Sasza['], Georg i Klemcio - zapraszamy do części II :)

[bechet]

No i jak to wygladało?
Kiedy będą wyniki?

[mokkunia]

Wyników chyba jeszcze nie ma.
My cały czas trzymamy kciuki zaciśnięte

[Georg-inia]

bardzo Was przepraszam, że nie napisałam wczoraj, ale wróciliśmy do domu parę minut przed 22-gą, padnięci i wypluci wszyscy troje

Wyniki biopsji będą najwcześniej dziś wieczorem, o ile zdążą zrobić. Mam nadzieję, że tak... To tyle skrótowo, a jak ktoś chce wiedzieć jak było, to...

a było to tak....

Klemens dostał trzy zastrzyki znieczulające, była pełna obstawa: Doktor Alek, Doktor F. - histopatolog i Pani Doktor z ul. Strażackiej. Do tego przygotowano cały zestaw różnych "pomocy": ambu, rurki intubacyjne, tlen i pełno różnych leków w zastrzykach. Było założenie, że oprócz biopsji pobierzemy jeszcze popłuczyny z oskrzeli (wlewa się płyn fizjologiczny, płucze, potem ten płyn odciąga i daje do badania, brrrr) ale po konsultacjach orzeczono, że nie ma takiej potrzeby. Cały zabieg trwał chyba mniej niż 5 minut, Pan Doktor wkłuł się idealnie za pierwszym podejściem, odciągnął takie jakieś - brzydko mówiąc - gluty... Gęste to było, ale mimo wszystko jakby płynne. Na pierwszy rzut oka stwierdzono, że może to być gęsta ropa. Rozmaślili to na szkiełkach, schowali do pudełeczka i już
Za to Klemens zasnął tak mocno, że wcale nie miał zamiaru się obudzić Godzina już prawie 21.00, dawno po godzinach pracy kliniki, wszyscy na ostatnich nogach, a ten śpi Doktor Alek podał tlen, że może szybciej kot się wybudzi - guzik z pętelką, wychłodził się : nos zimny, uszy i łapy też, i śpi dalej. W końcu musieliśmy uciec się do podania "neutralizatora" narkozy bo inaczej siedzielibyśmy tam chyba do rana podziałało po drugiej dawce. Zdjęliśmy wenflon, owinęliśmy kota w kocyk i do domciu Doktor Alek powiedział, że Klemens jest dzielny i bardzo twardy, bo on spodziewał się, jakichś komplikacji przy narkozie z jednym płucem, i dlatego przygotował leki i ambu, i ten tlen, i ściągnął Panią Doktor jako wsparcie, a tu - proszę, wszystko przebiegło tak, jak powinno

Bardzo, bardzo dziękuję Panu Doktorowi F. za idealne wkłucie , Pani Doktor, że zechciała przyjechać mimo późnej pory i oczywiście Doktorowi Alkowi za całokształt, za zorganizowanie wszystkiego i zadbanie o jak najlepsze samopoczucie włochatego pacjenta

Teraz czekamy na wyniki... więc kciuków proszę nie puszczać

[Kicorek]

Nie puszczamy

[bechet]

[mokkunia]

Kciuki cały czas mocno zaciśnięte są
I głaski i całuski w nosek dla Klemensika że był taki dzielny
Bury zuch

[Georg-inia]

Są wyniki: "Treść ropna. Nieliczne ziarniaki w próbce". I tyle.

Narazie nie wiemy jeszcze czy się cieszyć, czy nie... Ogólnie wychodzi na to, ze w płucu Klemensa rozwinął się ropniak, a raczej kilka

Wyjść też jest kilka:
1. zrobić antybiogram i spróbować zbić to antybiotykiem
2. próbować ściągać ropę z każdego ogniska pod kontrolą usg
3. otworzyć, i spróbować to operacyjnie usunąć sączkami itd. (dokładnie nie wiem jak )
4. otworzyć i usunąć płuco

Wszystkie informacje zostały przekazane Doktor Ewie, ma porozmawiać z Doktorem Niziołkiem (nie chciałam robić za pośrednika, bo pewnie coś bym pokręciła ), mają wziąć pod uwagę wszystkie wyniki dotychczasowych badań, pomyśleć, zastanowić się...
Narazie jedno jest pewne: nie ma nowotworu, nie jest to też krwiak.

