Balbinka i Pikasia, zdjęcia stare i nowe

[Uschi]

Smil, trzymamy kciuki i wieści poprosimy!

[Beata]

no wlasnie, jak tam?

[Kicorek]

Doczytałam poweekendowo. Balbi, nie wygłupiaj się, wcinaj i pij

[tajdzi]

ojej... Biedne małe kocisze...
Nie wiem zupełnie co doradzić
A ewentualnie namaczanie suchego?
Jeżeli je jakośtam wcina, to może zje namoczone?

[smil]

Ciotki kochane, dziękuję za zaglądanie

Nie dałam rady napisać wczoraj, bo komp jednak fiksuje, a w robo nie było czasu się podrapać w ...cokolwiek

Wieści są takie, że Balbi coś tam w miarę podjada, oczywiście żadne tam nerkowe wstrętne, ale je. Największy apetyt ma na to, co je Pikachu, a co Pannie B. jest ze niewskazane

Rozmawiałam dziś z Panią Doktor; zmartwiła się, ale doszłyśmy razem do wniosku, że priorytetem jest to, aby Balbinok jadła, i to jak najwięcej mokrego, no i ma się w miarę ustabilizować psychicznie. W miarę możliwości będę próbowała wprowadzać to i owo z leków czy diety, na spokojnie.
Za 3 tygodnie robimy kolejne badania i zobaczymy, co dalej. Rokowanie nie jest dobre, bo bez leczenia i wspomagania niewydolność się pogłębi, no i niestety skróci nasz wspólny czas

Udało mi się dziś przemycić lekarstwo w smakołyku, do tego Balbi zjadła papu mokre dla seniorów z dodatkiem ipakitine (małym na razie, ale zawsze lepsze to, niż nic).

Jutro spróbuję ipakitine i dwa lekarstwa. W związku z tym poproszę o kciuki


W trudnej sprawie osobistej pojawił się dzisiaj cień pozytywny, który daje mi małą nadzieję.

[Ais]

Kciuki i za Balbi, i za całą resztę


aha, i za kompa też

[Kicorek]

za wszystko

[asiaplasun]

Jakie wieści?
Bilbo i Nala trzymają kciuki za Balbi i są z nią sercem

[smil]

Wieści są takie, że widzę lekką poprawę u Balbinki, apetyt trochę lepszy, zjada póki co papu mokre seniorowe z ipakitine, podaję też fortecort obtoczony czymś aromatycznym (akurat teraz sprawdza się pasztet c/d, który je Pikasia).
Nastrój tak sobie, bywa ożywiona, ale też i senna, co tłumaczę sobie zmianą pogody (sama najchętniej spałabym całymi dniami).

Inna rzecz, że Pikasia po raz kolejny mnie powala - nawet w upały potrafi szaleć i małpiatkować; ma po prostu niespożytą energię
A jutro powinien pojawić się "KOT" z Pikasią, strasznie jestem ciekawa, jak to wyjdzie

[sibia]

Kciuki trzymam

A panny pilnuj, żeby jej sodówa nie poszła do głowy

[smil]

A panny pilnuj, żeby jej sodówa nie poszła do głowy

Póki co, to nie ma zagrożenia sodówkowego, bo Pi o niczym nie wie, jeszcze jej nic nie powiedziałam
Ale KOTa nowego dziś nie znalazłam, wszędzie leżał majowy numer

Za to Balbinka zrobiła mi dziś Dzień Dziecka odstawiając swoją tradycyjną pobudkę o 4.10 Że głodna
Nie macie pojęcia, jak się ucieszyłam Serio serio, tęskniłam za tym od ponad tygodnia; a to znak, że się lepiej czuje. No i apetyt dziś bardzo przyzwoity. Nie wiem, czy to kwestia pogody, czy leki zaczynają działać, w każdym razie, zakiełkowała we mnie nadzieja, że jakoś może przystopujemy rozwój choroby.

Tylko mój komp w coraz gorszej kondycji Nic to, jak dobrze pójdzie, to we wtorek on będzie miał leczenie

[Ais]

Za to Balbinka zrobiła mi dziś Dzień Dziecka odstawiając swoją tradycyjną pobudkę o 4.10 Że głodna
Nie macie pojęcia, jak się ucieszyłam Serio serio, tęskniłam za tym od ponad tygodnia; a to znak, że się lepiej czuje. No i apetyt dziś bardzo przyzwoity. Nie wiem, czy to kwestia pogody, czy leki zaczynają działać, w każdym razie, zakiełkowała we mnie nadzieja, że jakoś może przystopujemy rozwój choroby.

Oby do przodu
Kciuki niezmiennie !

A komp może jeszcze trochę wytrzyma....

[Uschi]

jakie dobre wieści! oby tak dalej...

[smil]

Dziś Balbinka trochę marudzi, wybrzydza z jedzeniem, senna jest. Co prawda pobudka o świcie zaliczona, ale nastrój taki sobie.
Łudzę się, że to sprawa pogody, bo Pikasia też trochę wybrzydzała. Do tego obie niezadowolone, bo nie wypuszczałam na balkon (mokro)

Za to udało mi się dostać KOTa - i tu podziękowania dla Jany, która opisała trudny start Pikasiątka w życie. Pobeczałam się, jak zwykle

I po raz kolejny ścisnęło mnie, jak sobie przypomniałam o tym, jak Mama Pikasi nie chciała jej karmić. Myślę o tym za każdym razem, gdy Pi ugniata mnie łapkami przed snem. Wiem, że kotka po prostu inwestowała w to dziecko, które było silniejsze, które rokowało na przyszłość, że to naturalne zachowanie. Ale wzruszam się i wierzę, że Pikasia jakoś tam zachowała to dobre wspomnienie o troskliwej, kochającej Mamie, że ono w Niej przetrwało, mimo choroby, mimo głodu, mimo wszystkich tych gorszych momentów, których doświadczyła.
To naprawdę wspaniała kotka. I dużo w niej zostało z tych dni, które Jana przypomniała. Nadal nie lubi brania na ręce, ale świruską pozostała - potrafi się bawić byle czym, a ile ma przy tym inwencji
Jana, jeszcze raz dziękuję - za zaufanie, za wsparcie, no i za tę historię

A Gwiazda pozwoliła się dziś porządnie wyczesać

[Beata]