Sonia i Otis - część II.Nowiuśkie foty str.96

[izaA]

U mnei suszarka na tarasie albo zamknięta w salonie...pranie się też suszy w piwnicy na normalnej wysokości, nie mogę nawet sprawdzić czy moje to lubią...

Mam za sobą ekstremalną noc w salonie na podłodze na materacach z naszego łóżka...dlaczego w łóżku są dużo wygodniejsze? Koty oczywiście z nami, znaczy się ze mną, a rano Piotrek po prostu wyrzucił je za drzwi...bliskość kuchni mocno je napędzała do miaukolenia...

No i mam pierwszy kryzys remontowy...a Piotr mówi, że po sypialni jeszcze klatka schodowa i kuchnia oraz dolny przedpokój....mamusiu ja nie chcę Ja nie chcę potem tego ogarniać do Bożego Narodzenia...no i się z nim o to pokłóciłam...jeszcze jakbyśmy to robili po bożemu - on nie jedzie do pracy dwa dni bałaganu i po kłopocie....ale my zaczynamy pracę codziennie o 19.00 i w tym wszystkim jeszcze nudząca się Justysia...nawet telewizor mamy odłączony...w dzień się jakoś pomęczymy, a na noc i całą sobotę sprzedałam ją mojej mamie...dziś nocowała u mojej siostry - ale tam i bez niej trójka dzieci Do tego zaległości w pracy...normalnie kryzys dziś mam...buuuuuuuuuuuuuu...a Piotrek na to: powinnaś się cieszyć, że nie wychodzę z kolegami na piwo po pracy...no i pewnie ma rację

[czarna.wdowa]

znam te kryzysy remontowe zwłaszcza że u mnie było podobnie - praca od 18-tej do 22-giej, później sprzątanie i rano do pracy z oczami na zapałkach
może po skończeniu sypialni zróbcie sobie trochę przerwy dla odzyskania spokoju ducha

[Kicorek]

Pierwsze zmęczenie materiału
Później będzie lepiej

[Domino76]

A ja Cię rozumiem doskonale, sama mieszkałam przez pół roku "na remoncie" i wolałabym nie powtarzać tego doświadczenia (choć pewnie mnie nie minie w nowym domu ). To był prawdziwy koszmar, praca od 8:00 do 17:00, potem "zupka chińska" lub pizza na obiad (kuchnia dopiero była w trakcie robienia ), a potem robota do 22:00 - 23:00, dopóki nie padliśmy. I tak dzień w dzień .
Ty się Iza nie daj wmanipulować w żadne poczucie winy, to jego pomysł z tym remontem i jego decyzja, że wraca po pracy prosto do domu, a nie idzie z kolegami na piwo. Ty byś mogła mu odpowiedzieć podobnie - niech się cieszy, że ma Ciebie w domu do pomocy przy remoncie, bo mogłabyś pójść z koleżankami/kociarami na piwo .

[izaA]

Dzięki Dziewczyny...na Was mogę liczyć...piwo z kociarami jest super pomysłem Siostra zajmie się Tysią do południa, lecę do pracy nadrobić zaległości...Wy miałyście gorzej...ja mam nienormowany czas pracy, tylko Piotek od godziny do godziny...ja mam tylko zawsze poczucie winy, że coś mogłabym zrobić szybciej, sprawniej, ale ten typ już tak ma...cium

[Ayane]

My w zeszłym roku przy przeprowadzce mieszkaliśmy 3 tyg bez kuchni.
Do zupek chińskich, pizzy, dań na wynos i kiełbasek na ciepło (gotowanych za pomocą grzałki do herbaty) miałam długo obrzydzenie.
Choć 3 tyg w porównaniu z pół roku to mały pryszcz.
Nie marwt się Izo, będziesz miała pięknie odnowiony dom, czasem warto się przemęczyć. Powodzenia!

[Kicorek]

Ja też mieszkałam w remoncie przez kilka miesięcy, tyle że ja nie remontowałam. Nie posiadam męża
Ale życie bez kuchni, wszędzie pył, gruz itp. to niezapomniane wrażenia
Rudy pomagał w remoncie i był szczęśliwy, a Kitka jako dama o słabych nerwach po trzech dniach się wyprowadziła w lepsze warunki

[izaA]

Chyba chce byc dama o slabych nerwach

[moś]

Iza, co ty opowiadasz, ty jestes twarda kobita, jak Romek Bratny A na piwo mozesz tak samo pójśc jak i on.O! Damy to juz wymarly jak dinozaury.

[izaA]

Jasne idę założyć gogle i do dzieła

[czarna.wdowa]

a ja z tradycyjnym pytaniem czy nie potrzebujesz różowego majstra do pomocy

[izaA]

Ne, ne, ne....szary i biszkoptowy majster też są poza stawką buczą pod drzwiami...kurde...nie wiem, czy ta robota mnie bardziej męczy czy tęsknota do Was tak wielka, że sobie ciągle przerywników szukam

[czarna.wdowa]

dla zdrowia psychicznego trzymamy się wersji że męczy cie praca

[moś]

dla zdrowia psychicznego trzymamy się wersji że męczy cie praca

Taa, trzymajmy sie tej wersji

[izaA]

Z wieloma przerywnikami - dla ogólnie rozumienej dobrej kondycji - ogłaszam, że sufit przeszlifowany...czyli najgorsza część pracy za nami...teraz muszę sufit odkurzyć i biorę się za uzupełnianie akrylem tego, co przez lata popękało...dodam, że zrobiłam sobie zdjęcie w goglach...ale wstawię - ku uciesze niektórych - dopiero po wystawieniu telewizora z miejsca, gdzie siedzę przy komputerze...teraz korzystam z laptopa Piotrka, ale ciiiiiiiiii...