Lepiej go sobą zaintrygować. Gdy przychodzi do Was postój przy Cesarskiej, powyglądaj przez okno, pogadaj do niego. Gdy zacznie Cię kojarzyć:
1. jeśli zobaczysz go gdzieś na jego terenie będzie miał mniejszą tendencję do zwiewania
2. niewykluczone, że sam będzie do Ciebie wychodził ze swoich pieleszy i hipnotyzował (oczywiście z "nietykalnej") odległości.
Przynajmniej tak właśnie mają moje Koci Znane z Widzenia: gdy się widzimy one świecą do mnie oczami. Czasem nawet zawołają, gdy ich nie zauważę
. Ja w ich kierunku - one czmych. Ja w swoją stronę - one za mną. Zatrzymam się - one siad i znowu świecą oczami. I wcale nie są to koty które karmię. Niektóre są nawet domowe wychodzące. Po prostu ciekawe bestie, ale zdystansowane.
Niemniej jednak właśnie w taki sposób, stopniowo i niebezpośrednio, zorientowałam się w rewirach i godzinach wędrówek niektórych z nich.
. Prawdę mówiąc wcale Ci się nie dziwię (szczególnie po tamtej awanturze), tylko trochę mi się na chichoty zbiera 
. Wiosna albo nadmiar roboty...
czy 
