On wróci... Mój Kacperek (*) to już rok :(

[Gretta]

na pierwszy rzut oka Kacperek wydał mi się bardzo podobny do kociaka z tego wątku:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=62 ... c&start=60
Może to On?
(jeśli Cię uraziłam tą sugestią, z góry bardzo przepraszam).

[villemo5]

Greto! Nie uraziłaś mnie
Kocinka śliczna, tylko prolem w tym, że ja nie szukam...
Mam zakaz przynoszenia kota do domu. Niebawem wyprowadzka...
Poza tym śmierć KAcpra była strasznym przeżyciem, które tkwi w nas...
Na razie ZAKAZ
Choć główkuję jak go obejść...

[Jana]

A co się stało Kacperkowi?

[villemo5]

Jano... chciałabym opowiedzieć historię Kacperka. Na smutną część opowieści przyjdzie czas. Oczywiście jeśli będę miała Czytelników do tego czasu. Uważam, że mój kot zasłużył sobie na wspomnienia. Mogę mu dać choć tyle... Zapraszam do lektury. Będę pisała w miarę jak będą mi się przypominały sytuacje z Jego życia.

[anna09]

Ajmk, współczuję z powodu straty Kacperka. Wiem, jak to bardzo boli. Nowy kotek nie zastąpi tego, który odszedł, ale z jest chyba dobrym rozwiązaniem...
Dwa i pół roku temu rodzice i ja (choć z nimi nie mieszkam, to ich kotek zawsze jest też jest moim z racji, ze ja u siebie mieć nie moge ) musieliśmy pożegnać naszego ukochanego Gucia. Po jego śmierci było nam bardzo ciężko i tata powiedział, że on już nie chce nigdy kotka, bo jego odejście zbyt bardzo boli. Jednak po kilku miesiącach wzięłam (nie bede wdawała się w szczegóły tej historii) ze schroniska małego kociaka i zawiozłam do rodziców. Kociak, jak się okazało już po zabraniu ze schroniska miał panleukopenię, więc przez dwa tygodnie walczyliśmy o jego życie. Ja nie mogłam sobie darować, że zafundowałam rodzicom taki stres, krótko po stracie Gucia. Ale Antoś wyszedł z tego i teraz jest najbardziej rozpieszczonym kotkiem, który rządzi całym domem. A tata, który był przeciwny nowegu kotkowi w domu, kocha go chyba najbardziej

[villemo5]

Kacperek rósł... Ten TAJEMICZY, co taki do mamy podobny, nie dawał mu spokoju, intrygował. "Jestem małym kotkiem, mamo dlaczego na mnie na fuczysz? Czemu mnie bijesz po łebku? OOOOOOOOOOOOOOO! Siedzisz na parapecie? Poczekaj, bo spadniesz, już po Ciebie idę..."

I tak mały Kacperek rozpoczął swoje wspinaczki po ZASŁONKACH! Zaczynał przy podłodze a potem przekładał łapeczki, przkładał... Tylko nie umiał zatrzymać się na wyskości parapetu Kres jego wspinaczce zawsze stawiał sufit. Kotek rósł i robił się coraz cięższy. Pewnego dnia...
Z okrzykiem bojowym grrrrrrrrrrrr... wskoczył na zasłonkę.
Naraz: psztyk, prztyk, psztyk... żabki zaczeły puszczać materiał...
Łubudu trach i cała zasłonka lądowała na uczepionym na niej kocie. Kacperek na to grrrrrrrrrrrrrrr (okrzyk bojowy) i susem na zasłonkę z drugiej strony okna. W jednej sekundzie zasłonek nie było. I nie było jak wejść na parapet.
Kociak spędzał długie godziny na kobinowaniu, jak wejść na okno. Na półeczkę, na pufkę, z powrotem na półeczkę... Tu, tam... Nigdy się nie poddawał. Kiedy podrósł parapet pozostał jego ulubionym punktem obserwacyjnym. A TAJEMNICZY stracił bezpieczne schronienie

[Zosieńka]

no i juz po mnie
pieknie opowiadasz
ze lzami w oczach czekam na ciag dalszy

[villemo5]

Każdego wieczora nastawała Magiczna Godzina.
Dwudziesta pierwsza... pora na dobranoc, bo już księżyc świeci...
"A co mi tam księżyc? Pora na psoty!!"
O tej porze przez mój dom przechodził tajfun... I chyba wszystkie inne kataklizmy naraz... Kacper był jak pocisk, który idzie rykoszetem. Urządzał sobie co wieczór wielką galopadę po wszystkich meblach. Wszystko co na nich było, spadało z hukiem.
A już w szczególności nie był za młodu mój Kacperek wielbicielem serwetek (i przypominam - zasłonek). Podchodził do stołu. Podnosił łapkę i jednym ruchem ściągał na podłogę. Traktował to jak zabawę. Ja nakładałam, a on juz czekał z łapką w górze. I ciach... na dole. Jednym ruchem. I patrzył, czy nie nakładam znów. Przeciwnik serwetek

[Hannah12]

Z niecierpliwością czekam na dalsze opowieści o Kacperka.
Kacperku brykaj szczęśliwy za TM

[villemo5]

Pamiętacie taką bajkę o Emilu? Leciała w niedzielę po teleranku... Emil był strasznym brojarzem i często kończyły się jego wybryki w drewutni. Padało hasło: Emil do drewutni i chłopak tam dostawał w skórę... Ciężkie, ale wesołe było życie Emila.
Zapożyczyliśmy to hasło
Kiedy wybryki Kacpra stawały się nie do zniesienia lub ponad przeciętnie się wydłużały padało hasło: Kacper do drewutni!!
I kot jak na komendę maszerował (biegusiem) pod drzwi od piwnicy. Tam miał iście królewskie posłanko i czas na wyciszenie emocji. Zastanawiałam się nawet czy na drzwiach od piwnicy nie przybić wizytówki "Kacper". Wiecie takiej jak z nazwiskami w blokach...
Kacper do tego stopnia polubił wymarsze do piwnicy, że gdy tylko chciał sobie pospać w spokoju zaczynał broić... Wiedział, że to najlepsza przepustka do jego apartamentu.

[villemo5]

No wreszcie mnie posłuchali i zminimalizowali te serwetki. I dobrze, można się potarzać na miękkim


Czy ktoś nas czyta?

[kasia essen]

czyta..kacperek jest jak moj kot misiu..te oczy te ubarwienie...

[Zosieńka]

czyta czyta..

[mamucik]

nastawała Magiczna Godzina.
Dwudziesta pierwsza... pora na dobranoc, bo już księżyc świeci...

O 21 drugiego maja zasnął w moich ramionach mój dzielny Edward.

Ciepło Cię pozdrawiam.

[villemo5]

Kochane Czytelniczki i Drodzy Czytelnicy!
Wyjeżdżam służbowo i do niedzieli nie dam rady nic więcej napisać. Mam nadzieję, że po moim powrocie zechcie poznać dalsze losy Kacperka.
Miłego weekendu