Diabelska ósemka - czyli jak koty zdecydowały za nas

[Aleba]

Kroptasek już jest po zabiegu.
Wszystko poszło gładko, zawiozłam ją na 16 do lecznicy, usnęła mi na rękach. Odebrałam ją po 19, już wybudzoną.
Wet stwierdził, że miała trochę powiększoną macicę - wyglądało to tak, jakby dostawała wcześniej hormony. Być może dostawała - ktoś ją przecież dokarmiał na tym podwórku, więc może i proverę jej podawał. Na szczęście nic tam się brzydkiego nie zdążyło zrobić.
W domu zapakowaliśmy ją w elegancki kaftanik i właśnie poleguje w transporterku.
Oczywiście nie omieszkała nam powiedzieć, co o nas i naszych pomysłach myśli

[Maryla]

sie nie martw fochami

[Kicorek]

Wcale jej się nie dziwię, musiała wyrazić własne zdanie

[Aleba]

Kroptas już doszedł do siebie. Drepcze sobie po łazience - ale tylko wtedy, kiedy nikt nie widzi, bo jak ktoś patrzy, to strach
Ładnie je, kuwetkuje, nie rozrabia.
To taki kochany, spokojny kot, że nawet się nie muszę bać, że coś wymajstruje z kaftanikiem (Inka już by go dawno w strzępy rozniosła ).
Wczoraj wzięłam ją na kolana - oczywiście najpierw panika dzika, prychanie i patrz jaka jestem groźna i jak trzeba się mnie bać
Potem rozłożyła się i rozmruczała, oczka same się przymknęły...
Słodka jest do bólu, szkoda tylko, że każde poruszenie, dotknięcie łapki etc. przypomina jej, że jest bardzo zestresowanym kotem i musi się bać...

Był dzisiaj pierwszy telefon w sprawie Kroptaska.
Nawet sensownie to brzmiało, ale zobaczymy - pani się zastanawia, a ja też muszę jeszcze kilka spraw dogadać jakby co.

[Aleba]

Czas chyba na mały update

Co przyniosły ostatnie dni:
* Kroptasek przeprowadził się do nowego domu
* świętowaliśmy rok pobytu Blusi u nas
* odkopaliśmy na kompie zdjęcie maluteńkiego Onecika, jak był jeszcze mały kocim oseskiem - i nie mogliśmy się nadziwić, kiedy toto tak wyrosło
* rzeczony Onet powrócił do zarzuconej jakiś czas temu rozrywki - znowu skacze do ściemniacza dotykowego i zapala sobie światło w pokoju
* Inka na wiosnę zrobiła się pyskata - ciągle ma nam coś do powiedzenia, lubi też usiąść na balkonie i śpiewać serenady do ptaszków i chmurek (do sąsiadów przy okazji też - chociaż skarg jeszcze nie było, pewnie niedługo się zaczną )
* Blusia kocha tylko mnie - w ramach tej miłości trzeba kotka ciągle głaskać, miętosić, całować, nosić na rączkach... Przed TŻ zwiewa
* Malucci kocha każdego, kto mu daje kurczaka - mnie skacze o 6 rano po brzuchu i zaklina mnie wzrokiem "daj śniadanie, daj śniadanie" Dla TŻ jest bardziej wyrozumiały - jedynie ociera się o niego łebkiem...
* koty żyją w pełnej symbiozie i śpią z nami wszystkie - w łóżku zrobiło się więc cokolwiek ciasno

Nuuudyyy...

[Kicorek]

Nuda! Idę kupić puszkę

[Aleba]

Bardzo dziękuję za dobre słowo

[Kicorek]

Bardzo dziękuję za dobre słowo

Na mnie zawsze możesz liczyć

[Aleba]

Bardzo dziękuję za dobre słowo

Na mnie zawsze możesz liczyć

Wiem, niestety...

[Kicorek]

[Aleba]

Kicor, może to Cię rozrusza
Dostałam informację o poczynaniach Kropki w nowym domu.
Przeklejam w całości:
"Felcia-Kropka jest ciągle przerażona. Je, dała się wyczesać, po wzięciu na ręce daje się głaskać, mruczy i ociera się. Znalazła sobie miejsce na krzesłach pod stołem, tam ją znajduję rano i po przyjściu z pracy, nie wychodzi przywitać się, chowa się po kątach, ciągle się boi i syczy. Parę razy wzięłam ją do łóżka, zostaje pod kołdrą dopóki nie zacznę usypiać - wtedy ucieka. Minął już tydzień i kotu z oczu jak spodki zrobiły się normalne, choć jeszcze duże kocie oczy. Najważniejsze że ma apetyt. Mam nadzieję, że z czasem się oswoi. Musiała mieć ciężkie przejścia, ale mamy dużo czasu żeby do siebie przywyknąć."
Tak się cieszę

[Kicorek]

Przyzwyczai się i będzie nuda!
Oby jak najszybciej

[Aleba]

Przyzwyczai się i będzie nuda!

Nie bój się, ściągnę jakiegoś innego tymczasa
Wszystko to w trosce o Twoją rozrywkę

[Kicorek]

Przyzwyczai się i będzie nuda!

Nie bój się, ściągnę jakiegoś innego tymczasa
Wszystko to w trosce o Twoją rozrywkę

[Amica]

Ciesze się, że Kropeczce trafił się dobry domek z mądrą i cierpliwą pancią. Kicia potrzebuje więcej czasu, ale jaka to będzie radość jak po raz pierwszy wyjdzie na powitanie i nie ucieknie spod kołdry