Ale z łózkiem poczekamy do wieczora, bo to lepsza pora (poetka jestem, no nie?)
na razie newsy:
Bunguś o poranku opuścił był lokal wraz z pierwszą wychodzącą osobą, czyli TŻ - em. I- rzecz jasna - zniknął, w ramach akcji wykańczania. Ponieważ ostatnio pewne rzeczy przemyślałam (bo ja myślę czasami - żeby wątpliwości nie było), byłam spokojna jak pszczółka po 12 lewatywach. Po kilku godzinach do drzwi coś zadrapało. Coś było suczką sąsiadki, która kocha mnie szlaenie (suczka, nie sąsiadka). Pogłaskałam wijące się bydlę i w trakcie tej czynności usłyszałam rozpaczliwe MIAUUU! MIAUUU!
Po chwili źródło maiuczenia zostało zlokalizowane. Okazał się nim Bunguś mój ukochany, który dał się zamknąć w piwnicy.
. Dekował się tam już parę razy, ale tym razem za dobrze mu się udało....
Otworzyłam piwnicę, a mój kotecek - dawaj, w stronę drzwi wyjściowych. - Nawet o tym nie myśl - zawarczałam, chyba dość przekonywująco, bo kot wykonał "w tył zwrot" i udał się do domu. Po czym zrobił saię dziwny.... Zjadł, to co leżało w misce od wczoraj (nienormalne!!!!), umył się (j.w) i WLAZŁ MI NA KOLANA (totalny odlot). Skoro tak - pomyślałam - to idę na całość
. Wysuszyłam włosy, wywaliłam na środek pokoju pół szafy, tupałam butami po korytarzu, dzwoniłam kluczami - ba, wyszłam (po miskę dziczków), wróciłam i znów wyszłam. A kotek ani drgnął 
Wyglądał jednak na żywego, więc boję się wracać do domu.
On mi tego nie daruje
ON COŚ KNUJE
Po powrocie do domu zastałam go na masce wypasionego samochodu - syn wrócił pół godziny wcześniej, więc kotecka wypuścił... Wytłumaczyłam gadowi (tzn. kotu), że właściciele samochodów podejrzewają futrzaki o rysowanie pazurami karoserii 
Trzy cudeńka, które od pół roku dokarmiam, to jego dzieło 
