Tri ma Dom:) Niespodzianka! Śliczna Bi vel Rita też!

[Agalenora]

No i jak tam u Tri i Bi? Dzwoni ktoś do nich?

Cisza w eterze, jak nigdy dotąd. Ogłoszenia wiszą.. a ja, za każdym razem, gdy ukazuje mi się na wyświetlaczu komórki niezmnajomy numer wstrzymuję oddech.


Kociczki naprawdę są super, a ja się co raz bardziej do nich przywiązuję.

[kalewala]

Zastój w adopcjach
Ale niedługo ruszą, muszą ruszyć

[dorcia44]

po moje tri też nikt nie dzwoni ,nie pyta ..no jedna osoba ,ale jak usłyszałam na wieś ,małe dziecko i umowa adopcyjna ...i kobieta aż oddech wstrzymała..to nie ma o czym mówic...a może się myle ,już sama nie wiem..

[Agalenora]

po moje tri też nikt nie dzwoni ,nie pyta ..no jedna osoba ,ale jak usłyszałam na wieś ,małe dziecko i umowa adopcyjna ...i kobieta aż oddech wstrzymała..to nie ma o czym mówic...a może się myle ,już sama nie wiem..

Dorciu, tez nie oddałabym...

Ja tak sobie powtarzam.... i powtarzam



Dom się znajdzie. A ja będę wiedziała że to Ten Dom.


Czekamy może trochę jak na Królewicza z Bajki na białym rumaku . Ale czekamy...

[dorcia44]

nie wiem jak ty ale ja ..czym dłużej sa u mnie tym trudniej nawet myslec o oddaniu

napisze ci PW

[Agalenora]

Dorcia, ja mam tak samo.

I to, że oddawałam już wiele kociaków, wcale nie pomaga w podejmowaniu decyzji...

Trudne to, stresujące chwile... Co nie oznacza, ze nie chcę oddać kociaków. Ale ja chyba jestem na to za słaba psychicznie

Czasem po kilku zdaniach wiem, że mam do czynienia z fajnym człowiekiem, że będzie to dobry dom.

Czasem po kilku rozmowach, wymianie maili, nie mam pewności. Pomimo, że wszystko wydaje się OK.

Chyba nic na siłę, prawda?

Tri i Bi chyba nie chcą szukać domu. Wczoraj zaczęły pokichiwać.

[jopop]

Nic na siłę, wszystko młotkiem

Będzie dobrze:)

[Agalenora]

Przed chwilą oberwałam po nosie... Mocno

Dzwoniła Pani, od dłuższego czasu dopytywala się o Trikolorkę.
Wczoraj rozmawiałam z nią po raz kolejny.
Mialo być super-hiper i pani chciała zrobić takie wrażenie.

Tylko trzeba kociczkę wyleczyć z grzyba... No więc sprawa się przeciągała....


Niestety, ton w jakim ze mną rozmawiała co raz mniej mnie przekonywał. Gdy zaczęłam mówić o swoich wątpliwościach - jej słowa przeszły w krzyk.

I coś we mnie co raz głośniej szeptało: "Nie, nie, nie"

Nakrzyczała na mnie przez telefon, choć chciałam przerwać rozmowę. że tak naprawdę to ona czuje się urażona, obrażona, zraniona... że jej nie ufam.

Przykro.
A ja jestem roztrzęsiona, smutna. Ale to przecież nieważne...


Przykro mi.
Oddawania kotów nie traktuję komercyjnie i bezosobowo.

Czasem po pierwszym telefonie, już czuję, ze wszystko będzie OK.
Czasem czekam, aż ktoś mnie JAKOŚ przekona.

Może tym razem czekałam zbyt długo?
Może nie dałam szansy?

Nie wiem. Wymiękam...
Trudne to wszystko, za trudne...

[Aleba]

Agalenora, przykro mi...
Ale - tak jak pisałaś wcześniej - nic na siłę.
Jeżeli masz wątpliwości, a przyszły dom tych wątpliwości nie rozwiewa, tylko reaguje urażeniem i agresją - to nie zawracaj sobie nim głowy.
Ja nie twierdzę, że to by był zły dom. Ale jak ufać komuś, kto traktuje Cię jak wroga podczas gdy powinien mieć w Tobie sojusznika? Jak oddać kotu komuś, komu się nie ufa?
Nie da się...

