Moje kotki tymczasowe. Fotki Makumby s. 64

[Karolka]

Biszkopt na tych fotkach wygląda na zapłakanego... lampa mu dała po oczach.
W rzeczywistości ma piękne, czyste i wielkie oczyska w kolorze bladozielonym Jest ogromnym kocurkiem z wielkimi łapskami

Coś mi grymasi nad miską... byłam właśnie u wetki po tabletkę na robale dla niego. Jutro z rana przed śniadaniem spróbuje wepchnać mu ją do pyska

[Karolka]

Z tego co udało mi się odkryć u Biszkopta, zauważyłam dwie dziwne rzeczy

On ma jakąś manię sprawdzania wodnistosci/mokrości wody.

Gdy naleje mu wody do miseczki, to zanim ją wypije, najpierw moczy łapkę i robi w misce falę Dopiero potem wkłada dzioba i pije.


Druga rzecz:

Biszkopt szalenie skrupulatnie zakopuje sioo i kupala. Używa do tego nawet ziemi z kwiatka stojącego obok kuwety. W kwiatku leży łopatka do kuwety... jej też używa Właśnie poszłam sprzątać jego kupala i patrze i oczom nie wierzę łopatka leży w kuwecie, dostała się tam gdy Biszkopt zasypywał siooo... a w łopatce na samym środku narobiony piękny kupal.
Widać, że Biszkopt pomaga mi sprzątać kibelek, więc zebym nie musiała grzebać w grysiku i nakladać na łopatkę, to on od razu na nią narobił

[Kasia D.]

Tym razem szybko poszło
Biszkopt znalazł bardzo dobry domek w ŁODzi.
W sobotę zawożę go do Warszawy a stamtąd do domu przetransportuje go TZ Agalenory

[Karolka]

Hehe... przed świętami taki Biszkopt jest w sam raz na prezent

Super!

[Karolka]

Biszkopt pojechał do Łodzi

Tym razem kotek u mnie długo nie pobył, ale zdążyłam się do niego przyzwyczaić.

Niebawem sporowadzę sobie na głowę kolejną pociechę

[Karolka]

Oto Biszkopt w pełnej krasie.

Fotki z nowego domu w Łodzi. Właściciele są zachwyceni, Biszkopt jest spokojny, nie walczy z rezydentami, zaprzyjaźnił się z kotkiem i psem.

Zmieniono mu tylko imię na - Rudi

[Karolka]

3. Bosman - mały łaciaty "dzikusek"

Kasia przywiozła mi dzisiaj niespodziewanie małego koteczka. Wygląda jak syneczek Nuśki - czarno-biała krówka z charakterystyczną czarną bródką.

Niunieczek został złapany na klatkę łapkę dzisiaj wieczorem, był tak spanikowany, że chwile po tym, gdy pojechał do wetki - podrapał ją i pogryzł... po czym zwiał, a Kasia z wetką biegały za nim po gabinecie.

Kotek przyjechał do mnie w klatce łapce. Gdy zbliżyłam sie do klatki, niunieczek wyskoczył do mnie z zębami i pazurami - a ja odskoczyłam jak poparzona. Heh... jeszcze nigdy tak sie nie przestraszyłam żadnego malutkiego kotka - a ten jest wyjątkowo drobniutki - wetka stwierdziła że ma ok 3,5 miesiaca.

Teraz maleństwo siedzi w kontenerku, uraczam go moją spiewną mową Uspokoił sie i to bardzo, już nie wyje w niebogłosy, siedzi spokojnie i patrzy swoimi oczkami. Wkładałam do niego kilka razy rękę i mnie nie zjadł o dziwo... widocznie maleństwo było w szoku.

Za pare dni będzie super domowym kotkiem z cudownym charakterkiem.

Już ja sie o to postaram

[Kasia D.]

Ja to mam szczęście .... szłam aby poszukac zupełnie innego kota a zobaczyłam to maleństwo pod samochodem...
Kociak był głodny ( na szczęscie) a ja, też na szczęscie, miałam w kieszeni kurtki próbke suchego Gimpeta. Wysypałam, on dopadł do jedzenia a ja popędziłam do domu po samochód i klatkę-łapkę oraz puchę animondy
Potem juz szybko poszło, mięsko zwabiło głodnego maluszka, klatka przyjemnie trzasnęła ( mój najbardziej ukochany dźwięk ze wszystkich na świecie), pędem do wetki na szczepienie a potem do Karolki na tymczas
(odległosc raptem 200m)
Kocurek ma piekne, czarne, duże okularki i taką małą "bródkę" czyli dokładnie samą żuchwę w kolorze czarnym.
Nie jest drobniutki, jak pisze karolka, ma nawet spory brzusio i wyglada klopsowato... Musiał byc domowym kotkiem a co sie stało,że wylądował na ulicy- tego nie dojdziemy. W każdym razie białe futerko jest dośc przykurzone co wskazuje na to, iz kilka dni juz błąka sie po dworze.
W gabinecie odstawił rodeo i musialysmy sie nieźle naganiac za nim.
Na szczęscie wpadłam na pomysł aby złapac kociaka zarzucając na niego moją kurtkę. Udało sie chociaz maluch obsikał mi ( ze strachu) ową kurteczkę...i to od strony podszewki
Za to obcięłysmy mu pazurki o czym informuje niniejszym karolke, gdyby bała się ataku ze strony kotecka.

