w Łodzi ? to niedaleko...

myślę, że trzeba zrobić ogólnoforumową akcję szukania Asche
na miau i na dogomanii - może jest w domu u kogoś kto ma psa

Aia modlę się za Ciebie, za Twoją mamę i za to, żebyś odnalazła Asche

[amyszka]

Widziałam nieraz ten wątek i fotki Asche i nieraz przeszła mi myśl przez głowę, że podobna historia mnie kiedyś spotkała
Dziś obejrzałam film i nie mogę przestać płakać
Wiem co czujesz ,dokładnie to rozumiem

To było ze 12 lat temu jak straciłam podobnego z wyglądu kota -Niebieskookiego Figę (miała być kotka,okazał sie chłopak)
Zupełnie przekochany,wyjątkowy i cudowny ...



Bardzo pilnowaliśmy balkonu i okien ,ale niestety sekunda nieuwagi jednego z domowników i kot sie wymknął nawet nie wiadomo kiedy

Pół godz.wcześniej kot był w domu i zniknął Biegaliśmy po sąsiadach ,podwórku,naokoło bloku,po parku...były ogłoszenia w kablówce i wszystkich słupach i tablicach...nieprzespane noce i morze wylanych łez...Obdzwoniliśmy wszystkich wetów w okolicy ....i nic...
Po 4 dniach przynoszą mi mojego kota -młoda dziewczyna z jakąś kobitą Kot widać ranny,ale jak mnie zobaczyl to myślałam że wyskoczy
z tej torby One coś mowiły że go znalazły w parku,wzięły do siebie,a że mają kota to musiały go wynieść do piwnicy

Że nic nie chciał jeść i pić i takie tam.Nikt mu nie pomógł przez ten czas ,kot był w szoku,a ja durna taka byłam szczęsliwa że mi go przyniosły, że nawet adresu nie wzięłam,telefonu ,nic.Baby się ulotniły ,a ja zajęłam się kotem.Miał złamane dwie przednie łapy,zbity lekko pysk i coś mu rzęziło w płucach Dałam mu pić i jesć -jadł mi z ręki,mruczał i był taki szczęśliwy jak ja że wrócił do mnie.
Myślałm że jego i mnie nic gorszego już nie spotka .Myliłam się .
Ryczę cały czas jak to piszę,a już tyle lat minęło
Żeby nie zanudzać napiszę w skrócie-wet zakładając kotu gips dał mu taką narkozę że niestety kotek nie mógł się obudzić.Dwa dni nieprzytomny
strasznie cierpiał i musiałam podjąć decyzję ,po wielu konsultacjach już z innym wetem żeby więcej nie cierpiał
Dobrze jednak że wrócił choć na chwilę i byłam przy nim do końca Zawsze będzie w moim sercu
Teraz mam dwa koty i zabezpieczone okna i balkon i nadzieję że nigdy więcej ....

Oby do Ciebie Asche wrócił cały i zdrowy

[wibryska]

amyszko, jaki cudny ten Twój Figa
co za smutna historia
ja tez płaczę, od wczoraj jak zobaczyłam zdjęcia Asche z 12 grudnia 2006
Aia - przytulam Cię mocno

[Aia]

też bym Go nikomu nie oddała
nie dziwiłabym sie tym/tej osobie gdyby sie nie chciała przyznać ze Go ma z premedytacją
lecz nadal mam nadzieję...
licze na zrozumienie tej osoby...
że to nie jest tylko mój chwilowy kaprys że chce Go odnaleźć...
że to nie ja sie Go pozbyłam...

ja rozumiem przywiązanie tej osoby do Asche'a
że rodzina sie przyzwyczaiła
że boi się Go stracić
że to było by dla niej bardzo dużą przykrością, stratą
że by bardzo cierpiała, gdyby ktoś Go jej odebrał...
rozumiem bardzo dobrze i chyba wiem o czym mówię


Słonko pamiętam historię o tej psince - zszokowała mnie i zasmuciła za pierwszym razem gdy ją przeczytałam... dobrze że się jednak skończyła pozytywnie
Masz rację że historia Świruni mogła być nawet identyczna co Asche'a - nie wiem przecież czy Asche nie został po prostu "wystawiony" za drzwii w obcej dzielnicy i radź sobie sam chłopcze
też zastanawiam sie co bym zrobiła w takiej sytuacji znalezienia kotka
bardzo trudno przewidzieć...
nie wiem
pewnie bym przetrzymała poszukującego ile sie da - zobaczyła czy się może nie zniechęci (mówię gdyby kot byłby już u mnie jakiś dłuższy czas, bo po paru dniach oczywiście bym oddała - no może nie bez problemu ale bym oddała)
myślę że jakby dawny opiekun bardzo usilnie szukał to bym powiadomiła Go chociał że kotek żywy, zdrów i szczęśliwy - nawet anonimowo - dołączyłabym zdjęcia

wtedy pewnie właściciel by sie odezwał do mnie
po kilku/kilkunastu powiedzmy maili jesli uznałabym że NaPrawdęNajbardziejNaŚwiecie zależy mu na tym stworzonku zaprosiłabym ów człowieka na spotkanie - naocznie przekonała się czy wygląda na dobrą osobę, wypytała sie jeszcze (wiem wiem nie ma łatwo )

później ze załzawionymi oczyma, poflikująca, nie będąca nic w stanie powiedzieć - pojechałabym z kociną do Jej dawnego domku i właściciela



ale to ja
i tylko chyba bym tak zrobiła...


choć nie przyznając sie do posiadania czyjegoś kochanego i poszukiwanego stworzonaka nie mogłabym spać po nocach z tą świadomością...