Okazja prosto z Biedronki. Burasia pojechała do Domu :)

[aga-lodge]

super wieści

[Agalenora]

Kochani, teraz trzymajcie kciuki za Burasię. Siedzi biedulka w klatce - boję się ją wypuścić, żeby uniknąć stresujacej pogoni i łapanki. Chyba jeszcze nie jest gotowa.

Głaskana mruczy, czasem nawet na wyprostowanych łapkach z ogonkiem do góry... ale nadal płoszy ją gwałtowny ruch. Wtedy sztywnieje, ucieka - wraca 'dziki kot'...

Płacze troszkę, smutno jej w klatce.

[Femka]

Kochani, teraz trzymajcie kciuki za Burasię. Siedzi biedulka w klatce - boję się ją wypuścić, żeby uniknąć stresujacej pogoni i łapanki. Chyba jeszcze nie jest gotowa.

Głaskana mruczy, czasem nawet na wyprostowanych łapkach z ogonkiem do góry... ale nadal płoszy ją gwałtowny ruch. Wtedy sztywnieje, ucieka - wraca 'dziki kot'...

Płacze troszkę, smutno jej w klatce.

trzymam kciuki bardzo mocno. Jakoś mi te maluchy w serce zapadły.

[aga-lodge]

Kochani, teraz trzymajcie kciuki za Burasię. Siedzi biedulka w klatce - boję się ją wypuścić, żeby uniknąć stresujacej pogoni i łapanki. Chyba jeszcze nie jest gotowa.

Głaskana mruczy, czasem nawet na wyprostowanych łapkach z ogonkiem do góry... ale nadal płoszy ją gwałtowny ruch. Wtedy sztywnieje, ucieka - wraca 'dziki kot'...

Płacze troszkę, smutno jej w klatce.

trzymam kciuki

[Agalenora]

Burasia zmienia się z dnia na dzień!

Podchodzi do mnie (z ogonem do góry!), mruczy, łasi się do ręki. Szuka kontaktu z człowiekiem. Piotrka jeszcze trochę się boi, ale też mruczy. Już nie widzę przerażonych oczu, ale taki przyjazny, oswojony koci wzrok. Co raz bardziej przypomina mi moją Tosię.


Wiecie, co jest najśmieszniejsze? Ona wcale nie próbuje wyjść, uciec z klatki. Tak jakby ta klatka dawała jej poczucie bezpieczenstwa, pewności. A ja wciąż, pamiętając jej wyczyny - boję się ją wypuścić.

Burasia próbuje też zaprzyjaźnić się z Kicią i Pyzią. Pomiaukuje, zaczepia je.
Pyzia podkrada jej chrupki (z klatki!) Kicia udaje że jej nie widzi albo fuczy (jak to Kicia)

[kalewala]

Nie wiem, czy bardziej się cieszę z domku dla Sreberka czy z postępów Burasi
Jeśli klateczkę traktuje jako azyl, to niech w niej sobie pomieszka jeszcze - nie wypuszczaj, niech się "utrwali" w roli przytulaczka

Aga, podziwiam - Twoje talenty oswajacza są naprawdę wielkie

[Agalenora]

Aniu, dziękuję

Oswajanie to wielka frajda.

Gdy widzę, jak ta drapieżna Burasia podchodzi do mnie z podniesionym ogonkiem nie mogę uwierzyć...

Pewnie szybciej oswoiłaby się, gdyby trafiła do mojej łazienki (ograniczona przestrzeń)... albo klatka wystawowa była zastosowana od samego początku.

Ano, człowiek uczy się przez całe życie.

Przeedytowuję ogłoszenia, z dwóch Biedronek na jedną.
Na razie padam z wyczerpania, roboczo się zaczął ten tydzien...

