Moja gromadka. Chorutkie :(

[anita5]

No, Allegra jeszcze roku nie ma, a już mamusią została . Ksyś ją bardzo kocha, a ona się bardzo przejmuje rolą, biega za nim, ciągle go myje.

A Teoś, moja słodka krówka, położył mi się teraz na szyi, pomruczał i... śpi! Chyba gościa nie oddam, nie dam rady... Ale co tam, świat się nie zawali od tego .

[amyszka]

No, Allegra jeszcze roku nie ma, a już mamusią została . Ksyś ją bardzo kocha, a ona się bardzo przejmuje rolą, biega za nim, ciągle go myje.

A Teoś, moja słodka krówka, położył mi się teraz na szyi, pomruczał i... śpi! Chyba gościa nie oddam, nie dam rady... Ale co tam, świat się nie zawali od tego .

[anita5]

Teoś powoli się specjalizuje we wdrapywaniu na szyję i zasypianiu tam. On jest rozkoszny. Dziś siedział w koszyku, o tak:



A tu jeszcze jedna fotka Maćka, zamyślonego, z kolejną dedykacją dla cioci Berni, która nas olewa :



A na koniec nasz pies, którego też wypadałoby przedstawić, bo gdyby nie jego wspaniały charakter, nie moglibyśmy mieć tylu kotów. Filip jest z nami 11 lat, wzięliśmy go ze schroniska jak miał lat 3 (prawdopodobnie). Jest bardzo duży, ważył zawsze okolo 60 kg, teraz na pewno mniej, bo schudł, bo jest chory... I jak na tak dużego psa, żyje długo, nigdy właściwie nie chorował, miewał tylko problemy żołądkowe, natomiast teraz czuje się źle, i chyba coraz gorzej niestety... Koty go uwielbiają, obdarzają go czułościami, przytulają się do niego.
Oto fotki siwej mordki:

[amyszka]

Cudny ten Twój zwierzyniec i tyle do miziania

[Barbara Horz]

No, Allegra jeszcze roku nie ma, a już mamusią została . Ksyś ją bardzo kocha, a ona się bardzo przejmuje rolą, biega za nim, ciągle go myje

No to teraz nie możesz oddać z powodu Tomka i Allegry a pozatym wszystkie zwierzaki masz przecudne

[anita5]

No dziś to mamy wielkie święto w domu. Mijają 4 lata, odkąd pojawiła się u nas Agacia.
Agacia była najmniejszym i najsłodszym buraskiem świata, a teraz wygląda tak:



Teraz jest dużą, buraskową panienką, o grubym (za grubym stanowczo!) tułowiku, krótkich nóżkach, ma długie futerko na brzuszku i przedłużone na udkach i do tego ma białą plamkę na szyjce i białe pazurki i wąsiki. No ten jej słodki pysio, taki mały lewek .

Jeszcze kilka fotek:







Z Agatką to było tak.
Akurat się przeprowadzaliśmy, było dużo zamieszania, załatwiania, i gdzieś w tym wszystkim zakupy w dużym sklepie w Bielsku. Nie wiem czemu, na parkingu pod tym sklepem zainteresowały mnie porozstawiane tam namioty, bo swój mieliśmy i w ogóle nie wiem, dlaczego tam polazłam. I tam zobaczyłam kotka, który był tak wycieńczony, że ledwo stał na chudziuteńkich, trzęsących się nóżkach. To była kotka, która otrzymała imię Oposek, była biało-czarna, mogła mieć około roku, i weci nie potrafili jej uratować... I już więcej nie napiszę o Oposku, bo nie umiem, choć minęły już 4 lata. Ona umarła właśnie dokładnie 4 lata temu, i była u mnie tylko 5 dni, ale nigdy jej nie zapomnę.
Moja rozpacz była taka, że Tomek nie wiedząc, co ze mną zrobić, "zorganizował" mi właśnie Agatkę.
Późnym popołudniem tego dnia, gdy Oposek odeszła, kolega Tomka przywiózł to maleństwo, które okazało się być wielce przebojowym kociątkiem. A jej uroda malutkiego buraska to było coś niezwykłego! Niczego się nie bała, podczas przeprowadzki była bardzo grzeczna u moich rodziców, podczas gdy dorosłe zachowywały się skandalicznie (Kituś uciekł, a Mimi darła się na okrągło i zostawiała "prezenty" na łóżku).
Agacia jest najlepszą koleżanką Miminki, mieszkają razem w pokoju, razem chcą eksterminować biednego Maćka... Agata jest bardzo gadatliwa, nie można się z nią nudzić. No ten jej włochaty brzuszek... !

[Barbara Horz]

Agatko
Napisała bym Ci Anito, że moja Grandzia taka pewnie będzie ale nie będzie, bo jest niegrzeczna, ucieka przedemną i wogóle nie da się miziać.
Agatka jest śliczna, a Twój Tomek jest wspaniały, bo Ciebie pocieszył i kotu dał super domek. Pozdrawiam Was i wszystkie kociaki

[anita5]

Dziękujemy bardzo!!!

Wczoraj mnie Leoś nastraszył, bo wymiotował dwa razy i miał biegunkę. Ale pod wieczór chyba już było ok, bo znowu biegał z Teosiem. Leoś ma najmniejszą czaszeczkę, jaką sobie można wyobrazić. Ma trochę twarzyczkę jak ufik. Ogólnie mówiąc, jest cudowny.

