kolejny BEZlapek Buli-Hrabia/ prosze panstwa on szuka domu!

» Pon lis 27, 2006 9:36

Bulinka może lepiej "ukocić" niż "uczłowieczyć" :wink:

bo niektóre ludzkie cechy są be.
Bulinek potrzebuje pewnie dużo czasu jak mój Imbir. Kot po przejściach.
Nadal uchyla się przed ręką i ucieka, ale wzięty "na siłę" na kolana po chwili jednak mruczy.

Kciuki za Bulinka :ok:

» Pon lis 27, 2006 9:47

Lucynko, pisząc `uczłowieczyć` miałam na myśli `uczynić proludzkim`. [Takie znaczenie `uczłowieczenia` przyjęłam od mojej przyjaciółki, bo wcześniej też myślałam tak, jak Ty].
I w tym znaczeniu Bulik nie jest kotem proludzkim.
Ja jestem kochana, cudowna i wspaniała, kiedy zmierzam w kierunku kuchni i szeleszczę saszetką RC. Trochę mnie to martwi... Czasem Bulik ma `chwilkę dobroci dla Agn` i wtedy daje się głaskać, zagaduje, pomrukuje i nawet mruczy.

Mam nadzieję, że jak mu się zagoją do końca i odpadną już wszystkie strupki [został jeszcze dość duży na brzuszku], to Białas się troszkę uspokoi. No i będzie można go wtedy wykasować - to też powinno dobrze wpłynąć na jego charakter.

» Pon lis 27, 2006 10:46

Agn, ja żartowałam

Doskonale rozumiem bo Imbirka też oswajam.
Niestety dodatkowo jest pacyfikowany przez inne koty. :cry:

Stosowałam krople Bacha. Nastąpiła malutka poprawa.
Myślę, że potrzebny jest czas i duuuuużo cierpliwości i czułości.

» Pon lis 27, 2006 10:55

Wiesz, czas i cierpliwość to on dostał.
Tylko ja się martwię pod katem jego przyszłego domku. U mnie mógłby być autystykiem do końca życia, mam inne namolne koty, do których czasem mi rąk nie starcza.

Ale ludzi zwykle myślą: `taki bidulek, będzie wdzięczny za opiekę, ratunek, na pewno będzie przymilnym kotem`, a tu... guzik.

Jedno jest pewne - Bulik pięknie się wdzięczy o pełną miskę i wcale mu nie przeszkadza, że traci równowagę na tych trzech łapach. Puści nas z torbami - idę dziubać coś na Bazarek.

» Wto lis 28, 2006 17:48

Wiem już dlaczego Bulik nie lubi być dotykany...
Na brzuszku zrobiła mu się gula wielkości pięści. Podejrzewałam przepuklinę pourazową, ale Doc obmacał i padło hasło: `to nie jest przepuklina`.
Zmartwiałyśmy z Lidką. Po zrobieniu punkcji, troszkę odetchnęliśmy. Okazało się, że to ogromna torbiel.
Białe biedactwo w sobotę będzie miało zabieg. Trzeba znaleźć miejsce, w którym przesącza się limfa i je zaszyć.

Wieczorem Lidka powstawia zdjęcia.

A myślałam, że już jest wszystko na dobrej drodze....

» Wto lis 28, 2006 17:59

Ojej, biedny Bulik

Cholera, ciągle coś...

Trzymajcie się jakoś!

» Wto lis 28, 2006 19:10

Trzymam kciuki za Bulika. Może jednak jakis domek zechce go przyjąc do siebie. Ja tez mam bezłapka po przejściach juz ponad rok. Dopiero od niedawna daje sie pogłaskac w inne miejsce niż głowa i można go wziąść na ręce, a nawet moge bez problemu sama podac tabletkę. Długo trawało zanim sie zmienił, ale jednak jeszcze nie jest w pełni ufny, jest inny taki samotnik.
Wiec może i Bulikowi trafi sie wyrozumialy kochający domek. Trzymam za to mocno :ok:

» Wto lis 28, 2006 19:55

mocne kciuki za Bulika :ok:

» Wto lis 28, 2006 22:10

Wierzę, że Bulik jest już na dobrej drodze, ale sporo na niej zakrętów, niestety

Buliku, zdrowiej i bądź dobry dla Agn!

» Śro lis 29, 2006 10:24

Kciuki za Bulinka. :ok:

Już tyle przeszedł, że teraz musi być dobrze.

» Śro lis 29, 2006 10:35

Mi sie wydaje, ze on am charakterek, ale ze jest proludzki tylko tyle, ze ona caly czas zle sie czuje. Tzn zle sie czuje w tym wzgledzie, ze wszedzie ciganac go jakas wielkie strupy, a od jakiegos czasu rosla mu gula na brzuchu.
Moge sobie tylko wyobrazic jaka bylabym wsciekla i obolala gdyby mi takie cos bydlece uroslo na brzuchu... a dodatkowo nie bardzo bym wiedziala co sie dzieje w okolo mnie....

Kochani!
Jestem zmuszona cigale prosic o pomoc...
Bulik duzo je.... Agn czesto nie wyrania juz z jedzonkkiem , a lada dzien znow bedzie mial rozciety caly brzuch bo pan doktor muis wszsytko dokladnie obejrzec i ponaprawiac....
Jesli ktos moze pomoc- prosze kontaktowac sie z Agn.... :oops:

To Buliś wczoraj u weta w ramionach Agn:

» Śro lis 29, 2006 11:03

Bulik chce i nie chce człowieka...
Wczoraj, lekko jeszcze otumaniony po znieczuleniu, chodził za mną prawie krok w krok - jeść nie ale głaskać też nie; ale być przy człowieku tak.
Do tego - straszna gaduła z niego.

Chciałam tylko zwrócić uwagę, że na zdjęciach nie widać długiej blizny na łokciu [jest pod moim kciukiem], widać jednak te wyłysienia w miejscach, gdzie odpadły strupki wraz z sierścią. Jeden długi i głęboki strup jest jeszcze między przednimi łapkami.
Na brzuszku sreberko wskazuje, gdzie miał robioną punkcję.