[olka&bartek]

Informuję wszystkich,że nasze Sreberko czuje się w nowym domku coraz pewniej,każdego dnia przełamuje lody a my patrzymy na to z zachwytem.
Przez pierwsze dni było nam jej strasznie żal bo była bardzo płochliwa a jeszcze do tego Bi na nią trochę fukała i maleństwo nie mogło znaleźć sobie miejsca. Dziś mija 4 dzień od kiedy dziewczynki są u nas i Sreberko już nie daje sobie w kaszę dmuchać starszej przyrodniej siostrze. W szaleńczych gonitwach z Bi Sreberko staje się pewna siebie,a nawet zaczepialska i nie raz widzę jak podpuszcza Bisiunię:)
Malutka daje się już głaskać,a dziś rano obwąchiwała moją twarz z bardzo bliska i nieśmiało mruczała,aha i oczywiście wpycha się na kolana kiedy coś jemy.
Właśnie wydarzyło się coś cudownego Bi wskrabała się na kolana i zaczęła miziać(jak to ona),a Sreberko usłyszawszy głośne mruczenie siostry podbiegła do mnie i zaczęła się łasić tak jakby była zazdrosna.Nasze nieśmiałe Sreberko zmienia się z dnia na dzień w odważnego,pięknego kociaka.
Teraz trzymamy kciuki za jej siostrzyczkę Burasię i oczywiście za Agatę kocią mamę:D
pozdrawiamy wszystkich, niebawem dodamy zdjęcia Sreberka!

[montes]

Witajcie - fajnie, że laseczki postępy robią

[Agalenora]

Bardzo, bardzo cieszę się z dobrych wieści
Olu i Bartku, wygłaszczcie ode mnie obydwie dziewczyny - teraz już wiem, że to możliwe. No i zapraszamy do pisania o nich dużo... i do wklejania zdjęć.

Cieszę się, że Sreberko robi postępy. Bardzo Wam dziękuję za cierpliwość

Czy Sreberko pozostanie Sreberkiem a Bi - czy pozostanie nadal Bi? Wiem, że Bi reaguje na imię - (ha! kto by nie reagował na takie oryginalne imię...)

A Burasia od wczoraj wypuszczona z klatki - śmiga po domu, troszkę jeszcze wystraszona.
Oczywiście, spała we wnętrzu kanapy, tam gdzie lądują wszystkie 'dziczki'

[olka&bartek]

właśnie założyliśmy nowy wątek specjalnie dla Sreberka i Bi (http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=65048) jest już też album ze zdjęciami kociaków (http://pajda123.fotosik.pl/albumy/258271.html) - jeszcze się nie nauczyliśmy jak wklejać miniaturki ale wszystko w swoim czasie

zapraszamy

pzdr

[olka&bartek]

co do imion - zostaje Sreberko i Bi. Co do udomowienia, to więcej w tym zasługi zazdrości Sreberka względem Bi niż naszej pracy u podstaw grunt, że działa!

[Agalenora]

Bardzo się cieszę jako nadawczyni imion (mama chrzestna? )
Zdjęcia są super, widziałam.

Miniaturki można wklejać np poprzez fotosik, kopiując link 'miniaturka na forum'
A podpis piękny

[Agalenora]

A to zdjęcie dedykuję annskr.
Archiwalne - bo jeszcze w klatce.

Ale wyraz twarzy już inny, taki uśmiechnięty prawda?

Na początku Burasia zaczęła mruczeć i przeciągać się (tak jak na zdjęciu), później podchodzić do mnie z podniesionym ogonkiem. Jest cudowna, pewna siebie, zaczepia moje koty.

I co raz bardziej przypomina mi Tosię...
Wczoraj łasiła się do mnie, do mojej ręki.

[Agalenora]

A jutro wizyta zapoznawcza potencjalnego domku Burasi.
Będę jednak namawiać domek na Foka i Grota, które tak długo czekają u Marty Ega (i rosną...)
No i bardziej są śmiałe, odważne.

Burasia jest jeszcze zbyt nieśmiała. A

No ale dobrze, że taka wizyta się odbędzie, będzie szansa na rozmowę...

No, w każdym razie, idziemy jak burza...