Klocek odmawia jedzenia suchego. Czekamy na paczkę z saszetkami urinary, bo to się bardzo Klocusiowi podoba.
Ostatnio go nakryłam na sikaniu... No gdzie? Czy na kołdrę, pod którą ja spię? Nie! Czy na posłanie od psa? Nie! Czy na rzucony byle gdzie koc? Otóż nie! Klocuś sikał DO KUWETY, krótko, bez wysiłku, obficie i w ten prosty sposób wielce mnie uszczęśliwił. Badanie sioo w tym tygodniu.

[Barbara Horz]

Klocuś - tak trzymać. Kuwetka to fajna rzecz i pogrzebać można .

[anita5]

Klocuś - tak trzymać. Kuwetka to fajna rzecz i pogrzebać można .

Oj, tak. Kupkę Klocuś robi chętnie do kuwetki, pogrzebać też lubi w żwirku, ale sioo to już nie... Najfajniej się sika psu na posłanko.

[iwona_35]

Klocuś - tak trzymać. Kuwetka to fajna rzecz i pogrzebać można .

Oj, tak. Kupkę Klocuś robi chętnie do kuwetki, pogrzebać też lubi w żwirku, ale sioo to już nie... Najfajniej się sika psu na posłanko.

a co na to wszystko pies?

[amyszka]

No dziś to mamy wielkie święto w domu. Mijają 4 lata, odkąd pojawiła się u nas Agacia.
Agacia była najmniejszym i najsłodszym buraskiem świata, a teraz wygląda tak:



Teraz jest dużą, buraskową panienką, o grubym (za grubym stanowczo!) tułowiku, krótkich nóżkach, ma długie futerko na brzuszku i przedłużone na udkach i do tego ma białą plamkę na szyjce i białe pazurki i wąsiki. No ten jej słodki pysio, taki mały lewek .

Jeszcze kilka fotek:







Z Agatką to było tak.
Akurat się przeprowadzaliśmy, było dużo zamieszania, załatwiania, i gdzieś w tym wszystkim zakupy w dużym sklepie w Bielsku. Nie wiem czemu, na parkingu pod tym sklepem zainteresowały mnie porozstawiane tam namioty, bo swój mieliśmy i w ogóle nie wiem, dlaczego tam polazłam. I tam zobaczyłam kotka, który był tak wycieńczony, że ledwo stał na chudziuteńkich, trzęsących się nóżkach. To była kotka, która otrzymała imię Oposek, była biało-czarna, mogła mieć około roku, i weci nie potrafili jej uratować... I już więcej nie napiszę o Oposku, bo nie umiem, choć minęły już 4 lata. Ona umarła właśnie dokładnie 4 lata temu, i była u mnie tylko 5 dni, ale nigdy jej nie zapomnę.
Moja rozpacz była taka, że Tomek nie wiedząc, co ze mną zrobić, "zorganizował" mi właśnie Agatkę.
Późnym popołudniem tego dnia, gdy Oposek odeszła, kolega Tomka przywiózł to maleństwo, które okazało się być wielce przebojowym kociątkiem. A jej uroda malutkiego buraska to było coś niezwykłego! Niczego się nie bała, podczas przeprowadzki była bardzo grzeczna u moich rodziców, podczas gdy dorosłe zachowywały się skandalicznie (Kituś uciekł, a Mimi darła się na okrągło i zostawiała "prezenty" na łóżku).
Agacia jest najlepszą koleżanką Miminki, mieszkają razem w pokoju, razem chcą eksterminować biednego Maćka... Agata jest bardzo gadatliwa, nie można się z nią nudzić. No ten jej włochaty brzuszek... !

Z tak ważnej okazji życzę Agatce wiele takich rocznic, w takim kochanym domku i żeby nadal była taka śliczna i zdrowiutka na pociechę całej rodzinki

Mój Filipek trafił do mnie w podobny sposób ,na pociechę po stracie ukochanej Figuni...

[anita5]

Amyszko, bardzo dziękujemy za życzenia. Agatka dostała karmę dla grubasków, ale oczywiście jej nie smakuje.

Iwono, psu jest już wszystko jedno, bo ma 100 lat, tylko ja mam kłopot z wymianą psiego legowiska.


A teraz przeczytałam o Kawusiu u Ryśki i po prostu nie mogę uwierzyć, że tak się stało... Tak bardzo wierzyłam, że mu się uda... Biedne maleństwo.

[carmella]

Anitko, mocno Was pozdrawiamy!

[anita5]

Anitko, mocno Was pozdrawiamy!

Dziś w nocy Teoś został w sypialni i o dziwo całą nockę grzecznie spał, najpierw gdzieś w nogach, a potem przeniósł się na półkę do Kitusia. To jest bardzo grzeczny kociaczek, ten Teoś.

Wczoraj wieczorem w miejscu, gdzie karmimy naszego podwórkowego Teofila i buraski, pojawiły się... dwie krówki !
Jedna taka może 3miesięczna, druga mniejsza. Przybiegły do michy, ale nie można było się do nich zbliżyć, bo zaraz zwiewały. Zachodzę w głowę, skąd się tam wzięły. Wyglądają zdrowo, z tego co udało się zauważyć. To takie krówki z przewagą białego, śliczne. Tomek podejrzewa, że ktoś zauważył, że tam dokarmiamy koty i ktoś je mógł podrzucić. Albo urodziły się u kogoś w pobliżu i są wychodzące . To już moja teoria. Tak czy owak, nie wiem, co zrobić, tzn. wiem, ale miejsca mi tu już brak...