Golasek-mamy imię i nowego kolege

[pixie65]

"A w Krakowie
pada deszcz..."
Czekamy....

[Dorota]

"to tu, to tam
ciągle leje i unosi się mgła (...)
to tu, to tam
jak nie liczysz to dwa plus dwa daje pięć".


Zeby Bechet nie zgubila klucza do domu.

To wszystko z niepokoju.

[aamms]

"to tu, to tam
ciągle leje i unosi się mgła (...)
to tu, to tam
jak nie liczysz to dwa plus dwa daje pięć".


Zeby Bechet nie zgubila klucza do domu.

To wszystko z niepokoju.

Dorota, ja Cię z tego samego niepokoju w końcu uduszę..
Zaglądam tu po każdym nowym poście z nadzieją, że kicio już w domu a tu tylko Twoje czarne wizje..

[Dorota]

Nie tylko moje
Same zaczelyscie zapeszac

Krakowiaczek ci ja,
krakowskiej natury,
kto mi wejdzie w drogę,
ja na niego z góry.

[sibia]

Ciągle pada...
asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby...

Kciuki trzymam i ja.
uhh.

[aamms]

łomatko..

bechet, odezwij się wreszcie.. pliiiss..

[Lidka]

No przeciez ona bidulka musi dojechac do domu.
A tam pada.
I Lysy w niebezpieczenstwie, ze sie przeziebi. Tfu, tfu, tfu. Chorobcia, ile ja sie napluje:))

Moze juz jesescie w domu?
Hop, hop...

[Lidka]

Juz sa:)))))

[bechet]

Teraz jesteśmy
Z lotniska autobus odjeżdżał dopiero o 19.10, więc dotarliśmy niedawno.
Pan Marek mówił, że w drodze kocio był spokojny. W trakcie czekania na autobus też.
Oczywiście nie obyło sie bez przygód Na początku autobus na lotnisko spóźnił sie ponad 15 minut (już myśleliśmy, że pojechał wcześniej a następny za półtorej godziny ). Lało jak z cebra, obydwoje z Tż-tem szliśmy pod jednym parasolem, bo tam, cholera, nie ma chodnika ani nawet pobocza, więc lawirowaliśmy między pędzącymi tirami z gracją wymachując parasolką. Jak dotarliśmy na umówione miejsce wyglądałam jak rusałka Amelka Pan Marek jednak jest dzielny facet, się nie przestraszył i kota wydał. Jak juz kota dostaliśmy rozpętała się burza
Kocio był (i nadal jest) totalnie przerażony, cały dygotał, a źrenice miał wielkie jak spodki. Ale pozwalał się delikatnie głaskać przez kratki transportera.
Teraz kić odpoczywa w przygotowanym dla niego pokoju. Dostał wody i coś do jedzenia. Może zje w nocy. Teraz zaszył się pod sufitem, na regale z książkami.
Weszliśmy do niego pojedynczo, trochę pogadaliśmy i na dziś damy mu spokój.

Kochane dziewczyny, bardzo Wam wszystkim dziękuję za pomoc. Bez Was kić nigdy by pewnie do nas nie dotarł
Bardziej szczegółowe podziękowania będą później, bo dzisiaj już nie mam siły myśleć logicznie

[aamms]

No wreszcie.. uff..
Mam nadzieję, że już żadnego numeru nie wywinie..

rusałka Amelka..

[sibia]

ufff

[Siean]

Ufff....

[ariel]

No, to się doczekałam .
Chyba tylko dlatego, że z Piotrusiem byłam u weta

[Gretta]

ufff

[agacior_ek]

Nareszcie!
ufffffffffffff
kociu, nie bój się, jesteś w anielskim domu