No, ale to Praga...na śmietniku można znaleźć stare fotele po których można się wspiąć i panów z browcem, którzy taki fotel pomogą nam przenieść;) Acha, w drugim otworze nakarmiłyśmy jeszcze kotucha niezidentyfikowanej płci, biało czarnego z popalonym uchem, nieufnego....
Wracając do kociaka, maluch wygląda zdrowo, nie ma chorych oczu, z noska żadnych wysięków, jest śliczny, gotowy do adopcji! Ale trochę dziczek...na kicianie odpowiadał i nawet podchodził ale na odległość dwóch ramion może...Na domiar złego uciekł nam na drzewo ale na całe szczęście z odsieczą przyszedł tata Kociareczki i kociaka zmusił do zejścia....a że maluch był śpiący zwiał do dziury przy rurze w oficynie i tyle go było widać
A teraz kilka suchych faktów:
- Teren jest bardzo dobrze zabezpieczony, młoda osoba może przejśc przez płot ale swobodny dostęp będzie wymagał interwencji u sił wyższych.
-Trzeba obstawić drzewo, mały napewno tam zwieje. Na dzieńdobry trzeba zabezpieczyć dziurę w murze kamienicy która jest świetnym azylem dla malucha...innej drogi tam nie ma...cały budynek zamurowany na głucho.
- na terenie chyba nie ma innych kotów. Przez cały czas towarzyszyła nam ta przytulasta kocica i biało czarny kot który po napasieniu brzucha sobie poszedł.
Potrzebna pomoc na jutro!!! P.Ewa organizuje akcję o 10 rano, zadzwonię jeszcze do Niej późnym wieczorem więc powiem co i jak...
Główkowałyśmy z Ewą, jak tam się do cholery dostać... Wśród rupieci znalazłyśmy szafkę, która natychmiast się rozwaliła, jakies deski (prędzej byśmy się z nich zwaliły 
). Ewik ujrzała obok kontenera na śmieci, stare, popsute krzesło obrotowe. Chwyciłyśmy za nie (Ewik, nie ja 
) i próbowałyśmy je jakoś "wbić" w ziemię, żeby się prześliznąć za ogrodzenie. I nagle coś mi zaświtało.... 
"Przecież tam był jeszcze fotel!", poszłam tam z Ewą, ale wydał się nam za ciężki... Zauważyłyśmy jakichś dwóch panów, popijających piwko, na oko - silnych. Ewa oznajmiła, że nie jest w stanie unieść takiego ciężaru, ja zresztą też. I tak znowu siedziałyśmy, próbowałyśmy się przedrzeć 
Ponownie jakaś lampka mi zaświeciła: "Przecież tam są ci faceci! Może oni nam pomogą..." Ewa nie bardzo w to wierzyła (przynajmiej tak mi się wydawało), ale podeszłyśmy do nich i Ewik przemówiła.... Zgodzili się !!! 
Zdecydowałam się tam zejść, jednak nic to nie dało, bo niedługo potem - kot wlazł na drzewo 
Przypomnijcie mi, żeby obstawić drzewo oraz zatkać dziurę do wejścia do piwnicy.