[Karolka]

"Dzikość" koteczka odkryłam przy okazji kupki.

Niunieczek wstał i zaczął grzebać w grysiku Ja zadowolona że pewnie zrobi siooo... aż tu nagle słyszę prrrrrrr i piękna sraczka na szmatkę poza kuwetę

Od razu niunia za fraki (w grubych rękawicach ) i do łazienki, a sama zabrałam się za sprzątanie. Okupkowanej szmatki pozbyłam się od razu, bo nie dało się jej uratować. Uff... dobrze ze miałam jeszcze jedną na zmiane.

Przyniosłam kotka z łazienki i pełna obaw, ze mnie zaraz zje i podrapie, połozyłam go na kolanach

Ku mojemu zdziwieniu kotek z minuty na minute na moich kolanach wyzbywał się swojej krwiożerczej dzikości

Siedział sobie bardzo spokojnie, a ja go powolutku i delikatnie głaskałam. Troszkę się kulił gdy go głaskałam ale po chwili ku mojemu zdumieniu, zaczął mruczeć Najpierw nieśmiało, a za chwile już włączył motor na maksa i ugniatał łapkami Zaczęłam do niego mówić, na każde moje słowo podnosił do góry główkę, reagował na kicikici

Dosłownie za moment zaczął mi sie wspinać na biurko... potem już leżal swobodnie na boczku z wyciagnietymi łapkami i gapił się na monitor z zaciekawieniem. Po chwili zaczął się łapką bawić moimi palcami

Nie wiem co jeszcze by pokazał gdybym go dłużej potrzymała na kolankach

Pierwsze lody zdecydowanie przełamane Dziki on na pewno nie jest, najwyraźniej kot domowy wywalony za drzwi.

Leży w kontenerku z łapskami wyciągniętymi do przodu i spogląda na mnie zeby go wypuścić...

Jutro będziemy się dalej integrować

[Nikajka]

Karolko, Twoje opowieści to miód na serce....
Czy nowy rezydencik ma jakieś imię? No i czy masz jakieś fotki maluszka?

[Karolka]

Imienia jeszcze nie ma... tzn. Kasia ochrzciła go chwilowo jakimś prześmiesznym dwuczłonowym imieniem, ale zapomniałam

Kasiu czekam na imie dla kotecka, bo tylko Ty masz wene do wymyślania imion

Puściłam właśnie kotka na przechadzke po domu bo bardzo chciał... troszkę się boi ale zwiedza tereny... po drodze sam znalazł kuwete Nuśki i wlazł do niej, zrobil sam siooo, pięknie zasypał, wyszedł, potem znowu przyszedł i zrobił kupke. Kupka już ładna i gęsta, pachnąca żarciem z puszki. Ufff...

A koteczek przecuny, w kontenerku mruczy i domaga sie głasków...

Jest kotem wybitnie domowym, wywalonym przez jakiegos "człowieka" na bruk.

[Kasia D.]

Kasia ochrzciła go chwilowo jakimś prześmiesznym dwuczłonowym imieniem, ale zapomniałam

Gorsza sprawa , ze ja też zapomniałam...

Ale niech sie nazywa Bosman. W skrócie Bos(s).
Pasuje do niego

[Karolka]

Ok. Może być... Bosman

A nie było coś w stylu cośtam... szpicbródka?


Bosman właśnie zeżarł miseczke Animondy (jadł jak wygłodniały pies) i zagryzł chrupkami.

I oczywiście w kontenerku nie posiedział bo darł paszcze zeby go wypuścić

Wiec teraz chodzi sobie po kuchni... jego ulubione miejsce to w łazience za pralką

[Nikajka]

No, najważniejsze, że ma apetyt i urobek kuwetkowy jest ok
A nieśmiałośc pewnie mu niedługo mu przejdzie!
Trzymam kciuki za Bossika!

[Karolka]

Koteczek większość czasu przesiaduje za pralką na kocyku. Pod nosem ma 2 pełne michy. Karmie go mniej więcej co 3-4 godziny. Zre 5 razy więcej niz moja Nuśka

Brzuszek ma przy okazji adekwatny do pochłoniętego jedzenia

Boss urządził sobie dzisiaj wycieczke po pokojach i zwiedzał podłóżkowe zakamarki. Coraz mniej się boi. Bardzo chętnie się bawi. Na początku w zabawie lizał mi rękę, ale teraz żre mnie zębiskami z największą siłą Kopie nóżkami, przewraca sie na plecki, biega za palcem

Kochane stworzonko. Kuwetkowe, grzeczne i zabawne.
Nie rozumiem jak ktos mógł go wywalić