Nie wiem, kiedy będzie można puścić kciuki

[Nordstjerna]

Po pierwsze, cieszyć się, że to nie nowotwór
Po drugie: cieszyć się, że jest diagnoza.

Hipotezę ropnia my też przerabialiśmy u Myśki. Nasza wetka (chirurg) optowała wtedy za punkcją pod USG (to się chyba ściąga ropę i w miejsce ropy podaje punktowo antybiotyk). Całkowicie bezinteresownie optowała, bo sama nie posiada tak dokładnej głowicy do USG, by móc taki zabieg wykonać u siebie.
Wg niej po antybiotykach podawanych ogólnoustrojowo zaleczy się to na jakiś czas, a potem znowu będzie się odnawiało. O pozostałych wariantach nie będę się wypowiadać, bo nie mam bladego pojęcia, ale jakoś wersja usunięcia płuca (która też padła przy Myśce, gdyby jej się nie daj Boże pogorszyło) wydaje mi się ostatecznością. Ale ja się nie znam.

W każdym razie kciuki dalej mocne!

[Beata]

male uffff

i kciuki

[Kicorek]

No dobra, zdrętwiały mi, ale nie puszczam

[bechet]

Po pierwsze, cieszyć się, że to nie nowotwór
Po drugie: cieszyć się, że jest diagnoza.

Dokładnie tak!
Nawet nie wiesz ile ja bym dała za jakąkolwiek diagnozę choroby Kaszmira.

[Tinka07]

Hej Dziewczyny,

Nie czytałam całego wątku Georg-inii, ale przekopałam się przez cały wątek bechet.

U mojej prawie szesnastoletniej kocicy, chorej od 8,5 roku na cukrzycę, zdiagnozowano przed 7 miesiącami raka płuc.

Po dwóch dziwnych diagnozach, stwierdzających infekcję dróg oddechowych, poprosiłam innego weta o zrobienie rentgena. Okazało się, że kotka ma cień na lewym płucu. Następnie zrobiliśmy tomografię komputerową, która wykazała, że jest to nowotwór pierwotny i pojedynczy. Dalsze badania, biopsja aspiracyjna i następnie badania histopatologiczne dały jednoznaczną diagnozę: karzinom (brzydki złośliwy rak). Już wtedy, a było to na początku października ubiegłego roku, żaden wet nie dawał Tince więcej niż 2 miesiące życia i polecono mi stosowanie środka sterydowego. Tinka ma jednak cukrzycę i środki sterydowe to dla niej gwóźdź do trumny. Zdecydowałam się wtedy na terapię bezsterydową. W międzyczasie zawiozłam ją do kliniki uniwersyteckiej w Monachium, bo miała być przeprowadzona operacja (lobektomia), wycięcie jednego płata płucnego. W badaniach przedoperacyjnych okazało się jednak, że są przerzuty na wątrobie. Zabrałam moją kotkę do domu i starałam się zrobić, co mogę. Tinka żyje do tej pory, a od diagnozy upłynęło w międzyczasie 7 miesięcy. Staram się, jak tylko mogę. Robię wszystko, co w mojej mocy i czego się w tym czasie nauczyłam.

Pozdrawiam ciepło

[Georg-inia]

nie jest dobrze rozmawiałam z Doktor Ewą przez telefon, po pracy jeszcze podjadę do niej, niech mi to wyklaruje dokładnie...
Ropniaki mogą zaatakować inne narządy, m.in. nerki... a co się stanie, jeśli zaatakują drugie płuco?
Można to zaleczać antybiotykiem, ale będą ciągłe infekcje i nawroty, czyli tak jak teraz... nie może być na antybiotyku do końca życia przecież...

Trzeba Klemensa otworzyć a co dalej - jeszcze nie wiem, mamy się zastanowić

Albo sączkować, ale te dreny trzeba płukać codziennie, a żeby wypłukać, to trzeba kota trochę znieczulić, choćby "głupim jasiem"... Dr Alek nie chce się podjąć takiego zabiegu, zresztą w Łodzi nikt chyba się nie podejmie. Trzeba do Warszawy. Nie mogę przeciez wozić go codziennie do po 250 km, musiałabym go zostawić w szpitalu, samego, bez mizianek, które tak kocha... boję się, że się załamie, podda, pomyśli, że go oddaliśmy ludziom, którzy go męczą Nie wiem, jaka jest szansa, że nie będzie nawrotów... nie wiem, też czy po odsączeniu płuco zaczęłoby funkcjonować... ono już tak długo jest niepowietrzne

Druga opcja to usunięcie płuca w całości... dla samego Klemensa chyba niewiele to zmieni - to chore płuco przecież nie działa, on oddycha tylko jednym, a skończyłyby się te wszystkie infekcje... Doktor Ewa i TŻ skłaniają się do tej właśnie opcji... usunąć...