[alessandra]

[quote="Agalenora"]


Nakrzyczała na mnie przez telefon, choć chciałam przerwać rozmowę. że tak naprawdę to ona czuje się urażona, obrażona, zraniona... że jej nie ufam.


hej, to nie tak!
Myslę,że dobrze postapiłaś, osoba, która jest ok, z pewnością powiedziałaby :"ok,poczekam, jesli dla koci jest lepiej"
Pani pomyliła, zdaje się, adopcję z niedostarczeniem na czas paczki pzrez kuriera

dobro zwierzaczka przede wszytskim powinno brać się pod uwagę

[xandra]

Aga, ja wierze w nasz koci instynkt
czyli jesli czujemy, ze to nie ten domek to trudno - nie oddajemy i tyle
gdy ogłaszałam Czarną od Jopop, zadzwonil facet - chciał kota teraz i natychmiast, a mi serce waliło i gardło schło coraz bardziej
powiedziałam - nie
a zadzwoniła dziewczyna, z która przegadałam godzinę (!) przez telefon, bo okazało sie ze studiowałysmy razem, tylko inne kierunki, w skrocie - domek idealny
i mimo, ze Czarną pokochałam, bo jak tu nie kochac to mogłam jej oddac kota tego samego dnia, poczekała jednak az mała nabierze odpornosci po 1. szczepieniu

to sie czuje...
trzymaj sie i nie daj sie
kot to nie rzecz na żądanie!

[Agalenora]

Dziewczyny, dziękuję za ciepłe słowa.

Naprawdę, płakac mi się chce... To takie trudne.

Nie jestem 'adopcyjnym profesjonalistą'... ale zapewniam, że KOTY ODDAJĘ...

Pani odniosła wrażenie... ze chcę zatrzymać kociczki dla siebie i tak naprawdę nie chcę sie z nimi rozstawać... .


Zapewniam, że szukanie zwierzętom domów tez może być źródłem satysfakcji i radości - jeżeli mam uczucie, że to jest Ten Dom, czuję się, jakby los się usmiechnął, czuję nagrodę, za wlożony trud, stres, pracę...

To co czułam dziś - to przede wszystkim pretensje, rozczarowanie, oczekiwania...


Nie twierdzę, że to jest 'zły dom'.

Ale poczułam się potraktowana jak wróg.... a przynajmniej, jak nierzetelny kontrahent, ktory 'zawalił termin'. A tu nie oto chodzi, przynajmniej dla mnie.

Rozumiem, że pani jest urażona. Przykro mi, ze nie oddałam Trikolorki.
Ale nie moglam inaczej.

Wiem, ze patrzę na te sprawy z płaszczyzny emocji - ale przy adopcjach emocje niestety grają pierwsze skrzypce. przynajmniej u mnie.



[/b]

[xandra]

czasem trzeba poczekac
dla dobra kota i jesli pani tego nie rozumie... to juz trudno
nie martw się, wygłaszcz dziewczynki to ci minie

[Agalenora]

czasem trzeba poczekac
dla dobra kota i jesli pani tego nie rozumie... to juz trudno
nie martw się, wygłaszcz dziewczynki to ci minie

Mocno je wygłaskałam i trochę mi lżej na sercu...
One już zaczynają mruczeć automatycznie, gdy do nich podchodzę i zagadam...
Strasznie kontaktowe, wrażliwe stwory

[Aleba]

No cóż, różne są sytuacje.
Ja kiedyś korespondowałam w sprawie adopcji z pewną osobą. Nie kryłam przed nią, że mam oprócz niej jeszcze kogoś zainteresowanego tym samym kotem. Ale decyzja nie była jeszcze podjęta i właśnie po to z nią korespondowałam, żeby wybrać najlepszy dla kota dom.
Osoba najpierw była zainteresowana, a kot miał trafić do jej rodziny. Potem okazało się, że do rodziny nie może, ale może moja rozmówczyni by go wzięła. Potem wyszło, że może by go wzięła, ale dopiero za kilka miesięcy. A potem, że w ogóle nie wiadomo czemu jej zawracam głowę, bo już przecież mam kogoś zainteresowanego kotkiem i zamiast tracić czas na gadanie, powinnam go już dawno oddać. I że w ogóle kociarze to jacyś dziwni są, bo jak się ma znajdkę, to trzeba ją szybko wyadoptować, a nie kombinować.
Nie powiem, szlag mnie trafił potężny, żaliłam się zresztą wtedy xandrze (bo to Ona wydłubała to "sporne" maleństwo spod samochodu).
To była moja pierwsza adopcja, więc strasznie to przeżyłam. Ale kociak trafił do super domku, który cierpliwie czekał ponad 2 miesiące aż będzie go można odebrać, kocha go, dba o niego. I o to przecież chodzi.
A osobami z takim nastawieniem jak powyższe i jakie prezentuje "Twoja" pani najlepiej się nie przejmować.
Trzymaj się!