ALICJA, MAKSIU, ZUZIA - toczy się życie:):):):):):):):):):)

[Femka]

domek bubora na pewno byłby wspaniały. natomiast jeśli socjalizacja Alicji i Maksia się nie powiedzie, znajdziemy dla Alusi nowy domek.

Ale będziemy o tym myśleć wtedy, gdy sprawa będzie jasna. po dwóch dniach to jeszcze zbyt wcześnie.
Dla mnie bardzo ważne jest, że pod względem zdrowotnym Alusia jest bardzo bezpieczna u Pani Domkowej. Jestem pewna, że ma najlepszą opiekę.

[Marcelibu]

Jedna pomyślna wiadomość to ta, że jednak w nocy Ala nie usiłowała zamordować/przepłoszyć Maksia. Bardzo mi żal kocurka. Proces socjalizacji będzie trudny, ehhh sama nie wiem co radzić. Jednak chyba szukać domku gdzie Alusia będzie ukochaną jedynaczką. Na psychice Maksia może się to odbić w ten sposób, że nie bedzie chciał wpuścić do domu żadnego już zwierzątka

casica, dwa dni to zdecydowanie za krótko na ocenę socjalizacji. Jeżeli przy tak ogromnej agresji na początku, jak opisywała Pani Domkowa, koty śpią w jednym pomieszczeniu bez awantur i fruwania kłaków, to jest postęp ogtomny.
Nie wiem, jak opinie innych cioteczek, ale z moich obserwacji wynika, że kot w poczuciu zagrożenia za chińskiego boga nie uśnie. Będzie szukał bezpiecznego schronienia.

Ja bardzo chciałam i chcę się dokocić, (ale moja sytuacja domowa na to nie pozwala). Dlatego dużo czytałam o dokoceniach, żeby się przygotować. Wg mnie dwa koty nastawione do siebie NAPRAWDĘ BOJOWO, nie usną razem w jednym pokoju. NIE MA TAKIEJ MOŻLIWOŚCI. Dla mnie ta noc to był pierwszy mały kroczek w kierunku wyrównania się sytuacji.
Za każdy mały kroczek i sukces trzymam kciuki, bardzo mi to leży na sercu...

[Femka]

Jedna pomyślna wiadomość to ta, że jednak w nocy Ala nie usiłowała zamordować/przepłoszyć Maksia. Bardzo mi żal kocurka. Proces socjalizacji będzie trudny, ehhh sama nie wiem co radzić. Jednak chyba szukać domku gdzie Alusia będzie ukochaną jedynaczką. Na psychice Maksia może się to odbić w ten sposób, że nie bedzie chciał wpuścić do domu żadnego już zwierzątka

casica, dwa dni to zdecydowanie za krótko na ocenę socjalizacji. Jeżeli przy tak ogromnej agresji na początku, jak opisywała Pani Domkowa, koty śpią w jednym pomieszczeniu bez awantur i fruwania kłaków, to jest postęp ogtomny.
Nie wiem, jak opinie innych cioteczek, ale z moich obserwacji wynika, że kot w poczuciu zagrożenia za chińskiego boga nie uśnie. Będzie szukał bezpiecznego schronienia.

Ja bardzo chciałam i chcę się dokocić, (ale moja sytuacja domowa na to nie pozwala). Dlatego dużo czytałam o dokoceniach, żeby się przygotować. Wg mnie dwa koty nastawione do siebie NAPRAWDĘ BOJOWO, nie usną razem w jednym pokoju. NIE MA TAKIEJ MOŻLIWOŚCI. Dla mnie ta noc to był pierwszy mały kroczek w kierunku wyrównania się sytuacji.
Za każdy mały kroczek i sukces trzymam kciuki, bardzo mi to leży na sercu...

Marcelibu, Ty wiesz, że ja bym Ci powierzyła bez mrugnięcia opiekę nad moimi wszystkimi Szcypiorkami i bardzo chciałam oddać Ci Alicję. Ale biorąc pod uwagę zdrowie Hugonka, dobrze się stało, że jednak Alusia do Ciebie nie trafiła. Hugon to sercowiec... lepiej, żeby mu serducho pikało wyłącznie dla Milusi i jej uroczych plamek



Milusia cały czas miaukoli o Hugonku

[pisiokot]

przeczytałam dzisiejsze doniesienia

mimo wszystko jestem dobrej myśli, głównie dlatego, że opieka Alicja ma najlepszą, jaką można sobie wyobrazić
dajmy wszystkim domownikom trochę czasu
kiciunia naprawdę sporo doświadczyła ostatnio, musi dojść do siebie, fizycznie i psychicznie
powoli, powoli, powinno być lepiej

[bubor]

Jako niemający praktycznej wiedzy w temacie oswajania nowego kota z rezydentami mogę tylko trzymać kciuki za zdrowie Alicji i unormowanie kocich stosunków w jej nowym domku . ( szkoda że tylko tyle ............ )

[montes]

Alicjo nie wygupiaj się tyle osób Ci kibicuje- musi być lepiej z każdym dniem

[bubor]

Alicjo , śliczna koteczko , daj szansę nowemu domkowi ..........

[Marcelibu]

Femciu, masz może wieści z ostatniej doby (nocy)

[bubor]

Dzień dobry Alicjo !!! Co u ciebie słychać śliczna koteczko ?