Tak czy inaczej to otwarcie klatki piersiowej operacja, w czasie której ryzyko spadku ciśnienia i natychmiastowej śmierci jest min. 50%...
to już drugi raz: najpierw Georg, teraz Klemens... do tego Kminka z FIPem... ja tego nie wytrzymam...

[Tinka07]

Halo Georg-inia,

skomplikowane to wszystko u Klemensa. Nie wiem, co bym zrobiła na Twoim miejscu. To zależy od wieku i kondycji kociaka, bo to bardzo poważna operacja.

Zapytaj Twoich wetów, czy ewentalnie Klemensowi nie pomogłaby inhalacja środkiem sterydowym. Ja robię to u mojej kocicy od grudnia i widzę bardzo dużą poprawę. Lżej się jej oddycha i już tak nie rzęzi i nie charczy.

Tak wygląda nasz inhalator.

Pozdrawiam serdecznie

[Georg-inia]

Tinka, Klemens dostaje steryd - Encorton, w małych dawkach - w tej chwili już tylko co drugi dzień po pół tabletki, do tego Theoplus (Theoventu nie było w trzech pobliskich aptekach - a kot się dusił, więc dali mi w końcu odpowiednik) dwa razy dziennie po 1/4 tabl. Właściwie nie wiem, czy to pomaga, chyba tak, bo nie kaszle tak często


Byłam u Doktor Ewy. W międzyczasie konsultowałam się jeszcze telefonicznie z Panem Doktorem z Animal: on uważa, że operacja usunięcia płuca jest zabiegiem z zerowymi szansami to samo odsączanie. W ogóle jest przeciwny otwieraniu klatki piersiowej... podobno jakaś "pojemność martwa aparatu do narkozy wziewnej jest zbyt duża dla kota" cokolwiek to znaczy i że "operacja przpukliny przeponowej w porównaniu z lobektomią to wdzięczna robota" Jego zdaniem nie da się u kota - małego w końcu stworzonka, oddzielić chorego płuca nie uszkadzając opłucnej i drugiego płuca technicznie niewykonalne

W czasie rozmowy z Doktor Ewą dowiedziałam się, że już ktoś w Polsce kocią lobektomię robił, Doktor Niziołek zna tego chirurga, obiecał Ewie, że porozmawia z nim. Niestety nie znamy chwilowo nazwiska...
Tak naprawdę więc to wciąż niewiele wiemy... Może ta operacja była jedna jedyna?..? i jeśli ten kot żyje (a chyba tak) to faktycznie skuteczność można określić na 100%, a ryzyko na 0 %, ale co to za wyznacznik

Analizowałyśmy też odsączanie, ale z tego, co wiem ognisk ropniaka (samych ropniaków?) jest kilka... więc jak? podźgają mi kota, powsadzają w każde ognisko rurki i tak będzie sie męczył przez kilka dni? Płuco i tak już nie "wstanie" zbyt długo jest niepowietrzne...

Czekamy do poniedziałku, mamy mieć wiadomości od Dokotora Niziołka na temat Pana Chirurga i ewentualnej konsultacji u niego. "Zaatakujemy" też jeszcze raz samego Doktora Niziołka, czy operacja jednak jest niezbędna, czy musimy ją robić już, jakie są szanse, jakie ewentualne konsekwencje i powikłania, o ile ona może Klemensikowi przedłużyć życie, a jeśli nawet nie przedłuży zbytnio (w porównaniu z farmakoterapią), to czy będzie mu się funkcjonowało lepiej... Po prostu: czy warto ponieść ryzyko, jakie taka operacja niesie...

Mnóstwo pytań do zadania, może ktoś z Was coś jeszcze wymyśli? o co warto zapytać, zanim podejmiemy ostateczną decyzję?
Wiem, że niewiele osób tu do nas zagląda, proszę Was odsyłajcie tu do nas forumowych znajomych, może coś zaproponują, może właśnie to przez nich zadane pytanie, pomoże nam uratować Klemensa ?