Chatte pisze:Przecież tak fajnie wylegiwać się na pościeli w dzień a w nocy.... mrau, trzeba pogonic kota Fajce
Rudy Florek.
Florek, podrośniesz trochę to zobaczysz, że w nocy najfajniej się śpi na kołdrze między ludźmi. Jest milutko, cieplutko, bezpiecznie, a oni boją się drgnąć żeby mnie nie obudzić. No, ale w Twoim wieku też miałem trochę inne zdanie na ten temat. Aha, trzeba jeszcze pilnować, żeby przypadkiem BluMka nie zajęła miejsca. W ogóle najlpiej ją przepłoszyć z łożka, niech sobie śpi gdzie indziej.
Twój Rudy B.
BluMa czy te twój Rudy też cię tak leje
Te Rude to faktycznie wredne, nie może się normalny kot wyspać ani pomiziac jak należy, bo spada to na kark jak diabeł z pudełka
Fajka.
Fajka, Rudemu ostatnio odbiło i leje mnie na poważnie... Ja wtedy piszczę i ludzie krzyczą na Budynia, że mi dokucza. Ale czasami jak się za bardzo naparzamy to biorą takie coś co pluje wodą i plują tym na nas oboje, to mniej fajne jest, zwiewamy wtedy. Ponadto ostatnio pan wyczaił, że czasami to ja zaczepiam Rudego... No i walnąl mi kazanie na ten temat. Udawałam, ze nei do mnie, ale może on ma rację... W każdym razie od spadania na kark i atakowania znienacka - to ja tu jestem.
Trzymaj się
BluMka
Kochane kotki 
. Dopiero za którymś razem załapała o co chodzi, a wtedy... Stała pod drzewem i długo kiciałam, a ona siedziała na tyle wysoko na ile pozwalała smycz, aż w końcu też musiałam na drzewo włazić.
), ma z dobe 180 cm wysokości, może więcej. Rurę wycyganilismy z rok temu, owinęliśmy po amatorsku sznurkiem i to miało być budyniowe drzewko. Ale kot się nie dał nabrać, trochę się powspinał i stracił zainteresowanie, rura trafiła do piwnicy. Ostatnio w ramach odwodzenia Budynia od pomysłu z codziennymi spacerami rurę reaktywowaliśmy 
Ale w pozycji stojącej oparta o ścianę cieszyła się umiarkownym zainteresowaniem. Dzisiaj rano rurę położyliśmy, opierając ją wdzięcznie o pieniek (też leżący na podłodze, w trosce o sufit sąsiadów). I zaczęlismy w rurę wrzucać kulki a to aluminiowe, a to plastikowe z dzwoneczkami...BluMka zainteresowała się umiarkowanie, fascynowalo ją raczej to, że z drugiej strony widać Budynia... Za to Budyń podszedł do sprawy naukowo. Po kilku minutach wyczaił, z której strony kulki wypadają i zajął pozycję półleżącą z łapą w rurze. I jak już kulka prawie, prawie wypadała - odpychał ją z powrotem do środka. I tak da capo, my prawie płakaliśmy ze śmiechu....