[mokkunia]

Zaglądam i wypatruję nowych wieści

[Georg-inia]

jak tam, Alka? dalej wariujesz? może by tak sobie odpust dać, co? no nie można tak, kocie, trzeba się integrować z kocim towarzyszem, o kupy własne zadbać, coby lejką nie być, no...
dość już tego krzywienia się, do roboty, socjalizować się, ras, ras

[Od-Nowa]

dopinguje Alicji bardzo!! ułoży się to na pewno. czekam na wieści!
a Burborowi gratuluje kocinki ślicznej!! jak ma na imie ten skarb.
cieszę sie ,że znalazłeś wątek Alicji i dzięki temu podjąłeś decyzje o kocie!!

[Myszeńk@]

Ach ci mężczyźni, jakże zmienni w uczuciach
Niestety, Alicja znalazła domek, to i Bubor znalazł nową miłość, za późno

Takie buty. To mi umknęło, że Bubor się zdążył zakocić już.

Ano zdążył

Kciukasy i łapasy za Alicję i całą resztę footer
Femka, jak minęła noc Alicji i Pani Domkowej

[Femka]

Kochani, dzisiaj Dzień Dobrych Wiadomości. Właśnie odebrałam email od Pani Domkowej. Przyznam się, że spłakałam się przed monitorem jak gówniarz ze wruszenia, rzecz jasna. Czytajcie, wklejam obszerny fragment, wszystko, co Pani Domkowa napisała o Alusi i rezydencie Maksiu :dance: :dance: :dance:


Dzień dobry!
Spieszę z dobrymi wieściami. Jest lepiej! - i tak prosimy zmienić tytuł wątku. Nie jest to jeszcze szczyt marzeń, ale są to już duże nadzieje. Z koteczki już się nie leje, kupki są nie tak często. Wczoraj byłyśmy u wetki na zastrzyku, Alusia została tylko ukłuta w łapeczkę, nie pogadałyśmy za wiele, bo pani doktor miała na stole uśpionego kotka z wypadku. Dzisiaj jedziemy na kolejny zastrzyk. Ja widzę dużą poprawę w wyglądzie Alusi, mimo że jest u mnie dopiero 3 dni. Wczoraj były już zabawy z piłeczką i fikołki przy sznureczku. Dziewczynka wsunęła gotowaną wątróbkę, a dzisiaj rano gotowane jajeczko (tak kazała pani doktor). Stosunek do Maksia też się poprawił. Nie atakuje go już na sam jego widok. Natomiast teraz jest większy problem w Maksiu - on się jej tak boi, że nawet jak ona podchodzi w celach ugodowych, Maksio ucieka w popłochu. Obawiam się, żeby do niego nie wróciła przeszłość, kiedy bał się wszystkiego i z czego tak ładnie wyszedł. Niemniej jednak wczorajszy dzień dodał mi siły do walki z wszystkimi przeciwnościami i wierzę, że będzie już tylko lepiej.
To jest informacja dla wszystkich, którym los Alusi nie jest obojętny.


i co Wy na to?

[Femka]

A oto moja odpowiedź:


Naprawdę nie wiem, co napisać. Spowodowała Pani, że po prostu poryczałam się przed monitorem jak dziecko. Od niedzieli chodziłam jak zbity pies, nie mogłam przestać myśleć o Maksiu, Alusi, jej stanie zdrowia. Wreszcie dobra wiadomośćJ



Jeśli chodzi o Maksia i jego strach. Gdy przyszedł moment na wypuszczenie z klatki Milusi okazało się, że moje koty, a szczególnie Femka, nie są przychylnie do niej nastawione. Milusia bardzo chciała zaprzyjaźnić się z moją trójką, natomiast z ich strony była rezerwa, a momentami nawet groźne syki i łapoczyny. Wtedy zaczęłam szukać pomocy w wątkach forumowych. Wyczytałam, że powinnam spowodować, żeby moim kotom widok Milusi kojarzył się z czymś przyjemnym i że najlepiej to sprawić miziając je, gdy obok siedzi Milusia. Kładłam się wtedy na dywanie i starałam się to robić w takim momencie, kiedy jedną ręką mogłam głaskać któregoś z moich Szczypiorków, a drugą Milusię. Nie wiem, czy to jest patent uniwersalny. Faktem jednak jest niezaprzeczalnym, że zwierzęta „myślą” skojarzeniami, więc może jednak dzięki tym zabiegom doprowadziłam do tego, że teraz nie tylko nie reagują na siebie agresją, ale jedzą obok siebie posiłki, śpią wszystkie ze mną na łóżku.



Bardzo dużą ulgę poczułam, gdy przeczytałam o poprawie zdrowia Alicji. Przyznam się jednak Pani całkiem szczerze, że od naszej pierwszej rozmowy byłam pewna, że jeżeli Alicji można pomóc, to na pewno u Pani ona tę pomoc dostanie. Bałam się tylko, że złe procesy w jej organizmie zaszły tak daleko, że pomóc jej nie będzie można.



To, co Pani napisała o relacjach Maksia i Alicji to dla mnie dowód, że wszystko idzie w dobrym kierunku, a jej początkowe zachowanie być może faktycznie spowodowane było stresem zmian, nowych miejsc, zapachów no i pojawieniem się kolegi po trzech tygodniach kompletnej samotności.