Kocurek jest jeszcze trochę przestraszony, trochę gubi sierść, niewiele je. Często siedzi w kąciku. Jednak jak się go weźmie na kolana, rozkłada się i mruczy szczęśliwy. Domek już zauważył, że wielki z niego pieszczoch
Do kuwety od początku trafia wzorcowo.
Na widok psa Borys w pierwszym momencie zareagował lękiem, ale nowa pani ładnie przedstawiła sobie obu chłopców i teraz są już podobno niezłymi kumplami. Pies przeszczęśliwy, ogon mało mu się nie urwał z radości na widok Borysa (w domu był wcześniej kot podobnej maści, więc psu może się nawet wydawać, że to ten sam zwierz
). Borysek traktuje psiego kumpla jak duży egzemplarz kota, zdarza się, że łazi za nim, zaczepia, układa się koło niego w korytarzu etc.
Ludzie wszystkie
już w Borysku zakochani.
Niech tylko jeszcze zaskoczy z tym jedzeniem i będzie git
A przy okazji pozostałe chłopaki hop do góry
To niesamowite, jak te koty wymieniają się rolami.
Dopóki w domu był Borys, on robił za naczelnego pieszczocha. Szajbus od czasu do czasu dopominał się o głaskanie, a Bruno chodził swoimi drogami i sprawiał wrażenie, że żadne głaskanie nie jest mu do szczęścia potrzebne.
Kiedy pojechał Borys, rolę kolankowego okupanta
natychmiast przejął Szajbus i jest tak namolny, że opędzić się od niego nie sposób. A Brunek zaczął nagle przybiegać witać mnie w drzwiach, łasi się, wpycha na ręce, daje buzi i mruczy 
W tym czasie Kratek z łazienki wył wniebogłosy, bo też przecież się za mną stęsknił 
