Śpi w łazience, a w ciągu dnia towarzyszy nam (w kontenerku nosimy go ze sobą tam, gdzie akurat jesteśmy). Nie wiem jak to się ma do żelaznej zasady izolowania nowego przybysza, ale mam nadzieję, że naszym kotom to w niczym nie zaszkodzi. Myśle, że zamykanie go na całe godziny w pustej łazience na pewno nie pomoże w oswajaniu się z nami i naszymi kotami. A tak to przygląda się nam, my jemu, koty zaglądają do kontenerka (oprócz Dyzia i Kici, im to jest akurat wszystko jedno, ile kotów jest w domu byleby micha była pełna i nikt im się nie wpitalał na ich posłanka, abnegaci...
). Pojawienie się Olinka bardzo poruszyło natomiast Dropsa, który od wczoraj jest poddenerwowany, jakiś smutny, nieswój... Jak przechodzi koło kontenerka, gdzie siedzi Olinek syczy na niego i dobitnie mu oznajmia, że jest tu nieproszonym gościem, mam nadzieję, że mu przejdzie.
Pierwsze oględziny wykazały roje robaków w kupie (bleee
, na szczęście kupa ładna, a i apetyt dopisuje, wcina wszystko, co mu podsuwam), strupy na skórze, gdzieniegdzie miejsca wyleczone po grzybicy (odrasta nowa sierść), no i oczka w nomen omen opłakanym stanie. Chlamydia jak nic 
Jutro idziemy na powtórkę odrobaczania z całą bandą, Olinek dostanie pierwszą porcję Anipracidu, no i chyba bez antybiotyku się nie obejdzie. Tych biednych oczek samą gentamycyną się nie wyleczy, tak myślę. Zobaczę, co powie wet.
Kocinek spokojny, daje się głaskać, najbardziej lubi mizianki po główce, od czasu do czasu udeptuje posłanko w kontenerze, ale pacanki z pazurkami też mu się kilka razy zdarzyły. Teraz z TŻ-em ogląda tv, kontenerek otwarty, ale kiciuś nie wychodzi, drzemie sobie.
Dobrze będzie
Ciocie całujemy i za pamięć dziękujemy
p.s. Madziu, kryta kuweta jest the best, koty załatwiają się w niej z takim zapałem jakby taką miały od zawsze. Jest o wiele mniej sprzątania wokół kuwet po tych naszych górnikach (którzy zawsze chcą się dokopać do sąsiada niżej zakopując swoje urobki
) Wielkie dzięki 
), ale postaram się znaleźć chwilkę czasu na pstryknięcie kilku fotek dla cioć 