MAGIA - zostaje.

[Anka]

Aukcja dla...

http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=68247

Dorotko

[Dorota]

Aukcja dla...

http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=68247

Dorotko

Aniu...

Ty masz Wielkie Serce...

[fiona.22]

Jak Magia...są jakieś nowe wieści ??

[Anka]

Magia robi malutkie kroczki, ale robi (może gdybym miała więcej czasu, szłoby to szybciej). Dzisiaj pierwszy raz jadła z miseczki gdy kręciłam się po pokoju. Zazwyczaj czeka aż na dobre wyjdę. Dzisiaj dałam wszystkim (a więc i jej) jeść, na chwilę wyszłam do kuchni i wróciłam. Magia nie cofnęła się, jadła dalej, ja starałam się nie zwracać uwagi, zerkałam tylko kątem oka. Przestała dopiero gdy zbliżyłam się za bardzo. Do niej nadal nie mogę dotknąć (charakterystyczne syczenie zakończone rodzajem cmoknięcia i groźnie rozcapierzona łapka), ale mogę np. rozprostowywać kocyk już zupełnie bliziutko. Nieraz syczy jakby bez przekonania.
Jeszcze trochę i zacznę się zastanawiać nad jej wypuszczeniem. Boję się tylko, żeby nie zrobić tego za wcześnie, żeby znowu gdzieś się na dobre nie zadekowała. Nie mogę rozgryźć do końca jej stosunku do psów. W Kielcach podobno nawet łasiła się do niektórych piesków. U mnie podejrzewałam, że któregoś się przestraszyła. Ale gdy łapaliśmy ją do klatki, to uciekając od nas prawie skakała po psie, jakby uważała, że pies bezpieczniejszy od człowieka. Dla mnie to ważne, bo u mnie nie da się odseparować kotów od psów.

[bettysolo]

ja bym ją zostawiła w klatce aż będzie jadła nawet jak jesteś w pobliżu i nie ucieka gdy kręcisz się po pokoju

[Anka]

Wczoraj bardzo późnym wieczorem, właściwie w nocy kolejny krok - Magusia jadła normalnie przy mnie . Było to tak - moje koty uwielbiają suche Sanabelle. Niestety od dwóch miesięcy nie miały, kupowałam tańsze, miałam jakieś zapasy. Wczoraj nabyłam worek Sanabelle Sensitive. Oczywiście radość powszechna. Okazało się, że Maguni też odrazu sam zapach podobał się. No i stało się - najpierw wyciągnęła szyjkę i powąchała, potem powoli, jakby leniwie podniosła się i... zaczęła jeść . A stałam bardzo blisko.
Potem jeszcze jeden kroczek. Jerzyk zaczął się bawić kawałeczkiem aluminiowej folii przy jej klatce. I w pewnym momencie Magia wykonała w klatce piękny skok w kierunku kawałeczka, który potoczył się pod samą klateczkę . Wyraźnie miała ochotę pobawić się z Jerzykiem.
Oby szybko następowały kolejne kroczki

[bellavita]

Trzymam mocno kciuki za każdy kolejny kroczek

[Gem]

ja bym ją zostawiła w klatce aż będzie jadła nawet jak jesteś w pobliżu i nie ucieka gdy kręcisz się po pokoju

Popieram - nie ma co się spieszyć. Przecież szkoda byłoby zaprzepaścić to, czego w dziedzinie oswajania Magii już dokonałaś A dokonałaś niemało

[gisha]

Aniu, będzie dobrze, powolutku Magia nabierze zaufania.
Cieplutko pozdrawiam i trzymam kciuki za dalsze postępy.

[bettysolo]

tak się cieszę ze powolutku idzie ku lepszemu
niby małe kroczki a jakże ważne

[Anka]

Widzę, że niczego na siłę nie można przyśpieszać. Upojona wczorajszymi postępami dzisiaj po powrocie z pracy zastałam Magię z przodu klatki i chciałam za szybko podejść do niej - bardzo mnie obsyczała i szybko się wycofała. Wogóle zdenerwowała się. W dodatku zaraz po moim powrocie psy też szaleją i Magia jeszcze Kajtki przestraszyła się. Muszę pamiętać, żeby nie przyśpieszać.
Za to Jerzyk widząc wycofującą się Magunię pobiegł za nią od tyłu klatki i wyciągał do niej łapkę (na niego Magusia nie syczy )

[Anka]

Czuję, że Magunia wciąż mnie się boi. Robi małe kroczki do przodu, patrzy tymi swoimi wielkimi oczyskami, ale... wciąż nie ufa, wciąż boi się, że może ze strony człowieka spotkać ją krzywda, i na wszelki wypadek broni się, syczy, nie dopuszcza do siebie. Biedna, zraniona koteńka. Chciałabym jej powiedzić - nie bój się, napewno cię nie skrzywdzę, prędzej sobie zadałabym ból niż tobie... i mówię jej to, ale boi się nadal, nie rozumie . Widzi moje koty lażące niemal po mnie, miziające się, bawiące i... czasem syczy jakby na wszelki wypadek je właśnie broniła przede mną. Jak mam ją przekonać?

[bellavita]

Czuję, że Magunia wciąż mnie się boi. Robi małe kroczki do przodu, patrzy tymi swoimi wielkimi oczyskami, ale... wciąż nie ufa, wciąż boi się, że może ze strony człowieka spotkać ją krzywda, i na wszelki wypadek broni się, syczy, nie dopuszcza do siebie. Biedna, zraniona koteńka. Chciałabym jej powiedzić - nie bój się, napewno cię nie skrzywdzę, prędzej sobie zadałabym ból niż tobie... i mówię jej to, ale boi się nadal, nie rozumie . Widzi moje koty lażące niemal po mnie, miziające się, bawiące i... czasem syczy jakby na wszelki wypadek je właśnie broniła przede mną. Jak mam ją przekonać?

Dokładnie to samo przezywam z Leticją, niebieską koteczką, ktora jest u mnie i wydaje mi się, że potrzeba tylko czasu, nic wiecej, zeby w kochajacym domu poczula sie w koncu bezpiecznie
W miedzyczasie Magia zaczaruje Twój świat i obie na tym tylko skorzystacie Pozdrawiam ciepło i trzymam kciuki

[Anka]

Fotki Magii z ostatniej chwili dla przypomnienia. Dwie zrobione przy otwartych drzwiczkach klatki, ręka z aparatem w środku. Ale widać, jak koteczka boi się

[bettysolo]

Ania może ona potrzebuje jeszcze więcej czasu
ważne że czuje się bezpieczna w tej klatce